Αυτή η μεταπτυχιακή εργασία έχει ως στόχο να διερευνήσει βιβλιογραφικά το θέμα των κοινοτήτων πρακτικής που σχηματίζονται από καθηγητές ξένων γλωσσών, ξεκινώντας από τα θεμέλια πάνω στα οποία λειτουργούν ανέκαθεν (από τότε που οι καθηγητές γλωσσών δεν είχαν την ευκαιρία να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους παρά μόνο εκ του σύνεγγυς) μέχρι σήμερα που έχουν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή εξ αποστάσεως ή συνδιαστικά, χάρη στις νέες τεχνολογίες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Οι κοινότητες πρακτικής έχουν ανέκαθεν προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά ακόμη περισσότερο εν μέσω της παγκόσμιας πανδημίας λόγω του κωροναϊού, καθώς οι καθηγητές γλωσσών αντιμετώπισαν πρωτοφανείς ανάγκες. Οι εκπαιδευτικοί έπρεπε να ανταλλάξουν ιδέες και διδακτικό υλικό μεταξύ τους, να μοιραστούν εμπειρίες, να ακούσουν προτάσεις από συναδέλφους (ιδίως στον τομέα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης), να δημιουργήσουν κοινότητες και να σχηματίσουν μια συλλογική ταυτότητα.
Σ’αυτή την εργασία, διεξάγεται πρώτα έρευνα στους ορισμούς που υπάρχουν για τις κοινότητες πρακτικής του παρελθόντος και για τις σύγχρονες εικονικές κοινότητες πρακτικής. Στη συνέχεια, η έρευνα συνεχίζεται στα χαρακτηριστικά των κοινοτήτων πρακτικής, όπως αναφέρονται στη βιβλιογραφία, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων θεμελιωδών πυλώνων: τη συνεργασία, την κατάρτιση, την επαγγελματική εξέλιξη και τη συλλογική επαγγελματική ταυτότητα. Τέλος, η έρευνα επεκτείνεται στη διερεύνηση του ρόλου της ψηφιακής τεχνολογίας και της λειτουργίας των κοινοτήτων πρακτικής μέσω των κοινωνικών μέσων όπως τα wiki, τα κοινωνικά δίκτυα όπως το Facebook, το Twitter και τα διαδικτυακά παιχνίδια.
Ce mémoire vise à rechercher dans la littérature le sujet des communautés de pratique formées par des enseignants des langues étrangères : dès les fondements sur lesquels elles ont longtemps fonctionné (à l’ère où les professeurs de langues n'ont eu l'occasion d'interagir les uns avec les autres qu'en présentiel) jusqu’à aujourd’hui où ils ont l’occasion de se rendre en contact à distance ou en hybride grâce au numérique et aux médias sociaux.
Au fil du temps, mais plus intensivement au milieu de la pandémie mondiale à cause du coronavirus, les communautés de pratique ont suscité un grand intérêt, puisque les professeurs de langues ont rencontré des besoins sans précédent. Les enseignants devaient échanger d’idées entre eux et du matériel didactique, partager leurs expériences, écouter les suggestions de leurs collègues (surtout en matière d'enseignement à distance), créer des communautés et former une identité collective.
Dans ce travail, une recherche est d'abord effectuée sur les définitions qui existent pour les communautés de pratique d’autrefois et pour les communautés de pratique virtuelles d’aujourd’hui. Puis, la recherche se poursuit sur les caractéristiques de communautés de pratique telles qu'elles sont mentionnées dans la littérature. Ensuite, il est question de quatre piliers fondamentaux : la collaboration, la formation, le développement professionnel et l'identité collective. Enfin, la recherche continue avec nos reflections sur les technologies, le fonctionnement des communautés de pratique via les médias sociaux tels que les wikis, les réseaux sociaux comme Facebook, Twitter et les jeux en ligne.
Κοινότητες πρακτικής καθηγητών ξένων γλωσσών: βιβλιογραφική ανασκόπηση στην ψηφιακή εποχή.