Η Ανάπτυξη της Διαπολιτισμικής Επικοινωνιακής Ικανότητας δια μέσου της Λογοτεχνίας στο μάθημα των Αγγλικών στο Λύκειο

“Developing Intercultural Communication Competence through Literature in the English class in Senior High Schools in Greece” (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΜΟΡΑΡΗ, ΡΕΝΑ
  3. Διδακτική της Αγγλικής ως Ξένης/Διεθνούς Γλώσσας (ΑΓΓ)
  4. 22 Σεπτεμβρίου 2018 [2018-09-22]
  5. Αγγλικά
  6. 147
  7. ΚΑΡΡΑΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ
  8. ΚΑΡΡΑΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ | ΣΠΙΝΘΟΥΡΑΚΗ, ΙΟΥΛΙΑ
  9. Cross-cultural literature | Διαπολιτισμική λογοτεχνία | Intercultural Communication Competence | Ικανότητα Διαπολιτισμικής Ικανότητας | Teaching English as Intercultural Communication | Η Διδασκαλία της Αγγλικής ως Διαπολιτισμικής Επικοινωνίας | Constructivist learning | Κονστρουκτιβιστική μεθοδολογία μάθησης | Social Anthropology | Κοινωνική ανθρωπολογία | Cultural Dimensions Model | Το μοντέλο ανάλυσης των Πολιτισμικών διαστάσεων
  10. 10
  11. 87
  12. Περιέχει: πίνακες, εικόνες, διαγράμματα
  13. Fay, R. (2008). Intercultural Approaches to the Teaching of English. Patra: Hellenic Open University.
    • Η διπλωματική αυτή εργασία έχει ως στόχο να διερευνήσει κατά πόσο οι παιδαγωγικοί στόχοι του μοντέλου ανάπτυξης διαπολιτισμικής επικοινωνιακής ευχέρειας του Byram (1997) μπορούν να εφαρμοστούν σε μαθήματα Αγγλικής γλώσσας και λογοτεχνίας, σχεδιασμένα σύμφωνα με την κονστρουκτιβιστική μεθοδολογία, τα οποία ενσωματώνουν χρήση των ευρημάτων της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας. Για το σκοπό αυτό σχεδιάστηκε και διδάχτηκε σε Γ τάξεις σε Λύκειο της Αθήνας μια σειρά μαθημάτων γλώσσας και διαπολιτισμικής λογοτεχνίας σε πέντε ενότητες με στόχο τη διδασκαλία της Αγγλικής ως Διαπολιτισμικής γλώσσας. Τρεις θεωρητικές υποθέσεις διερευνώνται με τη μεθοδολογία της μελέτης περίπτωσης, η οποία εστιάζει σε τρεις θεωρητικές υποθέσεις. Η πρώτη αφορά στην αποτελεσματικότητα της χρήσης της διαπολιτισμικής λογοτεχνίας και η δεύτερη στη χρήση τεσσάρων κονστρουκτιβιστικών μεθόδων για τη διδασκαλία της διαπολιτισμικής λογοτεχνίας στο μάθημα των Αγγλικών. Δίνουν τη δυνατότητα στους μαθητές να έχουν λογοτεχνικές εμπειρίες παρόμοιες με τις διαπολιτισμικές εμπειρίες στην πραγματική ζωή; Η τρίτη υπόθεση αφορά στην χρήση των μοντέλων ανάλυσης των πολιτισμικών διαστάσεων, τα οποία προτείνει η ανθρωπολογία ως επιστημονικά εργαλεία. Δίνουν τη δυνατότητα στους μαθητές να εμβαθύνουν τις λογοτεχνικές τους εμπειρίες, να διευρύνουν τον ορίζοντα σκέψης τους και να αναπτύξουν διαπολιτισμική ικανότητα επικοινωνίας; Συγκεντρώθηκαν στοιχεία ποσοτικής και ποιοτικής έρευνας τα οποία αφορούν τις θεωρητικές υποθέσεις και τα ερωτήματα διερεύνησης. Το πρώτο εύρημα καταδεικνύει ότι οι μαθησιακές διεργασίες της ταύτισης και της αποστασιοποίησης στη λογοτεχνίας δεν θα πρέπει να θεωρούνται αποτελεσματικές από μόνες τους, αν οι αναγνώστες είναι έφηβοι χωρίς ανάλογες εμπειρίες. Αυτό που έχουν ανάγκη οι μαθητές για να αναπτύξουν ενσυναίσθηση είναι μαθήματα λογοτεχνίας δομημένα σύμφωνα με κονστρουκτιβιστικές μεθοδολογίες που τους επιτρέπουν να εκφράσουν τον «εαυτό τους» και να αναγνωρίσουν τη διαφορετικότητα σε ένα πλαίσιο πλήρες νοημάτων. Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, είναι το εύρημα ότι η χρήση των μοντέλων πολιτισμικής ανάλυσης της κοινωνικής Ανθρωπολογίας μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές: πρώτον να καταλάβουν ότι η πολιτισμική ταυτότητα δομείται κοινωνικά και δεύτερον να αναπτύξουν την ικανότητα να διερμηνεύουν και να συνεννοούνται με άτομα με διαφορετική πολιτισμική καταγωγή όπως προτείνει το Συμβούλιο της Ευρώπης.
    • The purpose of this dissertation is to research if Byram’s education model (1997) for developing Intercultural Communication Competence (I.C.C.) can be implemented through literature – based English lessons, designed on a constructivist approach, that integrates knowledge of Social Anthropology. For this reason, a five – Unit Language Course of Teaching English as Intercultural Communication (T.E.I.C) through cross-cultural literature has been designed and taught in C classes in a Senior High school in Athens. The research method is a case study, guided by three hypotheses. The first is related to the effectiveness of cross-cultural literature. The second is related to four constructivist approaches as methodology for T.E.I.C through literature. Do they enable students to have literary experiences similar to cross-cultural experiences in real life? The third hypothesis concerns the use of Cultural Dimensions analysis Models (C.D.M), suggested by anthropologists as a scientific tool. Do they enable students to deepen their literary experience and broaden their perspective of thought and develop I.C.C? Quantitative and qualitative data were collected with reference to the hypotheses and the research questions. The first finding from the research is that the learning processes of identification and detachment, inherent in literature, should not be seen as effective per se, if the readers are inexperienced adolescents. Students need structured literature – lessons to express their “self”, recognize otherness in a meaningful context and develop empathy, which the constructivist learning design can ensure. The second finding demonstrated that if multiple interpretations of the text were accepted, the students were motivated to interact with the text, negotiate meaning and construct knowledge. Last but not least, the research illustrated that Social Anthropology findings enabled students to understand how identity and culture are socially constructed, develop the skill of interpreting and relating to people from a different cultural background, as the Council of Europe suggest.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.