Η εκπαίδευση των δικηγορών στη διαμεσολάβηση. Η μετάβαση στην υιοθέτηση εναλλακτικών τρόπων επίλυσης διαφορών

  1. MSc thesis
  2. ΚΑΡΑΝΑΣΙΟΥ, ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ
  3. Εκπαίδευση Ενηλίκων (ΕΚΕ)
  4. 19 Σεπτεμβρίου 2020 [2020-09-19]
  5. Ελληνικά
  6. 75
  7. ΚΟΥΛΑΟΥΖΙΔΗΣ , ΓΕΩΡΓΙΟΣ
  8. ΚΟΥΛΑΟΥΖΙΔΗΣ , ΓΕΩΡΓΙΟΣ | ΚΟΥΤΡΟΥΒΙΔΗΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
  9. Διαμεσολάβηση | μετασχηματίζουσα μάθηση | δικηγόροι | ινστιτούτο κατάρτισης διαμεσολαβητών | εκπαίδευση ενηλίκων
  10. 3
  11. 24
  12. 42
  13. 0
    • Το 2010 σημειώθηκε στην Ελλάδα η πρώτη νομοθετική πρωτοβουλία για τη θέσπιση της διαμεσολάβησης, ως εναλλακτικής μεθόδου επίλυσης των διαφορών. Ο θεσμός ψηφίστηκε αλλά η εφαρμογή του «έπεσε στο κενό». Το σύστημα απονομής δικαιοσύνης αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα λόγω της συμφόρησης των δικαστηρίων, της καθυστέρησης έκδοσης αποφάσεων και της αύξηση του κόστους προσφυγής στα δικαστήρια. Προκειμένου να επισπευσθεί η υιοθέτηση εναλλακτικών τρόπων επίλυσης των διαφορών, θεσπίστηκε για πρώτη φορά η υποχρεωτικότητα της διαμεσολάβησης για ορισμένες κατηγορίες διαφορών, εν μέσω έντονων αντιδράσεων και διαμαρτυριών του δικηγορικού σώματος. Από το έτος 2013 λειτουργούν στη χώρα Ινστιτούτα Κατάρτισης Διαμεσολαβητών υπό την αιγίδα των Δικηγορικών Συλλόγων, προσφέροντας στους δικηγόρους προγράμματα κατάρτισης για την εκπαίδευση και πιστοποίησή τους ως διαπιστευμένους διαμεσολαβητές. Μετά από δέκα έτη οι διαμεσολαβήσεις παραμένουν ελάχιστες και οι δικηγόροι εξακολουθούν να αντιδρούν στο θεσμό. Στόχος της παρούσας μελέτης δεν είναι να αναλυθεί η διαδικασία της διαμεσολάβησης και οι διαφορές της από τη δικαστική επίλυση των διαφορών, αλλά να διερευνηθεί κατά πόσο η συμμετοχή των δικηγόρων στα προγράμματα κατάρτισης διαμεσολαβητών οδηγεί σε κάποιο βαθμό στην αλλαγή των στάσεων και των απόψεων τους σε σχέση με τα συστήματα απονομής δικαιοσύνης. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η διαμεσολάβηση δεν βρίσκεται στον «καταστατικό χάρτη» των δικηγόρων. Η θεωρία της μετασχηματίζουσας μάθησης κατά τη διαδικασία της εκπαίδευσης και κατάρτισης των δικηγόρων, θα μπορούσε να βρει πρόσφορο έδαφος για την αμφισβήτηση των στρεβλών παραδοχών και την υιοθέτηση των νέων εναλλακτικών τρόπων δράσης για την απονομή της δικαιοσύνης
    • The first legislative initiative to establish mediation as an alternative dispute resolution method in Greece took place in 2010. The institution was passed by Parliament, but its implementation proved fruitless. The justice system faces major problems due to congestion at courts, delays in the rendering of judgments and the increased cost associated with seeking recourse with the courts. In order to expedite the adoption of alternative dispute resolution methods, a bill was passed by Parliament, making mediation mandatory — for the first time — for certain categories of disputes, amidst strong reactions and remonstrations on the part of the legal profession. Mediation Training Institutes began operating in Greece in 2013 under the auspices of the Bar Associations, offering training programmes to lawyers for their education and certification as accredited mediators. Ten years later, mediation occurs rarely and lawyers continue to react to the institution. The objective of this study is not to analyse the process of mediation and its differences compared to judicial dispute resolution, but to explore to what extent the participation of lawyers in mediator training programmes leads to any change in their attitudes and views towards justice systems. The results indicate that mediation is not to be found on «Lawyer's Philosophical Map». The theory of transformative learning during the education and training of lawyers could find fertile ground to dispel distorted assumptions and adopt new, alternative methods for the administration of justice.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.