Αντιπηκτική Αγωγή και Κολπική Μαρμαρυγή

Anticoagulant Treatment and Atrial Fibrillation (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Κορούλη, Ευαγγελία
  3. Διαχείριση Γήρανσης και Χρόνιων Νοσημάτων (ΓΧΝ)
  4. 14 Μαρτίου 2020 [2020-03-14]
  5. Ελληνικά
  6. 77
  7. Φουντουλάκη, Αικατερίνη
  8. Μακρής, Δημοσθένης | Γουργουλιάνης, Κωνσταντίνος
  9. αντιπηκτική αγωγή και anticoagulant treatment | κολπική μαρμαρυγή και atrial fibrillation
  10. 1
  11. 3
  12. 50
  13. πίνακες, σχήματα
    • Η κολπική μαρμαρυγή είναι η συχνότερα παρατηρούμενη αρρυθμία η οποία σχετίζεται με υψηλό κίνδυνο θρομβοεμβολικού εγκεφαλικού επεισοδίου και συστηματικής εμβολής. Η κολπική μαρμαρυγή εμφανίζει μεγάλο κλινικό ενδιαφέρον διότι προσβάλει ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού και αυξάνει τη νοσηρότητα και την καρδιαγγειακή θνησιμότητα. Η αντιπηκτική αγωγή μπορεί να αποτρέψει την πλειονότητα των ισχαιμικών εγκεφαλικών επεισοδίων σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή, με ευνοϊκές επιδράσεις στη νοσηρότητα και τη θνητότητα. Οι ανταγωνιστές της βιταμίνης Κ (κουμαρινικά αντιπηκτικά), βαρφαρίνη και ασενοκουμαρόλη, αποτέλεσαν για περισσότερο από πενήντα χρόνια το βασικό πυρήνα της αντιπηκτικής αγωγής σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή. Ωστόσο, η εισαγωγή των νεότερων από του στόματος αντιπηκτικών φαρμάκων σε ένα πεδίο που κυριαρχείτο για αρκετές δεκαετίες από τους ανταγωνιστές της βιταμίνης Κ, επέφερε νέες θεραπευτικές προκλήσεις στον τομέα της αντιπηκτικής αγωγής, παρέχοντας μία σειρά νέων παραγόντων. Οι άμεσοι αναστολείς του παράγοντα πήξης Xa, ριβαροξαμπάνη, απιξαμπάνη και εδοξαμπάνη καθώς και ο άμεσος αναστολέας της θρομβίνης δαβιγατράνη, ενδείκνυνται για την πρόληψη του θρομβοεμβολικού εγκεφαλικού επεισοδίου και της συστηματικής εμβολής σε ασθενείς με μη βαλβιδική κολπική μαρμαρυγή. Τα νεότερα αντιπηκτικά εμφανίζουν ευχρηστία, συγκρίσιμη αποτελεσματικότητα με τους ανταγωνιστές της βιταμίνης Κ και ενισχυμένη ασφάλεια, σημειώνοντας μειωμένα ποσοστά ενδοκρανιακής αιμορραγίας. Η ασφάλεια των νεότερων αντιπηκτικών ενισχύθηκε περαιτέρω από την ανάπτυξη παραγόντων αναστροφής οι οποίοι επιτυγχάνουν ταχεία αναστροφή της αντιπηκτικής δράσης σε περιπτώσεις απειλητικής αιμορραγίας ή επείγουσας χειρουργικής επέμβασης. Ωστόσο, η βέλτιστη αντιμετώπιση της θρομβοπροφύλαξης σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή παραμένει πολύπλοκη και η λήψη κλινικών αποφάσεων απαιτεί την ερμηνεία της ισορροπίας του θρομβοεμβολικού και αιμορραγικού κινδύνου. Οι ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή αποτελούν έναν ετερογενή πληθυσμό με διαφορετικό θρομβοεμβολικό και αιμορραγικό κίνδυνο και διαφορετικές κατηγορίες ασθενών έχουν διαφορετική ανταπόκριση στην αντιπηκτική αγωγή. Αναλυτικότερα, ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία, οξεία στεφανιαία νόσο, ηπατική νόσο και ηλικιωμένοι αποτελούν υποομάδες οι οποίες χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και εξατομικευμένων στρατηγικών θεραπείας. Αξιοποιώντας το πλήρες δυναμικό των πρόσφατων εξελίξεων στην επιλογή της βέλτιστης θεραπευτικής διαχείρισης των ασθενών με κολπική μαρμαρυγή, η εξατομίκευση της αντιπηκτικής αγωγής θεωρείται επιβεβλημένη.
    • Atrial fibrillation is the most commonly observed arrhythmia, which is associated with a high risk of thromboembolic stroke and systemic embolism. Atrial fibrillation is of great clinical interest because it affects a significant percentage of the population and increases morbidity and cardiovascular mortality. Anticoagulant treatment can prevent most of the ischemic strokes and prolong life in patients with atrial fibrillation. The antagonists of vitamin K (coumarin anticoagulants), warfarin and acenocoumarol, had been the main tools in the anticoagulant treatment for more than fifty years for patients with atrial fibrillation. However, the introduction of newer oral anticoagulants brought new therapeutic challenges in the field of anticoagulant treatment. Direct inhibitors of the coagulation factor Xa, rivaroxaban, apixaban and edoxaban, as well as the direct inhibitor of thrombin dabigatran, are indicated for the prevention of thromboembolic stroke and systemic embolism in patients with nonvalvular atrial fibrillation. The newer anticoagulants show ease of use, comparable efficacy with vitamin K antagonists and enhanced safety, exhibiting reduced rates of intracranial hemorrhage. The safety of newer anticoagulants was further enhanced by the development of reversing agents that achieve rapid reversal of anticoagulant activity in cases of threatening bleeding or emergency surgery. However, the optimal thromboprophylaxis treatment in patients with atrial fibrillation remains complex and clinical decision-making requires an interpretation of the thromboembolic and hemorrhagic risk balance. Patients with atrial fibrillation constitute a heterogeneous population with different thromboembolic and hemorrhagic risk and different categories of patients have different responses to anticoagulation treatment. More specifically, patients with renal impairment, acute coronary artery disease, liver disease, and the elderly require specific attention and personalized treatment strategies. In conclusion, the recent anticoagulation developments make the optimal therapeutic management of patients with atrial fibrillation challenging. An individualized approach of anticoagulation seems essential in these patients.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.