Media art | Media art | Φεμινιστική τέχνη | Feminist art | Φύλο | Gender | Βιντεοτέχνη | Video art
34
77
Περιέχει: κείμενο, εικόνες
Βιθυνός Μ., & Δασκαλοθανάσης Ν., & Λυκούδης Μ., & Λυμπεράκης Α., (2002), Τόμος Β: Οπτική επικοινωνία, Θεματική ενότητα: Η Τέχνη και η Επικοινωνία στις γραφικές τέχνες
Η οικιακή ζωή και η επανάληψη, η ανία και η μη αναγνωρισμένη εργασία ως χαρακτηριστικά της ζωής αυτής, καθώς και η γυναικεία ομορφιά ως σωματικός περιορισμός, φυλετική και κοινωνική απαίτηση, έχουν σχολιαστεί από γυναίκες εικαστικούς στο πλαίσιο της φεμινιστικής κριτικής, από το 1970 και μετά. Μέσα από την ανάλυση έργων Φωτογραφίας, Βίντεο και Performance που δημιουργήθηκαν από γυναίκες εικαστικούς τις τελευταίες δεκαετίες, με τη βοήθεια φιλοσοφικών και φεμινιστικών θεωριών, μελετάται ο τρόπος με τον οποίο τα έργα αυτά αποτυπώνουν τη θέση του γυναικείου φύλου εντός της πατριαρχικής κοινωνίας καθώς και το πώς σχολιάζουν την επιβολή των νορμών που ωθούν στην φυσικοποίηση της υποδέεστερης θέσης της γυναίκας μέσα σε ένα καθεστώς υποχρεωτικής ετεροφυλοφιλίας που τελικά δεσμεύει το ίδιο το φύλο αλλά και το σώμα. Με βάση την θεώρηση ότι το φύλο είναι κατασκευή κοινωνική και βιολογική και όχι φυσική συνθήκη, εξετάζεται η σχέση των έργων με αυτό στην ιστορική στιγμή της δημιουργίας τους, ενώ αναλύονται οι προσεγγίσεις και τα εκφραστικά μέσα όπως εντοπίζονται στα έργα με γνώμονα την επίτευξη των στόχων των καλλιτέχνιδων. Η έμφυλη, φυλετική και σεξουαλική ταυτότητα δεν μπορεί να είναι πια βιώσιμη μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια που ορίζονται από την φαλλογοκεντρική ηγεμονία. Τα σώματα δεν μπορούν πλέον να είναι δέσμια μιας εξουσίας και μιας γλώσσας που τα αποκειμενοποιούν όταν δεν πειθαρχούν στις επιταγές τους. Προβληματισμοί όπως οι παραπάνω αποτυπώνονται στα έργα που θα μελετηθούν, τα οποία θα σχολιαστούν και σε σχέση με τη γενικότερη συμβολή τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Domestic life and repetition, boredom and unrecognized work as features of this life, as long as female beauty as a physical limitation, racial and social demand, have been commented by women artists within the feminist critique, from 1970 onwards. Through the analysis of works of Photography, Video and Performance created by women artists in the last decades, with the help of philosophical and feminist theories, the way these works reflect the position of the female gender in the patriarchal society is studied, as long as how these works comment the enforcement of the norms that impel the naturalization of the inferior position of woman in a compulsory regime of heterosexuality that finally binds the same gender and body. Based on the assumption that gender is a construction social and biological and not a natural condition, its relationship with the works is examined within the historical moment of their creation, while the approaches and the expressive means are analyzed as identified in these works in order to achieve the objectives of the artists. Gender, race and sexual identity can’t be longer viable within the constricting framework defined by the phallogocentric hegemony. The bodies can no longer be captive of a power and a language that abjectifies them when disobeying their commands. Considerations such as these are reflected in the projects to be studied, which will be discussed in relation to their general contribution to society.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
ΤΟ ΦΥΛΟ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ MEDIA ART - Identifier: 75960
Internal display of the 75960 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
