Οπτικοακουστικές αναπαραστάσεις, προβολές και γραφικές εφαρμογές με εικαστικό χαρακτήρα. Η χρήση της τεχνολογίας του Projection Mapping στις Εικαστικές τέχνες

  1. MSc thesis
  2. Ασσάνη, Ιωάννα
  3. Γραφικές Τέχνες - Πολυμέσα (ΓΤΠ)
  4. 29 Σεπτεμβρίου 2019 [2019-09-29]
  5. Ελληνικά
  6. 127
  7. Χαρίτος, Δημήτρης
  8. Χαρίτος, Δημήτρης | Μάντζου, Πολυξένη
  9. Χαρτογράφηση προβολής (Projection Mapping) | Αλληλεπίδραση | Animation | Διευρυμένο Σινεμά | Οπτικό θέατρο | Χειροποίητος Κινηματογράφος | Εικαστικές τέχνες | Νέα Μέσα | Βιντεοεγκατάσταση
  10. 17
  11. 48
  12. εικόνες από καλλιτεχνικά έργα, φωτογραφίες
  13. Βιθυνός, M., Λυμπεράκης, Α., Η Τέχνη και η Επικοινωνία στις Γραφικές Τέχνες, Τόμος Α΄ (Ε.Α.Π., 2002).
    • Αντικείμενο της έρευνας αποτελεί η μελέτη του Συστήματος Χαρτογράφησης Προβολής ( Projection Mapping) σε σχέση με τις εν δυνάμει συνθήκες που επιτυγχάνει να προβάλλει κάθε φορά ο καλλιτέχνης τον αισθητικό, νοηματικό, κοινωνικό του λόγο, αναπτύσσοντας μια προσωπική διαλεκτική απέναντι σε κοινό κι έργο. Τα κυριότερα ερωτήματα που τίθενται σε πεδίο μελέτης είναι σχετικά με το ποιος είναι ο βασικός στόχος της τεχνικής και ποιο είναι εκείνο το στοιχείο που, για την επίτευξη του στόχου, θέτει τη χρήση απολύτως απαραίτητη στο καλλιτεχνικό δημιούργημα. Διερευνάται επίσης το κατά πόσο αυτή η τεχνολογία μπορεί να δημιουργήσει μια νέα οπτική και ιδεολογική θεώρηση, μέσω αυτού που ο Alberti ονόμαζε παράθυρο στον κόσμο: τη ζωγραφική εκείνη επιφάνεια που λειτουργεί ως άνοιγμα μες από το οποίο ο θεατής παρατηρεί τον κόσμο. Το ζήτημα της τεχνολογικής ανάπτυξης, κυρίως στον τομέα της μετα-οπτικής αντίληψης, ρίχνει ένα νέο φως και δίνει μια νέα ταυτότητα στο καλλιτεχνικό έργο, μεταβάλλοντας την περπατημένη οδό: δημιουργός – δημιούργημα – θεατής σε μια αμφίδρομη και πολυπλοκότερη ανάπτυξη. Από πλευράς τεχνικής εφαρμογής το σύστημα ακολουθεί την τυπική σειρά λειτουργίας: μηχανή προβολής - δέσμη φωτός - εικόνα - επιφάνεια προβολής – οπτικό αποτέλεσμα. Η τεχνική, ως προς την μεθοδολογία, παραμένει η ίδια άσχετα με το ποιά είναι η εικόνα και ποιό είναι το αντικείμενο επάνω στο οποίο αυτή προβάλλεται ή το αποτέλεσμα. Μέσω της χαρτογράφησης προβολής όμως το εικαστικό έργο αποκτά μιαν άλλη διάσταση που ζητά επαναπροσδιορισμό ως προς τις οπτικές και νοηματοδοτικές του αξίες, προκειμένου αυτό να διατηρήσει την ταυτότητα ενός δημιουργήματος που απέχει από κάθε άλλου τύπου καλλιτεχνικής παραγωγής. Το ζήτημα της πρόσληψης (δηλ. της διαδικασίας) και της εικονοποίησης μιας ιδέας (δηλ. της ανάγνωσης και σημασιολογικής ανάλυσης της εικόνας), καθώς και του μέσου με τα οποία αυτά βγαίνουν προς τα έξω –προς το βλέμμα- μας οδηγούν στο γεγονός ότι το έργο με χαρτογράφηση προβολής μπορεί να μετατραπεί σε ένα ακόμα εργαλείο ανασχηματισμού κι επαναπρόσληψης ενός διαρκώς μεταβαλλόμενου νοηματικού κόσμου. Ενός κόσμου μες τον οποίον ο θεατής καλείται σήμερα να διαδραματίσει έναν ρόλο μακρύτερα του απλού παρατηρητή
    • The subject of the postgraduate thesis is the study of the Projection Mapping System in relation to the potential conditions that the artist can achieve in his aesthetic sense and social discourse, developing a personal dialectic towards public and work. The main questions that arises is primary the purpose of using such a kind of technique in art and secondary what is the element that puts its use absolutely necessary for the creation of an artistic work. It also explores how this technology can create a new visual and ideological view through what Alberti called «a window in the world» -referring tο the painting surface as the opening through which the viewer observes the world. The issue of technological development, especially in the field of post-visual perception, throws a new light and gives a new identity to the artistic work, changing the walkway: creator - creating – viewer, in a two - way communication or in more complex development. In terms of technical implementation the system follows the standard operating order: projection screen beam light image surface visual effect. The technique, in terms of methodology, remains the same no matter what the image is and what is the object upon which it is projected. The question of recruiting and reading and semantic analysis of the image, as well as the means by which it comes out, leads us to the result that artistic work can be transformed into another tool for the reshaping and re-enactment of a constantly changing visual, signaling world, in which the viewer often becomes a part of it. Modern visual art acquires a dimension that involves the viewer and makes him an integral part of his function and dynamics.
  15. Attribution-NoDerivatives 4.0 Διεθνές