Παναγιωτόπουλος Ν. (2018). Η δομή της δραματικής αφήγησης, Πανεπιστημιακές σημειώσεις στο μάθημα Εργαστήρια Δημιουργικής Γραφής ΙΙ, Πάτρα: ΕΑΠ.
Η παρούσα εργασία αποτελεί μία προσπάθεια καταγραφής των κοινών αφηγηματικών τεχνικών που χρησιμοποιήθηκαν στα ελληνικά φιλμ – νουάρ, κατά το χρονικό διάστημα 1975 – 2015. Μέσα από την ανάλυση επιλεγμένων ταινιών και την συγκριτική μελέτη επιχειρείται να δημιουργηθεί μία άτυπη «τυπολογία» της κατηγορίας, συμπληρώνοντας έτσι ένα κενό στην βιβλιογραφία. Χρησιμοποιώντας σεναριακές τεχνικές όπως η δομή των οχτώ σεκάνς του Frank Daniel και η θεωρία των σημείων καμπής και συνδιάζοντάς τις με την θεωρία των λειτουργιών του Vladimir Propp με μια παρόμοια χρήση με αυτή που έκανε ο Roland Barthes, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι πράγματι το ελληνικό φιλμ – νουάρ έχει κοινά χαρακτηριστικά τα οποία χρήζουν περαιτέρω θεωρητικής και πειραματικής μελέτης.
The present assignment is an effort to describe the most common narrative techniques used in the Greek Film Noir from 1975 to 2015. Through the analysis of certain films of the period and their comparative study, the purpose is create an informal "typology" of the category, thus completing a void in the bibliography. Using scriptural techniques such as Frank Daniel’s eight sequences structure and Theory of the turning points as well as combining them with Vladimir Propp's theory of functions and this of Roland Barthes, we come to the conclusion that indeed the Greek films of the Film Noir genre share certain characteristics that require theoretical and experimental study.
Η αφήγηση στο ελληνικό φιλμ νουάρ, 1975-2015 Περιγραφή: Γιαννακουδάκης_Λευτέρης_Η_Αφήγηση_στο_ελληνικό_φιλμ_νουάρ_1975 - 2015 .pdf (pdf)
Book Reader Άδεια: Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές Πληροφορίες: Κυρίως σώμα διπλωματικής Μέγεθος: 1.0 MB
Η αφήγηση στο ελληνικό φιλμ νουάρ, 1975-2015 - Identifier: 73552
Internal display of the 73552 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)