Υπάρχει ένα αναδυόμενο πεδίο με όλο και περισσότερο κοινά σημεία ενδιαφέροντος μεταξύ των τομέων αστικών και επικοινωνιακών μελετών. Ειδικότερα, στον αστικό δημόσιο χώρο ως πεδίο που δύναται να ενσωματώσει geomedia και με αυτό τον τρόπο να μετατραπεί σε χώρο γεμάτο πρωτοπόρες δυνατότητες. Αυτές οι δυνατότητες έρχονται όμως με ένα σύνολο αντικρουόμενων διεκδικήσεων και προβληματικών που αντανακλούν το γεγονός ότι το αστικό περιβάλλον ως πεδίο σχεδιασμού αλληλεπιδραστικών περιβαλλόντων, χαρακτηρίζεται από συγκρούσεις και παράλληλα συμφέροντα καθώς και πλήθος κοινωνικό-πολιτιστικών πρακτικών που καθιστούν το πεδίο γεμάτο προκλήσεις.
Αυτή η διπλωματική εργασία επικεντρώνεται συγκεκριμένα σε πολύ-αισθητηριακές δια-δραστικές εγκαταστάσεις και περιβάλλοντα και διερευνά την υπόθεση ότι με την τοποθέτησή τους σε δημόσιους χώρους διευκολύνεται μέσω αλληλεπίδρασης, η συμμετοχικότητα και η αναζωογόνηση ενός κατά τα άλλα κενού δημόσιου χώρου.
Εξετάζεται κατά βάση η ανθρώπινη αλληλεπίδραση με τους δημόσιους χώρους καθώς και η σημασία της διάθεσης έργων τέχνης που διεγείρουν την αλληλεπίδραση σε δημόσιους χώρους.
Παρατηρείται ότι παρόλο που η δυνατότητα των διαδραστικών εγκαταστάσεων να λειτουργήσουν ως ηθικοί αυτουργοί είναι έγκυρη, υπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για την επιτυχημένη ένταξή τους σε αστικό περιβάλλον. Πρέπει να υπάρξει εκτενής έρευνα με έμφαση στον αντίκτυπο καθώς και στις ιδιότητες αυτών των διεπαφών. Επίσης, απαιτείται συνεργασία μεταξύ διαφορετικών πεδίων και η ενσωμάτωση της θεωρίας και κριτικής της τέχνης, καθώς και των μεθόδων HCI, προκειμένου να κατανοηθεί η πολύπλοκη φύση των συλλογικών εμπειριών που παράγονται από αυτές τις εγκαταστάσεις.
Ως εκ τούτου, σε αυτή τη ΔΕ, υπάρχει μια διαδικασία χαρτογράφησης ενός συνόλου προτεραιοτήτων και κυρίως προκλήσεων καθώς και στρατηγικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ενίσχυση της ανθρώπινης συμμετοχής.
Ένα ευρύ φάσμα καλύπτεται κατά τη χαρτογράφηση αυτών των θεμάτων. Ανησυχίες για τη φύση της διασύνδεσης, το φυσικό περιβάλλον και την ενσωμάτωση σε αυτό, τις κοινωνικές σχέσεις που προκύπτουν καθώς και το περιεχόμενο που προβάλλεται για να αναφέρουμε μερικές.
Η ταξινόμηση επιχειρείται βάσει της φυσικής διάταξης, του σκοπού, των στρατηγικών αλληλεπίδρασης, των τύπων διεπαφής. Στη συνέχεια, η εστίαση μετατοπίζεται στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται το κοινό τις εγκαταστάσεις, παρουσιάζεται μια ταξινόμηση αυτού του κοινού καθώς και οι έξι τύποι κοινωνικής αλληλεπίδρασης που αναπτύσσονται κατά τη διάδραση.
Από την ανάλυση αυτή προκύπτουν συμπεράσματα σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους δύναται να μετρηθεί η επιτυχία των εγκαταστάσεων και τέλος παρουσιάζονται ανησυχίες που είναι συνυφασμένες με την τοποθέτηση αυτών στον δημόσιο χώρο.
Στόχος τελικά αποτελεί να συγκεντρωθούν όλα τα απαραίτητα στοιχεία και παράμετροι και να τοποθετηθούν σε ξεκάθαρα πλαίσια που ωφελούν τους επίδοξους σχεδιαστές διάδρασης.
There is an emerging field of increasingly aligned commonalities between media and urban studies. In particular, concerning urban public space as an arena where geomedia can be embedded and how that can transform them into a site filled with novel possibilities. These possibilities though come with a set of challenges reflective of the fact that the urban setting as a domain for interaction design is characterized by conflict and numerous interests groups and socio-cultural practices that differ from those of other domains.
This master’s thesis focuses specifically on multi-sensory interactive installations and explores the notion that by having them being placed in public spaces, shared encounters, public involvement and overall rejuvenation of an otherwise empty public space is facilitated.
Human involvement with public spaces is examined as well as the importance of placing art pieces that stimulate interaction in public spaces.
Although, the potential for interactive installations to act as instigators is valid, there are specific pre-conditions that need to be met in order to succeed in urban environments. There need to be much research with emphasis on the impact as well as the properties of interactive installations. Also collaboration between different fields and integration of art theory and critique as well as HCI methods in order to understand the complex nature of shared encounters produced by these installations.
Therefore, in this thesis, there is a process of mapping a set of priorities and most importantly challenges as well as strategies that can be employed in order to amplify human involvement.
A broad range is covered while mapping these issues. Concerns about the nature of the interface, the physical setting and integration, the social relations, the content as well as the stakeholders to name a few.
A classification is attempted based on physical layout, purpose, interaction strategies, types of interface. The focus then shifts on how these installations are perceived by the audience, a classification of this audience is presented as well as the six modes of social interaction that unfold. From this analysis, conclusions concerning the ways that success can be measured are derived and finally concerns regarding the placement of interactive installations in public space are presented.
The aim of this thesis is to benefit future interactivity designers with all the necessary knowledge provided in clear context.
Οι πολυαισθητηριακές διαδραστικές εγκαταστάσεις ως παράγοντες ενεργοποίησης δημόσιων χώρων