Μοντερνισμός | Modernism | Παράλογο | Absurd | Διήγημα | Short Story | Δραματουγία | Drama | Υπερρεαλισμός | Surrealism | Γιάννης Σκαρίμπας | Giannis Skarimpas | Λογοτεχνία | Literature | Διασκευή | Adaption
66
8
0
Νταρακλίτσα Ελίνα, Σημειώσεις για τη θεατρική γραφή. 1η - 2η - 3η ΟΣΣ, ΕΑΠ 2018.
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η συγκριτική ανάλυση των στοιχείων που συνθέτουν ένα λογοτεχνικό κι ένα δραματικό κείμενο. Για αυτό τον σκοπό, ήταν σημαντικό να αναζητηθεί ο κοινός τόπος μεταξύ της τελευταίας συλλογής διηγημάτων του Γιάννη Σκαρίμπα, με τίτλο Τρεις άδειες καρέκλες, και του συνόλου των θεατρικών του έργων. Τα θεατρικά έργα που έχουν επιλεγεί, συνδέονται με τα διηγήματα τόσο ως προς το κοινό τους περιεχόμενο όσο και ως προς την τεχνική που χρησιμοποιεί ο Σκαρίμπας. Ο Γιάννης Σκαρίμπας είναι γνωστός για τα νεωτερικά στοιχεία που εισάγει στα λογοτεχνικά και θεατρικά του κείμενα, που εντάσσονται στο κίνημα του μοντερνισμού και του υπερρεαλισμού. Ο Γιάννης Σκαρίμπας ήταν από τους πρώτους Έλληνες λογοτέχνες του 20ου αιώνα που εξέφρασε στα έργα του το παράλογο προκειμένου να σατιρίσει και να ασκήσει κριτική στους συγχρόνους του. Στο πρώτο κεφάλαιο επιχειρείται μια συνοπτική παρουσίαση της ζωής και του έργου του Γιάννη Σκαρίμπα. Στο δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάζεται η ελληνική λογοτεχνική και θεατρική παραγωγή κατά τα χρόνια της λογοτεχνικής και θεατρικής συγγραφής του Γιάννη Σκαρίμπα προκειμένου να διαγραφεί ένα συγκεκριμένο πλαίσιο αναφοράς. Στο τρίτο κεφάλαιο αναλύονται τα διηγήματα από τη συλλογή Τρεις άδειες καρέκλες σε αντιπαραβολή με τα θεατρικά κείμενα που έγραψε ο Σκαρίμπας. Σκοπός είναι να επισημανθούν τα ιδιαίτερα γνωρίσματα του λογοτεχνικού και του θεατρικού του έργου. Στο τέταρτο και τελευταίο κεφάλαιο επιχειρείται μια διασκευή του διηγήματος Οι τρεις άδειες καρέκλες σε θεατρικό έργο, με βάση τις ιδιαιτερότητες του λόγου και του ύφους που διέπουν ένα λογοτεχνικό και ένα θεατρικό έργο.
The scope of this thesis is the comparative analysis of the components consisting in a literature and drama text. For this purpose, it was significant to discover the common ground between the latest collection of short stories of Giannis Skarimpas, the Three Empty Chairs, and the plays that he wrote. These plays, that have been chosen, are linked to the short stories as to their common context and style. Giannis Skarimpas is known for the modern elements he imports into his literary works and theatrical plays, elements that connect him with the philosophical movement of Modernism and Surrealism. Giannis Skarimpas was one of the first Greek litterateurs of the 20th century who expresses the Absurd in order to satirize and criticize his society and community. The first chapter provides a brief presentation of Giannis Skarimpas’ life and work. The second chapter presents the Greek literary and theatrical production during the years of the literary and theatrical writing of Skarimpas in order to define a frame of reference. The third chapter analyzes the short stories from the collection of the Three Empty Chairs in comparison with the theatrical ones written by Skarimpas. The aim is to highlight the special features of the literary and the theatrical text. In the fourth and the last chapter is attempted an adaptation of the short story The Three Empty Chairs in a play based on the peculiarities of the speech and form that govern a literary work and a play.
