Πρόληψη των παροξύνσεων στη Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια: Εξελίξεις στην Πνευμονική Αποκατάσταση

Prevention of exacerbations in Chronic Obstructive Pulmonary Disease: Developments in Pulmonary Rehabilitation (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΣΙΟΥΤΗΣ, ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
  3. Διαχείριση Γήρανσης και Χρόνιων Νοσημάτων (ΓΧΝ)
  4. 18 Ιουλίου 2021 [2021-07-18]
  5. Ελληνικά
  6. 87
  7. Μπόνου, Μαρία – Παναγιώτα
  8. Chronic obstructive pulmonary disease | exacerbation, | pulmonary rehabilitation | physiotherapy, | excersise. | COPD prevention | GOLD,
  9. 3
  10. 76
  11. Περιέχει:πίνακας, εικόνες
    • Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) αποτελεί μια χρόνια πάθηση των πνευμόνων που δημιουργεί σημαντικά αναπνευστικά προβλήματα. Χαρακτηρίζεται από μόνιμη απόφραξη των αεραγωγών η οποία δεν είναι πλήρως αντιστρεπτή μετά από χορήγηση βρογχοδιασταλτικών. Η ΧΑΠ είναι η μεγαλύτερη αιτία νοσηρότητας και θνητότητας στην Αμερική αλλά και παγκοσμίως. Η συχνότητά της αυξάνει με την ηλικία και επηρεάζει πάνω από 10% του πληθυσμού σε μεγαλύτερες ηλικίες. Αποτελεί την τρίτη αιτία θανάτου στις Ηνωμένες πολιτείες, ενώ αποτελεί τη μόνη χρόνια ασθένεια της οποίας η νοσηρότητα και θνησιμότητα συνεχίζουν να αυξάνονται. Τα συμπτώματα της ΧΑΠ είναι βήχας, δύσπνοια κατά την κόπωση ή κατά την ηρεμία, χρόνια παραγωγή πτυέλων, ενώ συχνά συνυπάρχει και με άλλες παθήσεις όπως στεφανιαία νόσο, καρδιακή ανεπάρκεια, κατάθλιψη κ.α. Η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ σημαντική για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της νόσου, καθώς επίσης ο εντοπισμός και η πρόληψη των ασθενών που διατρέχουν κίνδυνο παροξυσμών. Οι παροξύνσεις συνδέονται με μακρά ανάκαμψη, εισαγωγή σε νοσοκομείο, αυξημένη θνησιμότητα αλλά και με υψηλό κοινωνικοοικονομικό κόστος. Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζονται προγράμματα πνευμονικής αποκατάστασης για τη θεραπεία ασθενών με ΧΑΠ και άλλων χρόνιων αναπνευστικών προβλημάτων, τα οποία είναι εξατομικευμένα για κάθε άρρωστο και σχεδιάζονται έτσι ώστε να συμβάλλουν στη μέγιστη δυνατή βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών αυτών. Σκοπός της εργασίας αυτής είναι μέσω βιβλιογραφικής ανασκόπησης να διερευνηθούν τα προγράμματα αυτά σχετικά με την αποτελεσματικότητα που μπορεί να έχουν στον έλεγχο των παροξύνσεων, στη μείωση των εισαγωγών στο νοσοκομείο μετά από επιδείνωση της ΧΑΠ, στη βελτίωση της ποιότητας ζωής καθώς και στην ικανότητα για άσκηση. Επίσης θα διερευνηθεί η βέλτιστη δομή που πρέπει να έχουν, θα αναζητηθούν νέες στρατηγικές παρέμβασης και θα γίνει αναφορά στις τελευταίες εξελίξεις που σχετίζονται με τα προγράμματα αυτά.
    • Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is a chronic lung disease that causes significant respiratory problems. It is characterized by permanent airway obstruction which is not completely reversible after administration of bronchodilators. COPD is the leading cause of morbidity and mortality in the United States and worldwide. Its frequency increases with age and affects over 10% of the elderly population. It is the third leading cause of death in the United States and the only chronic disease whose morbidity and mortality continue to rise. The symptoms of COPD are cough, shortness of breath when tired or at rest, chronic production of sputum, while it often coexists with other diseases such as coronary heart disease, heart failure, depression, etc. Early diagnosis is very important for the effective treatment of the disease, as well as the identification and prevention of patients at risk of exacerbation. Exacerbations are associated with long recovery, hospitalization, increased mortality but also with high socio-economic costs. In recent years, lung rehabilitation programs have been implemented to treat patients with COPD and other chronic respiratory problems, which are individualized for each patient and are designed to contribute to the maximum possible improvement of the quality of life of these patients. The purpose of this study is to examine these programs, through a literature review, on the effectiveness they can have in controlling exacerbations, reducing hospital admissions after COPD exacerbation, improving quality of life and the ability to exercise. The optimal structure they should have will also be explored, new intervention strategies will be sought and the latest developments related to these programs will be reported.
  13. Attribution-NoDerivatives 4.0 Διεθνές