Manolopoulou-Sergi, E. (2004). “Needs Analysis”. In Ayakli, C., Karavas, K., Manolopoulou-Sergi, E. & Spinthourakis, J.A. (eds.), Course Design and Evaluation: Introduction to the Key Concepts (Volume 1). Patras: Hellenic Open University, 81-124.
Αυτή η διατριβή επικεντρώνεται στη διαγλωσσική διαμεσολάβηση, μία μάλλον
παραμελημένη επικοινωνιακή πρακτική. Σκοπός της είναι να διερευνήσει τα οφέλη της
αναλυτικής διδασκαλίας της γραπτής διαμεσολάβησης και, ιδιαίτερα, των στρατηγικών
διαμεσολάβησης στην τάξη. Τα ερευνητικά ερωτήματα στα οποία επικεντρώνεται η
παρούσα μελέτη αφορούν στον βαθμό εξοικείωσης των μαθητών με αυτόν τον τρόπο
επικοινωνίας, καθώς επίσης στις ανάγκες και στις ελλείψεις τους ως προς τις γραπτές
εργασίες διαμεσολάβησης. Επιπλέον, διερευνάται ο τρόπος και ο βαθμός στον οποίο οι
στρατηγικές διαμεσολάβησης μπορούν να διδαχτούν καθώς και το ενδεχόμενο βελτίωσης
της επίδοσης των μαθητών, μέσω της συστηματικής τους εξάσκησης σε αυτές τις
συγκεκριμένες τεχνικές, τις οποίες οι μαθητές θα διδαχτούν αναλυτικά στην τάξη. Γι’
αυτόν τον σκοπό διεξάγεται μία μελέτη περίπτωσης με πείραμα, που εστιάζεται στα
αποτελέσματα της εφαρμογής ενός προγράμματος μαθημάτων διάρκειας έξι εβδομάδων,
με επίκεντρο τη διαμεσολάβηση, σε μία ομάδα μαθητών της Β’ Γυμνασίου. Η
προτεινόμενη ύλη περιλαμβάνει αυθεντικά ως προς την προέλευση, πολυτροπικά
κείμενα-πηγές και βασίζεται σε γραπτές εργασίες, που προωθούν τον γραπτό λόγο ως
διαδικασία και προσανατολισμένο στο εκάστοτε κειμενικό είδος. Στα μέλη της ομάδας
θεραπείας διαμοιράζονται μία αρχική και μία τελική δοκιμασία διαμεσολάβησης, πριν
και μετά από την εκπαιδευτική παρέμβαση αντίστοιχα, τα αποτελέσματα της
αξιολόγησης των οποίων συγκρίνονται κι αντιπαρατίθενται με εκείνα μίας άλλης ομάδας
μαθητών, της ίδιας τάξης και του ίδιου επίπεδου γλωσσομάθειας, οι οποίοι δε
διδάχθηκαν τη συγκεκριμένη ύλη. Η ακολουθούμενη εμπειρική στρατηγική
περιλαμβάνει την οπτική διερεύνηση της κατανομής των βαθμών, ως προς 8 κριτήρια
αξιολόγησης, μέσω της στατιστικής ανάλυσης των διαφορών επίδοσης α) ανάμεσα στα
μέλη των δύο ομάδων σε κάθε μία από τις δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους, δηλαδή
πριν και μετά τη διδασκαλία της διαμεσολάβησης και β) των μελών της κάθε ομάδας στις
δύο προαναφερθείσες χρονικές περιόδους. Παρατηρείται ότι η επίδοση της ομάδας
θεραπείας στη γραπτή διαμεσολάβηση έχει βελτιωθεί σημαντικά σε σχέση με τα
περισσότερα από τα προκαθορισμένα κριτήρια αξιολόγησης. Τα ευρήματα υποδηλώνουν
ότι οι στρατηγικές διαμεσολάβησης μπορούν όντως να διδαχτούν και ότι η συστηματική
εκπαίδευση των μαθητών σε αυτές επιφέρει θετικά αποτελέσματα στην απόδοσή τους
στη γραπτή διαμεσολάβηση. Η διατριβή ολοκληρώνεται με μια κριτική αξιολόγηση των
αποτελεσμάτων, που ανοίγει το δρόμο για μελλοντικές έρευνες και σκιαγραφεί τις
πιθανές επιπτώσεις αναφορικά με προσδοκώμενες εκπαιδευτικές αποφάσεις και
διδακτικές πρακτικές.
This thesis focuses on cross-language mediation, a rather neglected communicative
practice. Its purpose is to explore the benefits of the explicit teaching of written
mediation and, specifically, of mediation strategies in the classroom. The research
questions the present study addresses involve the degree of learners’ familiarization
with this mode of communication, along with their needs and lacks when dealing with
written mediation tasks. Moreover, what is being investigated is the way and the
extent to which mediation strategies are teachable as well as the potential for the
enhancement of students’ mediation performance, through their consistent training on
these specific techniques, which will be explicitly taught to them. To this end, a case
study in the form of an experiment is conducted; it focuses on the effects of the
implementation of a six-week, mediation-centered syllabus within a group of Junior
High School 2nd graders. The proposed syllabus comprises authentic-in-origin,
multimodal source texts and it is task-based, promoting process and genre-oriented
writing. The students of the treated group are administered a pre-treatment and a posttreatment mediation task before and after the instructional intervention respectively,
the results of which are compared and contrasted with those of another group at the
same grade and level of proficiency. The adopted empirical strategy involves the
visual inspection of the distribution of grades in 8 assessment criteria, through the
statistical analysis of differences in performance i) between the two groups in each of
the two different time periods, namely before and after the mediation treatment, and
ii) within each group across the two aforementioned time periods. It is noticed that the
treated group’s written mediation performance has been enhanced in terms of the
majority of the pre-specified assessment criteria. The findings denote that mediation
strategies are indeed teachable and that learners’ systematic training in them exerts
positive effects on their written mediation output. The thesis ends with a critical
appraisal of the results, paving the way for future research and delineating potential
implications regarding prospective educational decisions and instructional practices.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Αναπτύσσοντας τις στρατηγικές διαγλωσσικής διαμεσολάβησης των μαθητών: Μελέτη περίπτωσης μαθητών της Β΄Γυμνασίου σε ένα ελληνικό σχολείο Περιγραφή: 121451_ΠΑΝΟΥ_ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ.pdf.pdf (pdf)
Book Reader Πληροφορίες: Διπλωματική εργασία (ολόκληρη) Μέγεθος: 3.7 MB
Αναπτύσσοντας τις στρατηγικές διαγλωσσικής διαμεσολάβησης των μαθητών: Μελέτη περίπτωσης μαθητών της Β΄Γυμνασίου σε ένα ελληνικό σχολείο - Identifier: 82738
Internal display of the 82738 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)