Μοντέλο Ολικής Αξιοποίησης Αποβλήτων προερχόμενων από Κλειστό Κύκλωμα Εκτροφής (Recirculating Aquaculture System - RAS), του είδους Sparus aurata (Τσιπούρας) ετήσιας παραγωγικής δυναμικότητας 20.000 Μ.Τ. Μελέτη περίπτωσης στα Πλαίσια της Ελληνικής Κυκλικής Οικονομίας και Αειφόρου Ανάπτυξης

Model for the total utilization of various wastes derived from a Recirculating Aquaculture System-RAS supporting an annual production capacity of 20,000 tns, of Sparus aurata (Sea Bream). Case study within the framework of the Greek Circular Economy and Sustainable development. (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Τζουρμανάς, Νικόλαος
  3. Διαχείριση Αποβλήτων (ΔΙΑ)
  4. 12 Σεπτεμβρίου 2020 [2020-09-12]
  5. Ελληνικά
  6. 107
  7. Καραπαναγιώτη, Χρυσή Κασσιανή
  8. Καραπαναγιώτη, Χρυσή Κασσιανή | Βενιέρη, Δανάη
  9. Κλειστό Κύκλωμα Εκτροφής | Ανακύκλωση νερού | Ιχθυοκαλλιέργεια | RAS | απόβλητα
  10. 4
  11. 32
  12. Το κυρίως κείμενο περίεχει πίνακες, σχήματα, διαγράμματα, εικόνες, φωτογραφίες, χάρτες κ.α
  13. Λυμπεράτος, Γ. (2016) Ψηφιακός Χώρος Εκπαίδευσης ΕΑΠ: Είσοδος στο δικτυακό τόπο. Available at: https://study.eap.gr/mod/folder/view.php?id=3211 (Accessed: 26 June 2020).
    • Ο κλάδος της Υδατοκαλλιέργειας αποτελεί παγκοσμίως την πιο δυναμικά αναπτυσσόμενη μορφή εκτροφής υδρόβιων οργανισμών για την παραγωγή θρεπτικών προς ανθρώπινη κατανάλωση. Ο πιο διαδεδομένος τρόπος εκτροφής είναι αυτός της εκτροφής σε κλωβούς ανοικτής θαλάσσης με τον οποίο καλλιεργούνται ψάρια υψηλής διατροφικής και οικονομικής αξίας. Η ολοένα αυξανόμενη ανησυχία των μοντέρνων κοινωνιών για τον αντίκτυπο που έχουν οι διάφορες μορφές υδατοκαλλιέργειας στο περιβάλλον, τους πόρους τους οποίους χρησιμοποιούν αλλά και την κατάσταση και σύσταση των αποβλήτων που επιστρέφουν στο περιβάλλον, έχει εδώ και λίγα χρόνια ξεκινήσει έναν σκεπτικισμό απέναντι στην μέτρηση της ωφέλειας της καλλιέργειας σε σχέση με την επιβάρυνση που προκαλεί στο περιβάλλον. Αυτή η κριτική ματιά της κοινωνίας οδήγησε στην λήψη μέτρων ώστε οι παρούσες αλλά και μελλοντικές εγκαταστάσεις εκτροφής, να παρουσιάζουν μελέτες ολοκληρωμένου ελέγχου των αποβλήτων τους πριν τα διοχετεύσουν στο θαλάσσιο περιβάλλον. Αποτέλεσμα αυτού είναι η στροφή των ανεπτυγμένων κρατών προς την μοναδική μορφή εκτροφής που μπορεί να ελέγξει, μετρήσει και επεξεργαστεί πλήρως τα παραγόμενα απόβλητά της. Την καλλιέργεια σε κυκλώματα RAS. Η Ελλάδα όπως είναι φυσιολογικό, έχει ακολουθήσει τις διαχρονικές εξελίξεις του τρόπου εκτροφής και αυτή την στιγμή βρίσκεται στο μεταίχμιο της στροφής από την καλλιέργεια ανοικτής θαλάσσης προς την πιο φιλική για το περιβάλλον καλλιέργεια RAS. Ο νέος αυτός τρόπος καλλιέργειας αναμένεται να λύσει τα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελληνική Παραγωγή και έχουν να κάνουν με τον έλεγχο των αποβλήτων τους, την επεξεργασία αυτών, τον ανταγωνισμό με τον Τουρισμό ως προς την χωροθέτιση και κυρίως την εχθρική διάθεση ενός μέρους της κοινωνίας. Στην παρούσα λοιπόν μεταπτυχιακή εργασία, παρουσιάζεται η τεχνική εκτροφής σε Κλειστό Κύκλωμα Νερού (Recirculating Aquaculture System – R.A.S), σε υπόθεση εργασίας εκτροφής 20.000 t ετησίως του είδους Sparus Aurata (Linnaeus, 1758), ή κοινώς Τσιπούρα και η συμβολή της στην διαχείριση των αποβλήτων της στα πλαίσια της Ελληνικής Κυκλικής Οικονομίας. Γίνεται σύντομη αναφορά στην βιολογία του εκτρεφόμενου και στις διαχρονικές τεχνικές εκτροφής του είδους και περιγραφή της σημερινής και ευρύτερα διαδεδομένης τεχνικής εκτροφής-αυτή της ανοικτής θαλάσσης. Η περιγραφή της εκτροφής RAS ενημερώνει σχετικά με την τεχνογνωσία που χρησιμοποιεί ο μοντέρνος αυτός τρόπος καλλιέργειας και τον οποίο έχουν υιοθετήσει κράτη τα οποία έχουν θεσπίσει υψηλές περιβαλλοντικές απαιτήσεις. Γίνεται λεπτομερής περιγραφή ανά κωδικό των απόβλητων που προκύπτουν και από τους δύο τύπους εκτροφής και ποσοτικοποιούνται για ύψος παραγωγής 20.000 τόνων ετησίως. Οι υπολογισμοί της εκτροφής κλωβών, βασίζονται στην Ετήσια Δήλωση Παραγωγού Αποβλήτων την οποία είναι υποχρεωμένη να καταθέτει κάθε επιχείρηση ιχθυοκαλλιέργειας προς την Διεύθυνση Περιβάλλοντος ενώ οι αντίστοιχοι για την εκτροφή RAS στηρίζονται σε ακαδημαϊκές αναφορές και σε πειραματικές εκτροφές στις οποίες έχει συμμετάσχει ο συγγραφέας (BlueWater Flatfish Farms ltd). Βάσει των ανωτέρω υπολογισμών προκύπτει ότι η συμβατική εκτροφή κλωβών 20.000 t ετησίως επιβαρύνει το περιβάλλον κατά 43.609 t ισοδύναμου CO2 ή 2,18 tCO2/t παραγόμενου ψαριού. Αυτό σημαίνει ότι κατά την διάρκεια το 2020 η συνολική ποσότητα CO2 που θα προκύψει από τους αναμενόμενους 100.000 t της Ελληνικής Παραγωγής θα είναι 218.000 t. Εφόσον δε η εκτροφή δεχόταν δασμούς για το παραγόμενο CO2 η αναμενόμενη επιβάρυνση θα ήταν 69,4 €/t παραγόμενου ψαριού. Στην αντίθετη πλευρά η εκτροφή σε RAS έχει ελάχιστο περιβαλλοντικό αποτύπωμα 0,01 t CO2/t παραγόμενου ψαριού και μπορεί να γεννήσει και λίγα έσοδα (7,22 €/t παραγόμενου ψαριού). Επιπλέον αυτών η καλλιέργεια RAS δεν απορρίπτει χημικά και φάρμακα στο περιβάλλον εκτροφής. Αναλυτική περιγραφή σύγχρονων τεχνικών διαχείρισης των αποβλήτων από τις καλλιέργειες RAS, δίνουν το στίγμα του τρόπου επανένταξης των απορριπτώμενων θρεπτικών συστατικών αλλά και των ανόργανων ουσιών. Η μελλοντική στροφή προς τον τύπο εκτροφής RAS είναι αναγκαία για την εξέλιξη της Ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας και την είσοδό της στην νέα εποχή.
    • Aquaculture is the world's fastest growing sector producing a large variety of aquatic organisms for suppling valuable for human consumption nutrients. The most common way of farming is the one that uses offshore sea cages in which fish of high nutritional and economic value are cultured. The growing concern in modern societies on the impact that different forms of aquaculture have on the environment, the resources that they use and the volume and composition of the waste that they are returned back to the environment has since a few years now has started adopting a skeptical approach on measuring the benefits of farming in relation to the burden it causes on the environment. This approach has led to state initiatives to ensure that present and future rearing facilities will follow rules on the integrated control of their waste before guiding them into the marine environment. As a result, most of the developed countries are adopting the only form of farming that can control, measure, and fully process its produced wastes. And this is the cultivation in RAS systems. Greece, obviously, has followed the developments of fish farming through the years and is currently at the crossroad where it needs to shift from offshore farming to the more environmentally friendly RAS rearing systems. This new modern way of farming is expected to solve the longstanding problems that Greek producers are facing and have to do with the control of their wastes, their treatment, its’ struggle with Tourism in terms of spatial planning and also the hostility of a part of society. In the context of the present Thesis, a reference is initially made to the biology of the farmed specie “Sparus Aurata, (Linnaeus, 1758)”, or commonly known as Sea Bream. A presentation of the farming techniques of the finfish species over the time is following, and a description of the most modern and widespread technique – which is offshore net pen farming. A wider review of Greek Aquaculture and its progress through the years will eventually lead to a report of its present condition. The types of wastes produced are identified and described by E.U code (European Waste Code – EWC), and the volume which derives from an annual production of 20.000 t of fish, is calculated. This production volume corresponds to 1/5 of Greek finfish production for the year 2019. Calculations are based on the Annual Report of Waste Producers, which is a declaration that every Greek organization than produces wastes, must fill, and submit to the Environmental Protection Agency. Also, the general guidelines of the water recirculating technique (R.A.S) are described. This technique is gaining ground during the recent years in countries that have developed sophisticated rearing systems and apply high environmental standards. The different types of wastes and their volumes are calculated based on the same production level. All calculations are based on academic references and trials that have been contacted with the participation of the present Thesis author. (BlueWater Flatfish Farms ltd). In accordance with the above findings, a benchmark is contacted comparing the amounts of wastes between the two different production techniques and their potential reuse. Based on the above calculations, it seems that conventional cage farming producing 20,000 t per annuum has a CO2 equivalent of 43,609 t, or 2,18 tCO2/t per kg of fish produced. This means that during 2020 the total amount of CO2 that will result from the expected 100,000 t of Greek production will be 218,000 t. If the CO2 emissions coming from the farming were subject to CO2 production fee, the expected financial impact would be €69.4/t per kg of fish produced. On the opposite side, RAS farming has a minimum environmental footprint of 0.01 tCO2/t per kg of fish produced and can generate a small income (7.22 €/t per kg of fish produced). It must also be mentioned that RAS culture is not inducing toxic chemical wastes in the rearing environment. At the same time, the procedure stages which produce large volumes of waste production will be spotted. This improvement is expected to arise from the waste prevention and the application of Best Production Management guidelines. The major benchmarking area is on the waste production, selection and exploitation. These three areas need to be improved - not only for the investors’ benefit – but also for its environmental impact and the community’s quality living. The aim of this Thesis is to highlight the possibility of waste handling improvements that can be applied on these two farming techniques in the context of the Greek Circular Economy. Any possible benefits that may arise will have to mark a production turn towards new techniques, which will be more “fish friendly” and at the same time they will significantly improve the environmental footprint of the specific activity in Greece, thus gaining valuable consumer confidence.
  15. Attribution-NoDerivatives 4.0 Διεθνές