«Ο κινηματογράφος συνομιλεί με τη λογοτεχνία: διασκευή και σύζευξη αφηγημάτων, μια διαδικασία μεταμορφώσεων. Μελέτη των ταινιών: Ο μετανάστης του Νέστορα Μάτσα (1965) και Μέχρι το πλοίο του Αλέξη Δαμιανού (1966)».
“When cinema converses with literature: adapting and pairing narratives, a process of transformation. A study of the films: The Immigrant directed by Nestoras Matsas (1965) and Until the Ship Sails directed by Alexis Damianos ( 1966) ”. (english)
διασκευή, λογοτεχνικό διακείμενο, φιλμική γλώσσα, Ν.Μάτσας, Α.Δαμιανός, Δ.Χατζής. | adaptation, literary context, film language, N.Matsas, A.Damianos, D. Hatzis.
2
35
0
0
Η παρούσα μελέτη απαρτίζεται από τρία μέρη. Το πρώτο της μέρος, το θεωρητικό, διατρέχει τη σχέση κινηματογράφου και λογοτεχνίας, τις συγγένειες και τις ετερογένειες που υπάρχουν μεταξύ τους και επικεντρώνεται στον τρόπο με τον οποίο ο κινηματογράφος διαχειρίζεται το λογοτεχνικό του διακείμενο. Διερευνώνται επίσης τα προσκόμματα που έχει να αντιμετωπίσει ο σεναριογράφος όταν επιχειρεί να κάνει τη μεταφορά ενός πεζογραφήματος, οι διαφορετικές μέθοδοι που δύναται να ακολουθήσει και τέλος, το πολυσυζητημένο «δόγμα της πιστότητας». Το δεύτερο μέρος, στη βάση του θεωρητικού πλαισίου, παρουσιάζει αναλυτικά τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκαν το μυθοπλαστικό λογοτεχνικό υλικό τους οι ταινίες: Ο μετανάστης (1965) του Νέστορα Μάτσα και Μέχρι το πλοίο (1966) του Αλέξη Δαμιανού. Ο Μάτσας συναιρεί δύο διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (Ο Αμερικάνος και Η τύχη απ’ την Αμέρικα) κάνοντας μία ταινία που στον θεματικό της πυρήνα έχει την επιστροφή του Έλληνα μετανάστη από την Αμερική. Ο Δαμιανός σε ένα σπονδυλωτό τρίπτυχο με ενοποιητικό στοιχείο τον ήρωα, συνθέτει το διήγημα του Σπήλιου Πασαγιάννη Το δακτυλίδι, το διήγημα του Γρηγορίου Ξενόπουλου Νανότα και ένα δημοτικό τραγούδι, για να παρουσιάσει τη μετάβαση της ελληνικής κοινωνίας στην αστικοποίηση και την αναζήτηση διεξόδου στη μετανάστευση. Στο τρίτο μέρος, το δημιουργικό, επιχειρείται η διασκευή του Διπλού Βιβλίου του Δημήτρη Χατζή, σε κινηματογραφικό σενάριο. Από το μυθιστόρημα αξιοποιούνται κυρίως τα τέσσερα κεφάλαια που αφορούν στη ζωή του Κώστα ως μετανάστη στη Γερμανία. Από τα υπόλοιπα, μεταφέρονται επιλεκτικά κάποιες σκηνές που σκιαγραφούν τις συνθήκες που βίωνε στο χωριό του, τις σχέσεις με την οικογένεια και τον κοινωνικό του περίγυρο. Η διαχείριση του λογοτεχνικού διακειμένου υπαγορεύτηκε πρωτίστως από την πρόθεση να τονιστεί το θέμα της μετανάστευσης, της ψυχολογίας του ξενιτεμένου, της συναισθηματικής ερημιάς, της σύνθλιψης στα γρανάζια της «νόρμας» και του καταναλωτισμού.
The present study consists of three parts. The first part which is theoretical looks into the relationship between cinema and literature, more specifically into the affinities and dissimilarities that exist between them and focuses on the way the cinema deals with its literary context. It also explores the obstacles faced by screenwriters when attempting to convert fiction into a film, the different methods that can be employed and finally the much-discussed "doctrine of fidelity". Based on the theoretical framework, the second part presents in detail the way two films, The Immigrant (1965) directed by Nestoras Matsas and Until the Ship Sails (1966) directed by Alexis Damianos, deal with their literary fiction material. In the first film, Matsas combines two short stories by Alexandros Papadiamantis, The American and Luck from America, and makes a film whose central theme is the return of the Greek immigrant from America. In the second one, Damianos creates a modular triptych by combining The ring, a short story by Spilios Passagianis, Nanota, another short story by Gregorios Xenopoulos and a folk song, using the main character as a unifying element in order to present the transition of Greek society to urbanization and the search for a way out through immigration. In the third part which is the creative one, an adaptation of the Double Book by Dimitris Hatzis into a screenplay is attempted. Four chapters of the novel which are mainly related to the life of Kostas as an immigrant in Germany have been used. From the rest of the novel, some scenes that outline the conditions the hero experienced in his village, his relationship with his family and his social environment, are selectively adapted. The literary context of this study was primarily dictated by the intention to highlight the issue of immigration, the psychology of expatriates, the emotional desolation and feeling of devastation when conforming to social norms and consumerism.
«Ο κινηματογράφος συνομιλεί με τη λογοτεχνία: διασκευή και σύζευξη αφηγημάτων, μια διαδικασία μεταμορφώσεων. Μελέτη των ταινιών: Ο μετανάστης του Νέστορα Μάτσα (1965) και Μέχρι το πλοίο του Αλέξη Δαμιανού (1966)». Description: Α.Μ. 501037_ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ_ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ..pdf (pdf)
Book Reader Licence: Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές Size: 2.6 MB
«Ο κινηματογράφος συνομιλεί με τη λογοτεχνία: διασκευή και σύζευξη αφηγημάτων, μια διαδικασία μεταμορφώσεων. Μελέτη των ταινιών: Ο μετανάστης του Νέστορα Μάτσα (1965) και Μέχρι το πλοίο του Αλέξη Δαμιανού (1966)». - Identifier: 73492
Internal display of the 73492 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)