body | posthuman | performance art & technology | Stelarc | Orlan | Wodiczko | Critical Art Ensemble
4
74
Εικόνα 1 Fractal Flesh Diagram. Stelarc. Handswriting. Photographer: K. Oki 11
Εικόνα 2 City Hall Tower Projection, Krakow, Poland, 1996 16
Εικόνα 3 ORLAN. 7e Opération-Chirurgicale-Performance. New York, 21 November 1993 20
Εικόνα 4 Botticelli, S. The Birth of Venus (c. 1484-86). Tempera on canvas. 172.5 cm × 278.9 cm (67.9 in × 109.6 in). Uffizi, Florence 21
Εικόνα 5 Boucher, F. (1747). The Abduction of Europe. L`Enlévement d`Europe. Oil, canvas. 160.5 cm x 193.5 cm (76.1 in x 63.1 in). Musée du Louvre, Paris 22
Εικόνα 6 Self-Hybridization : In Between with ORLAN's portrait n°6, 47 x 63 in, color photograph in light box, 1994 23
Εικόνα 7 Exhibited in Xenology: Immigrant Instruments, 1992-1996, Galerie LeLong NYC, 1996 26
Εικόνα 8 Exhibited in Xenology: Immigrant Instruments, 1992-1996, Galerie LeLong NYC, 1996 28
Εικόνα 9 Critical Art Ensemble. Flesh Machine, 1997-98 32
Η παρακάτω έρευνα μελετά τους τρόπους με τους οποίους προσεγγίζονται ζητήματα (π.χ. πολιτικά, ηθικά, αισθητικά, κ.α.) που αφορούν την τεχνολογική επανασχεδίαση του σώματος από επιτελεστικά έργα τεχνολογικής τέχνης του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα.
Μελετώντας έργα των καλλιτεχνών Stelarc, ORLAN, Wodiczko και Critical Art Ensemble, παρουσιάζεται η θεώρηση και χρήση του τεχνολογικού σώματος από την περφόρμανς ως συμβολική, κοινωνική και πολιτική κατασκευή. Μέσα από την παραχώρηση του ελέγχου του σώματός του στο κοινό, ο Stelarc το μετατρέπει σε περιβάλλον διάδρασης. Μέσα από τις αισθητικές παρεμβάσεις στο πρόσωπό της, η ORLAN θίγει την κοινωνική πίεση που ασκείται στη γυναίκα και την επιφανειακή προσέγγιση της εξωτερικής εμφάνισης. Μέσα από μηχανισμούς επικοινωνίας και συμβολικές δημόσιες αναπαραστάσεις, ο Wodiczko αναφέρεται στην κοινωνική απομόνωση και αδράνεια. Τέλος, μέσα από την επίδειξη των σύγχρονων τεχνικών τεχνητής γονιμοποίησης, η Critical Art Ensemble παίρνει θέση ενάντια στην εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου σώματος και του καπιταλισμού. Σε αυτά τα έργα, το τεχνολογικό σώμα επανασχεδιάζεται σε μία θεώρηση που απέχει από τη λογική μίας ουδέτερης, α-ιστορικής αναπαράστασης και κατασκευής, δίνοντας έμφαση στη φαινομενολογική του κατανόηση ως τοπικά προσδιορισμένου, τα νοήματα του οποίου εξαρτώνται από πολιτισμικά, ιστορικά, κοινωνικά και πολιτικά συγκείμενα.
Μέσα από αυτά τα έργα που αναπτύσσονται από τους καλλιτέχνες χρησιμοποιώντας ως μέσο το τεχνολογικό σώμα, προβάλλονται σύγχρονα ζητήματα της ανάγκης για ισότητα, έκφραση, επικοινωνία και δημοκρατία και εκφράζονται έννοιες του post-humanism, post-anthroposcentrism και post-dualism οι οποίες προσδιορίζουν τον posthuman από την πλευρά του posthumanism.
The following research examines the ways that the integration of technology into the human body is being interpreted by performance works during the second half of the 20th century.
By studying performances of the artists Stelarc, ORLAN, Wodiczko and Critical Art Ensemble this thesis examines how the technological body is being approached and used as a symbolic, social and political instrument. Submitting his body to the public, Stelarc is transforming it into an interactive environment. Through the aesthetic interventions on her face, ORLAN refers to the social pressure exerted on women and alludes to the way society approaches superficially one's appearance. By creating instruments of communication and projections in public buildings, Wodiczko addresses social isolation and inertia. Finally, through the demonstration of modern artificial insemination techniques, Critical Art Ensemble is opposing the commodification of the human body in capitalist modes of production. In these artworks, the technological body is being redesigned and depicted, not as a neutral entity, but as a notion, which is contextually defined, dependant on cultural, historical, social and political approaches.
These works, which are approached by artists using the technological body as a medium, highlight the issues of the need for equality, public expression, communication and democracy and the concepts of post-humanism, post-anthroposcentrism and post-dualism that define the posthuman throught the posthumanism approach.
Επιτελώντας το τεχνολογικό σώμα