Στόχος της συγκεκριμένης πτυχιακής εργασίας αποτέλεσε η μελέτη της πράξης της αφήγησης, καθώς και η διερεύνηση των αφηγήσεων, ως προς τη δομή τους και το περιεχόμενο που δημιουργούνται από μαθητές που φοιτούν στις τάξεις δημοτικών σχολείων. Στην έρευνα χρησιμοποιήθηκαν δύο διαφορετικές δραστηριότητες για την παραγωγή ερεθισμάτων, η πρώτη δραστηριότητα ήταν οι κυβοϊστορίες, που είναι ένα δημιουργικό παιχνίδι με κύβους που η κάθε πλευρά τους απεικονίζει ένα σύμβολο/εικόνα. Η δεύτερη δραστηριότητα ήταν η τυχαία επιλογή λέξεων, όσο το δυνατών πιο πιστά των ίδιων συμβόλων που απεικόνιζαν οι κύβοι, από χαρτάκια. Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε ήταν η μη συμμετοχική παρατήρηση, η μαγνητοφώνηση και η συνέντευξη. Και στις δύο δραστηριότητες έγινε προσπάθεια να υπάρχει ελευθερία στην επιλογή και ερμηνεία του υλικού από τους μαθητές, ώστε να μην υπάρχει καμία καθοδήγηση και οι μαθητές να αφηγούνται ελεύθεροι την ιστορία τους. Με βάση τη μελέτη των δεδομένων που συλλέχθηκαν, έγιναν συγκρίσεις των αφηγήσεων που δημιουργήθηκαν από τις δύο δραστηριότητες. Τα συμπεράσματα δείχνουν πως ως προς το περιεχόμενο και τη δομή των αφηγήσεων δεν υπάρχει μεγάλη διαφοροποίηση μεταξύ των δύο δραστηριοτήτων που δημιούργησε ο κάθε μαθητής, καθώς οι ιστορίες παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες . Αντίθετα, από τα δεδομένα παρατηρείται μια τάση των μαθητών να προτιμούν την δραστηριότητα με τους κύβους, θεωρώντας την πιο ενδιαφέρουσα. Τέλος, σημαντικό συμπέρασμα αποτελεί πως το σύνολο των μαθητών θεωρεί τη δημιουργία ιστοριών πολύ ενδιαφέρον πεδίο και διασκέδασαν κατά την πραγματοποίηση και των δύο δραστηριοτήτων.
The purpose of this dissertation was to study the narrative act as well as to investigate narratives in terms of their structure and the content created by students in elementary school attending elementary school classes. Two different pulse generating activities were used in the research, the first activity was storycubes, which is a creative game with cubes that each side of them depicts a symbol / image. The second activity was the random choice of words, as strong as possible of the same symbols depicted by the cubes, written in small pieces of paper. The methodology followed was non-participatory observation, recording and interviewing. In both activities an attempt was made to have freedom in the selection and interpretation of the material by the students in elementary school so that there is no guidance and the students tell their story freely. Based on the study of the data collected, comparisons were made between the narratives generated by the two activities. The conclusions show that in terms of the content and structure of the narratives, there is not much difference between the two activities created by each student, as the stories show many similarities. On the contrary, the data shows a tendency for students to prefer activity to cubes, considering it more interesting. Finally, it is important to conclude that all students who involve in the research consider the creation of stories to be a very interesting field and have enjoyed doing both activities.
Επίδραση των ιστοριοκύβων στη δημιουργία ιστοριών από παιδιά δημοτικού