Παιδαγωγικές πρακτικές των καθηγητών των ξένων γλωσσών ώστε να αναπτύξουν την διαπολιτισμική δεξιότητα των μαθητών του ελληνικού δημόσιου σχολείου.

Pratiques pédagogiques des enseignants de langues étrangères afin de développer la compétence interculturelle chez les apprenants de l’école publique grecque. (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Καραβίδα, Αγγελική
  3. Διδακτική της Γαλλικής ως Ξένης Γλώσσας (ΓΑΛ)
  4. Σεπτέμβριος 2019 [2019-09]
  5. Γαλλικά
  6. 111
  7. Παπαδοπούλου , Ελένη
  8. Παπαδοπούλου , Ελένη | Κουμαριανού, Μαρία
  9. Compétence interculturelle | éducation plurilingue et interculturelle | interculturalité | didactique de langues étrangères | Διαπολιτισμική δεξιότητα | πολυγλωσσία & διαπολιτισμική εκπαίδευση | διαπολιτισμικότητα | διδακτική ξένων γλωσσών
  10. 2
  11. 4
  12. 49
  13. Περιέχει πίνακες και διαγράμματα
  14. Androulakis G., (1999), Axes déterminant la conception/planification du cours de FLE, Patras, ΕΑΠ
    • Στη διδακτική των ξένων γλωσσών ο μαθητής θεωρείται ένας αυτόνομος και υπεύθυνος παράγοντας, που συμμετέχει άμεσα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ο ρόλος του εκπαιδευτικού συνίσταται στο να τον εξοικειώσει με τις γλωσσικές και πολιτισμικές διαφορές, προκειμένου να αναπτύξει την ικανότητά του να επικοινωνεί αποτελεσματικά με την διαφορετικότητα. Η διαπολιτισμική δεξιότητα, ως απώτερος στόχος της επικοινωνιακής ικανότητας, στοχεύει στο να προετοιμάσει τον μαθητή στο να ζει και να ενεργεί από κοινού με άτομα που ανήκουν σε διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα. Σε αυτό το πλαίσιο, το αντικείμενο της μεταπτυχιακής εργασίας μας είναι οι παιδαγωγικές πρακτικές που χρησιμοποιεί ο καθηγητής ξένων γλωσσών για την ανάπτυξη της διαπολιτισμικής ικανότητας των μαθητών του ελληνικού σχολείου. Μέσα από αυτήν την εργασία επιθυμούμε να εξετάσουμε αυτές τις πρακτικές και να αναδείξουμε τους παράγοντες που τις επηρεάζουν. Το πρώτο μέρος της εργασίας μας περιλαμβάνει την βιβλιογραφική έρευνα, η οποία εστιάζει σe έννοιες όπως ο πολιτισμός, η διαπολιτισμική δεξιότητα και οι τρόποι αξιολόγησής της, η πολυγλωσσία και η διαπολιτισμική εκπαίδευση. Επιπλέον εξετάζουμε την έννοια της διαπολιτισμικότητας όπως αυτή προσδιορίζεται στο κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς, στα σχολικά εγχειρίδια και στο Ενιαίο Πρόγραμμα Σπουδών για τις ξένες γλώσσες στο Γυμνάσιο και στο Δημοτικό ελληνικό σχολείο. Το δεύτερο μέρος της εργασίας μας παρουσιάζει την ποσοτική και ποιοτική έρευνα που διεξήγαμε και αναλύει τα αποτελέσματά της. Η έρευνα επιβεβαιώνει τις αρχικές μας υποθέσεις ότι οι εκπαιδευτικοί ξένων γλωσσών, ανεξαρτήτως της γλώσσας που διδάσκουν, χρησιμοποιούν σχεδόν τις ίδιες παιδαγωγικές πρακτικές, για να αναπτύξουν την διαπολιτισμική ικανότητα των μαθητών τους. Επιπλέον η διαμονή στο εξωτερικό, η συμμετοχή σε ευρωπαϊκά προγράμματα και οι αντιλήψεις τους για τη γλώσσα που διδάσκουν, αποτελούν παράγοντες που επηρεάζουν τις διδακτικές πρακτικές τους σχετικά με την προσέγγιση του πολιτισμού της γλώσσας στόχου.
    • En didactique de langues étrangères l’apprenant se considère comme un participant autonome et responsable qui s’implique directement dans le processus éducatif. Le rôle de l’enseignant est de le familiariser avec la différence langagière et culturelle pour qu’il puisse développer ses capacités à communiquer efficacement avec l’altérité. La compétence interculturelle comme but ultime de la compétence communicative vise à préparer l’apprenant à vivre et à agir avec des individus appartenant à des environnements culturels différents. Dans ce cadre, le sujet de notre mémoire est les pratiques pédagogiques que l’enseignant de langues étrangères utilise afin de développer la compétence interculturelle chez les apprenants de l’école grecque. Notre recherche étudie ces pratiques ainsi que les facteurs qui les influencent. La première partie de notre travail comprend la recherche bibliographique et se concentre sur des notions comme la culture, la compétence interculturelle et son évaluation ainsi que le concept de l’éducation plurilingue et interculturelle. De plus, nous examinons la notion de l’interculturel comme elle est présentée dans le Cadre européen commun de référence pour les langues, dans les manuels scolaires d’enseignement/apprentissage de langues étrangères et dans le curriculum à l’enseignement primaire et secondaire. La deuxième partie de notre mémoire présente la recherche quantitative et qualitative que nous avons menée et analyse ses résultats. La recherche confirme nos hypothèses initiales que les enseignants de langues étrangères à l’école grecque utilisent des pratiques pédagogiques presque pareilles pour développer la compétence interculturelle des apprenants, indépendamment de la langue qu’ils enseignent. Également, le séjour des enseignants dans le pays de la langue cible, la participation aux programmes européens scolaires et leurs représentations sur la langue et la culture qu’ils enseignent constituent des facteurs qui influencent leurs pratiques didactiques concernant l’approche de la culture de la langue cible.
  16. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.