Μεθοδολογία Εκπαίδευσης ενηλίκων: Θεωρητικό Πλαίσιο και Προϋποθέσεις Μάθησης/ Αλέξης Κόκκος
Σημαντική πλευρά της μάθησης, ιδιαίτερα όσον αφορά την εκπαίδευση ενηλίκων, αποτελεί η αυτορυθμιζόμενη μάθηση, οι διαδικασίες εκείνες, δηλαδή, μέσα από τις οποίες το άτομο καθορίζει μόνο του το περιεχόμενο, το χρόνο, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο θέλει να μαθαίνει. Λαμβάνοντας υπόψιν τη διαρκή ανάγκη του ατόμου για αυτό-μάθηση, η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά την έννοια των προσωπικών περιβαλλόντων μάθησης των εκπαιδευτικών. Ως προσωπικά περιβάλλοντα μάθησης (ΠΠΜ) θεωρούνται το σύνολο των εργαλείων και πόρων διαδικτυακών και μη, που συνιστούν ένα ευρύτερο καθημερινό μαθησιακό περιβάλλον που επιτρέπει στο άτομο, να αναγνωρίζει και να εξελίσσει τις δεξιότητές του. Η έρευνα βασίζεται σε μια θεώρηση των ΠΠΜ μέσα από τη Θεωρία της Δραστηριότητας και επιδιώκει απαντήσεις στα εξής ερωτήματα: α) ποια είναι τα χαρακτηριστικά των ΠΠΜ εκπαιδευτικών και ποια είναι η άποψή τους για την αξία τους στη δια βίου μάθηση, β) πώς τα ΠΠΜ των εκπαιδευτικών, τους βοήθησαν να προσαρμοστούν στις ιδιαίτερες απαιτήσεις διδασκαλίας που δημιούργησε ο COVID-19 γ) ποια από τα δομικά στοιχεία των ΠΠΜ των εκπαιδευτικών διαφαίνονται ως πιο σημαντικά στις προσπάθειες προσαρμογής τους. Για τη διεξαγωγή της έρευνας ακολουθήθηκε η ποιοτική έρευνα, με την πραγματοποίηση ημιδομημένων συνεντεύξεων, ενώ επιπλέον, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να καταγράψουν το τρέχον ΠΠΜ τους με τη μορφή εννοιολογικού χάρτη. Το δείγμα αποτέλεσαν 15 εκπαιδευτικοί, οι οποίοι παρακολουθούσαν ένα κοινό μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών. Τα δεδομένα που προέκυψαν από τις απομαγνητοφωνήσεις των συνεντεύξεων αναλύθηκαν με τη μέθοδο της ανάλυσης περιεχομένου, ενώ παράλληλα αξιολογήθηκαν και οι εννοιολογικοί χάρτες των ΠΠΜ. Oι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν στην έρευνα είχαν μια εξαιρετικά μεγάλη ποικιλία ΠΠΜ, αξιολόγησαν ιδιαίτερα θετικά την ενασχόλησή τους με τα ΠΠΜ και υποστήριξαν την ένταξη των ΠΠΜ σε προγράμματα επιμόρφωσης. Οι εκπαιδευτικοί με εκτεταμένα ΠΠΜ, ήταν αυτοί που αξιοποίησαν πιο δημιουργικές στρατηγικές, αλλά και που συμμετείχαν σε περισσότερες εκπαιδευτικές κοινότητες.
An important aspect of learning, especially in adult education, is self-regulated learning, the processes with which an individual determines the content, the time, and the way he wants to learn. Considering the individual's ongoing need for self-learning, this dissertation explores the concept of teachers' Personal Learning Environments. As Personal Learning Environments (PLE), are considered the set of tools and resources (online and offline), which constitute a broader daily learning environment that allows the individuals to identify and develop their skills. The research is based on a view of PLEs through Activity Theory and seeks answers to the following questions: a) what are the characteristics of teachers’ PLEs and what is their view on their value in lifelong learning, b) how teachers’ PLEs, helped them to adapt to the particular teaching requirements created by COVID-19 c) which of the structural elements of teachers' PLEs appear to be the most important one in their adaptation efforts. Qualitative research was followed, by conducting semi-structured interviews, while in addition, the participants were asked to record their PLEs in the form of a concept map. The sample consisted of 15 teachers, who attended a postgraduate program. The data that emerged from the transcripts of the interviews were analyzed by exploiting content analysis, while at the same time the concept maps of PLEs were evaluated. The teachers who participated in the research had an extremely large variety of PLEs, evaluated their involvement with PLEs very positively and supported the inclusion of PLEs in life-long learning programs. Teachers with extensive PLEs were the ones who utilized more creative strategies, but also those who participated in more educational communities.
Αντιλήψεις εκπαιδευτικών για τα προσωπικά περιβάλλοντα μάθησης ως μορφή της άτυπης εκπαίδευσής τους