Πολυτροπική αφήγηση | Multimodal narrative | Γιώργος Ιωάννου | Yorgos Ioannou | Ομόνοια | Omonia | τόπος και λογοτεχνία | place in literature
21
3
Περιέχει: φωτογραφίες, σκίτσα
Η Ομόνοια 1980 είναι ένα καινοτόμο έργο του ελληνικού λογοτεχνικού πεδίου, καθώς δίπλα στην κύρια αφήγηση και το «Μουρμουρητό» του Γ. Ιωάννου ο αναγνώστης καλείται να διαβάσει/δει παράλληλα τις φωτογραφίες του Ανδρέα Μπελιά. Ο λόγος και η εικόνα συνεργάζονται, για να φωτίσουν τις κρυφές όψεις της ζωής της πλατείας, οι οποίες εντάσσονται σε μια ευρύτερη συζήτηση που αφορά τις σχέσεις των ανθρώπων με τον χώρο όπου ζουν ή/και κινούνται. Το θέμα της παρούσας εργασίας είναι, αρχικά, να φωτίσει ένα εμβληματικό κείμενο της ελληνικής λογοτεχνίας, την Ομόνοια 1980 του Γιώργου Ιωάννου, υπό το πρίσμα της έννοιας της πολυτροπικότητας και, δεύτερον, χαρτογραφώντας πιο πρόσφατες λογοτεχνικές απεικονίσεις της περιοχής της Ομόνοιας, να φτάσει στη σύνθεση ενός λογοτεχνικού κειμένου με θέμα την Ομόνοια του σήμερα, την Ομόνοια στον καιρό της πανδημίας, με τον τρόπο του Ιωάννου. Συγκεκριμένα στο Δεύτερο μέρος της εργασίας συνεξετάζεται η Ομόνοια του Γ. Ιωάννου με το έργο του Φίλιππου Φιλίππου, Ομόνοια 2000. Ταξίδι στον ομφαλό της Αθήνας, στο οποίο ο συγγραφέας αποπειράται να συνθέσει ένα «ντοκουμέντο» για την Ομόνοια. Οι φωτογραφίες του Στράτου Καλαφάτη αναπαριστούν στιγμιότυπα της ζωής στην Ομόνοια το 2000, ενώ τα αποσπάσματα λογοτεχνικών κειμένων και ποιημάτων στην αρχή κάθε Κεφαλαίου καλούν τον αποδέκτη να «δει» και να ανακαλύψει τη σύγχρονη Ομόνοια σε σχέση με όψεις και αποδόσεις της από το παρελθόν. Στο Δημιουργικό μέρος της εργασίας, τέλος, επιχειρείται η μεταφορά του πολυτροπικού πεζογραφήματος Ομόνοια 1980 στο σήμερα. Στις μονές σελίδες αναπτύσσονται οι λεκτικές αφηγήσεις με θέμα την Ομόνοια το 2020, η κύρια και το «Μουρμουρητό» και στις ζυγές οι φωτογραφίες – σκίτσα του Δήμου Ζαχαρίου που αναπαριστούν στιγμιότυπα από την καθημερινή κυκλοφορία των ανθρώπων στην πλατεία στις μέρες μας, τις μέρες της πανδημίας που επηρέασε τη ζωή και την κίνηση της πολύβουης κάποτε κεντρικής πλατείας της πρωτεύουσας.
The subject of the present thesis is, firstly, to read an emblematic text of Greek literature, the Omonia 1980 by Yorgos Ioannou, with regard to the concept of multimodality and, secondly, by mapping more recent literary depictions of the region of Omonia, to reach the composition of a literary text about the Omonia of today, Omonia in the time of the pandemic, following the narrative mode of Ioannou’s work. Omonia square 1980 is considered an innovative book in the Greek literary field because next to the main narration and the "Murmuring", there are Andreas Belia's photos. The text and the photographs collaborate in order to represent the hidden aspects of the square's life, which are placed among to a wider conversation that concerns people's relation with the space they live in. The Second part of this thesis compares Ioannou's Omonia square 1980 and Filippos Filippou's Omonia square 2000. A Trip to Athens’ Navel, a synthesis of a narration about the history and the habits of Omonia region and Stratos Kalafati's photos that depict Omonia square of 2000, while literary texts, at the beginning of each chapter, show the square's past. In the creative part of the thesis is attempted the adaptation of the prose piece Omonia square 1980 to nowadays, following Ioannou 's polytropic narrative process with the help of the visual narration created by Dimos Zachariou –his photos-sketches show people's daily circulation in contemporary Omonia square during the period of the Covid-19 pandemic.