Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η εφαρμογή και η χρήση των παραμυθιών στη διδασκαλία των Γερμανικών ως ξένη γλώσσα. Στόχος είναι να διερευνηθεί κατά πόσο η χρήση τους μπορεί να εμπλουτίσει το μάθημα και να αποφέρει θετικά αποτελέσματα στους μαθητές. Αφορμή για την ενασχόληση με το θέμα ήταν το γεγονός, ότι αυτό το λογοτεχνικό είδος δεν εκπροσωπείται επαρκώς στα διδακτικά εγχειρίδια. Η οπτική γωνία της έρευνάς μου είναι αυτή ενός δασκάλου σε ιδιωτικό ινστιτούτο ξένων γλωσσών. Η δέσμευση σε ένα συγκεκριμένο εγχειρίδιο και η περιορισμένη ελευθερία κινήσεων για την αυτόνομη επιλογή διδακτικού υλικού, αφήνει ελάχιστα περιθώρια για την εύρεση και την εισαγωγή νέων μέσων στην τάξη.
Η παρούσα εργασία χωρίζεται σε δύο μέρη, ένα θεωρητικό και ένα πρακτικό. Το πρώτο μέρος προσπαθεί να αναδείξει θεωρητικά τα πλεονεκτήματα των παραμυθιών. Ο όρος «παραμύθι», οι κατηγορίες, τα κύρια χαρακτηριστικά, καθώς και η ιστορία του παραμυθιού εξετάζονται διεξοδικά και παρουσιάζονται λεπτομερώς. Επιπλέον αναφέρεται η αξία των λογοτεχνικών κειμένων στη διδασκαλία της Γερμανικής ως ξένη γλώσσα και υποστηρίζεται η χρήση των παραμυθιών από διδακτική, εκπαιδευτική καθώς και από ψυχολογική άποψη. Στο δεύτερο κεφάλαιο του θεωρητικού μέρους, περιγράφονται επίσης οι τέσσερις βασικές γλωσσικές δεξιότητες: κατανόηση γραπτού και προφορικού λόγου, καθώς και η παραγωγή γραπτού και προφορικού λόγου. Ακόμη παρουσιάζεται μια πληθώρα ασκήσεων ανάλογα με την δεξιότητα που πρέπει να αναπτυχθεί σε κάθε περίπτωση.
Στο πρακτικό μέρος περιγράφονται τρεις διδακτικές ενότητες. Θα προηγηθεί ωστόσο η ανάλυση των συνθηκών του τμήματος και η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε. Στα κεφάλαια 3.3 έως 3.5 παρουσιάζονται αναλυτικά οι τρεις διδακτικές ενότητες. Οι αδελφοί Γκριμ και δύο από τα παραμύθια τους αποτελούν τον πυρήνα αυτής της προετοιμασίας του μαθήματος: «Η Κοκκινοσκουφίτσα», ένα γνωστό παραμύθι και «Χάνσελ και Γκρέτελ», ένα παραμύθι που δεν είναι τόσο ευρέως γνωστό. Το έργο των αδελφών Γκριμ αποτελεί μια αυθεντική πηγή της γερμανικής γλώσσας και της γερμανικής πολιτιστικής κληρονομιάς.
Το συμπέρασμα είναι ότι η χρήση παραμυθιών στην διδασκαλία της Γερμανικής ως ξένη γλώσσα αξίζει μια δοκιμή. Κάνει το μάθημα διαφορετικό, ποικιλόμορφο και παρακινεί ταυτόχρονα τους μαθητές.
Gegenstand der vorliegenden Diplomarbeit ist der Einsatz und die Verwendung von Märchen im deutschen fremdsprachigen Unterricht. Ziel ist es zu untersuchen, inwiefern ihr Einsatz den Unterricht bereichern kann und bei den Lernern positive Wirkungen erzeugen kann. Anlass für die Auseinandersetzung mit dem Thema stellte die Tatsache dar, dass diese literarische Textgattung in den Lehrbüchern nicht angemessen vertreten wird. Die Perspektive meiner Untersuchung ist die einer Lehrperson in einem privaten Fremdspracheninstitut. Die Bindung an das vorgegebene Lehrbuch und die geringe Bewegungsfreiheit selbstständig das Unterrichtsmaterial zu wählen, lässt wenig Spielraum, neue Wege zu entdecken und in den Unterricht einzubringen.
Die vorliegende Arbeit ist in zwei Teile gegliedert, einen theoretischen und einen praktischen. Im ersten Teil wird versucht, theoretisch die Vorteile der Märchen aufzuweisen. Der Begriff „Märchen“, die Kategorien, die Hauptmerkmale, wie auch die Geschichte der Märchen werden gründlich untersucht und ausführlich dargelegt. Desweiteren wird über den Wert von literarischen Texten im DaF-Unterricht berichtet und der Gebrauch von Märchen sowohl aus didaktischer als auch aus pädagogischer und psychologischer Sichtweise befürwortet. Im zweiten Kapitel des theoretischen Teils werden zudem die vier Grundfertigkeiten beschrieben: Lesen, Hören, Sprechen, Schreiben. Außerdem wird über die jeweils zu entwickelnde Fertigkeit eine Vielfalt von Übungen präsentiert.
Im praktischen Teil folgt die Schilderung drei Unterrichtseinheiten. Vorerst jedoch werden das Bedingungsfeld und die methodischen Überlegungen analysiert, nach denen vorgegangen ist. In den Kapiteln 3.3 bis 3.5 werden die drei Unterrichtseinheiten analytisch dargestellt. Kern dieser Unterrichtsvorbereitung bilden die Brüder Grimm und zwei ihrer Märchen: „Rotkäppchen“, ein wohlbekanntes Märchen und „Hänsel und Gretel“, ein nicht im gleichen Maße geläufiges Märchen. Das Werk der Brüder Grimm gilt als authentische Quelle der deutschen Sprache und des deutschen Kulturerbes.
Fazit ist, dass der Einsatz der Märchen im fremdsprachlichen Deutschunterricht einen Versuch wert ist. Dadurch wird der Unterricht vielfältiger, abwechslungsreicher und motivierender für die Lerner.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Η χρήση των παραμυθιών στη διδασκαλία της Γερμανικής ως ξένη γλώσσα σε ιδιωτικά κέντρα ξένων γλωσσών Περιγραφή: 89707_ΠΕΛΠΑ_ΕΛΕΝΗ.pdf (pdf)
Book Reader Μέγεθος: 3.1 MB
Η χρήση των παραμυθιών στη διδασκαλία της Γερμανικής ως ξένη γλώσσα σε ιδιωτικά κέντρα ξένων γλωσσών - Identifier: 77317
Internal display of the 77317 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)