«Ο μίτος της Αριάδνης: Θεωρία και πράξη στο σενάριο μιας αστυνομικής τηλεταινίας»

  1. MSc thesis
  2. Ζευγίτη, Μαρία
  3. Δημιουργική Γραφή (ΔΓΡ)
  4. 09 Σεπτεμβρίου 2018 [2018-09-09]
  5. Ελληνικά
  6. 102
  7. Ιωσηφέλης, Παναγιώτης
  8. Καλαμπάκας, Βαγγέλης | Κωτόπουλος, Τριαντάφυλλος
  9. Αστυνομικό Αφήγημα | Detective Story | Σενάριο | Screenplay | Τηλεταινία | Teleplay | Ο μίτος της Αριάδνης | Ariadne's thread
  10. 29
  11. 11
  12. 0
    • Το αστυνομικό αφήγημα είτε πρόκειται για μυθιστόρημα είτε πρόκειται για κινηματογραφική ταινία είτε για τηλεοπτική σειρά κέρδιζε πάντα το ενδιαφέρον του αναγνώστη - θεατή. Από τον Πόε ως τον Νέσμπο και από τον Μαρή μέχρι τον Γιαννίση εξακολουθεί να συναρπάζει στηριζόμενο πάντα στην ίδια μαγική συνταγή. Ένας ή περισσότεροι φόνοι ζητούν εξιχνίαση. Ο ερευνητής με ή χωρίς βοηθό, οι ύποπτοι, ο ένοχος, ένα κίνητρο, σκόρπια στοιχεία και το σκηνικό έχει στηθεί. Τι είναι, όμως, αυτό που κάνει ένα αστυνομικό έργο να λειτουργήσει με επιτυχία; Στην προσπάθειά μου να γράψω το σενάριο μιας αστυνομικής τηλεταινίας αξιοποίησα μια έρευνα πάνω στο τι είναι αστυνομικό αφήγημα και ποιες οι συμβάσεις που το διέπουν, στην ιστορία του αστυνομικού αφηγήματος τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, αλλά και στη μεταφορά του στο οπτικοακουστικό αφηγηματικό περιβάλλον, κινηματογράφο και τηλεόραση. Στην πορεία μου πυξίδα υπήρξαν ο Αριστοτέλης και ο Field στο στήσιμο της τρίπρακτης δομής, ο Campbell και ο Vogler στο ταξίδι της ηρωίδας μου και ο Truby στη διείσδυση στον εσωτερικό κόσμο της. Σεβάστηκα τους είκοσι κανόνες στη συγγραφή ενός αστυνομικού έργου του Van Dine κι έτσι η Αριάδνη, η ηρωίδα μου, πήρε σάρκα και οστά. Η υπόθεση απλή. Ένας φόνος γίνεται απροσδόκητα σε ένα σχολείο και ένας δάσκαλος κατηγορείται. Η συνάδελφός του, Αριάδνη, είναι η μόνη που πιστεύει στην αθωότητά του. Συνεργάζεται με τον αστυνομικό που έχει αναλάβει την υπόθεση για να ανακαλύψει την αλήθεια. Θα τα καταφέρει; Στον αγώνα της θα βρει συμπαραστάτη και εμπόδια. Από όλα θα κερδίσει κάτι και θα προσεγγίσει την αλήθεια όχι μόνο για το έγκλημα, αλλά και για τον ίδιο τον εαυτό της.
    • The detective story, whether it is about a novel, a movie or a TV series, has always won the interest of the reader-viewer. From Poe to Nessbo and from Maris to Giannisis still fascinates based on the same magic recipe. One or more murders ask to be solved. The researcher with or without an assistant, the suspects, the culprit, an incentive, scattered elements and the setting has been established. But what makes a detective story function successfully? In my attempt to write a script for teleplay about a detective story, I used a survey of what is a detective story and what the conventions that govern it, studying the history of this kind both in Greece and abroad, but also in its transfer to the audiovisual narrative environment, cinema and TV. Aristotle and Field have been a compass to me and το my effort at setting up the triple structure, Campbell and Vogler helped me with the journey of my heroine and Truby with the penetration into her inner world. I kept the Van Dine’s Twenty rules of writing a detective story, and Ariadne, my heroine, came alive. The case is simple. A murder occurs in a school unexpectedly and a teacher is accused. His colleague Ariadne is the only one who believes in his innocence. He works with the police officer who has taken the case to find out the truth. Will she manage it? In her struggle she finds supporter and obstacles. She will benefit and approach the truth not only about the crime but also about herself.
  14. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.