Ιστορία | History | Ψηφιακή | Digital | Μυθολογία | Mythology
6
45
85
Εφαρμογές Ψηφιακής Αφήγησης στη διδασκαλία της Γ' Δημοτικού/ Λιαρομάτη Γεωργία
Καθώς η εποχή μας χαρακτηρίζεται από την έκρηξη της Πληροφορικής και των Νέων Τεχνολογιών, παρέχονται στους μαθητές όλων των ηλικιών καινούριες δυνατότητες αφήγησης ιστοριών με εκπαιδευτικό περιεχόμενο χρησιμοποιώντας πολυμεσικές εφαρμογές (Σεραφείμ και Φεσάκης, 2010). Γενικά τα ψηφιακά μέσα και τα παιχνίδια ελκύουν ιδιαίτερα τα παιδιά αφιερώνοντας πολύ χρόνο από την καθημερινότητά τους. Γι’ αυτό οι φορείς της μάθησης ενδιαφέρονται να τα χρησιμοποιήσουν για αποτελεσματικότερη διδασκαλία στις τάξεις (Μαρκούζης και Φεσάκης, 2016). Στην παρούσα διπλωματική εργασία μελετάται η αξιοποίηση της ψηφιακής αφήγησης στη διδασκαλία της Ιστορίας και η αποτελεσματικότητά της όσον αφορά στην κατάκτηση της ιστορικής γνώσης και μάλιστα με διάρκεια.
Αρχικά, περιγράφεται η έννοια της αφήγησης και γίνεται παρουσίαση της σχέσης της με τη διδασκαλία και τη μάθηση. Αναφέρεται η παιδαγωγική αξία της αφήγησης στη διδασκαλία. Έπειτα παρουσιάζεται η αφήγηση στην ψηφιακή εποχή και η σχέση της Ιστορίας με την αφήγηση. Στη συνέχεια, σχετίζεται το σχολείο με τις Νέες Τεχνολογίες, γίνεται η περιγραφή του όρου «ψηφιακή αφήγηση», συγκρίνονται η προφορική με την ψηφιακή αφήγηση απαριθμώντας πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα και περιγράφονται τα βήματα και οι τρόποι δημιουργίας μίας ψηφιακής ιστορίας. Γίνεται επίσης αναφορά στα εργαλεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία μιας ψηφιακής ιστορίας. Τέλος, γίνεται αναφορά στη διδακτική μεθοδολογία της Ιστορίας και τους τρόπους διδασκαλίας της, συσχετίζονται οι Νέες Τεχνολογίες με την Ιστορία και μελετάται η σχέση της ψηφιακής αφήγησης και της Ιστορίας μέσα από την Ιστορία της Γ’ Δημοτικού. Έτσι, στο πλαίσιο αυτής της εργασίας εφαρμόστηκε η ψηφιακή αφήγηση ως μέσο διδασκαλίας προκειμένου να διαπιστωθεί η διάρκεια και η πραγματική αφομοίωση της γνώσης μετά τη χρήση της ψηφιακής ιστορίας. Η διαδικασία πραγματοποιήθηκε σε δύο τάξεις. Στη μία εφαρμόστηκε παραδοσιακή διδασκαλία στο μάθημα της Ιστορίας με τον ίδιο τρόπο που θα παρουσιαζόταν και στο σχολικό τους βιβλίο και στην άλλη το μάθημα έγινε μέσω της ψηφιακής αφήγησης όπου οι μαθητές δημιούργησαν δικές τους ψηφιακές ιστορίες έχοντας ως βάση πηγές που τους δόθηκαν. Στους μαθητές της πειραματικής ομάδας παρουσιάστηκε το εργαλείο Photo Story 3. Οι μαθητές εξερεύνησαν το εργαλείο και τους δόθηκε η δυνατότητα να το μάθουν αρκετά καλά. Αξιολογήθηκε η γνώση των μαθητών και στις δύο περιπτώσεις και στην εργασία παρουσιάζονται τα τελικά συμπεράσματα από τα οποία προκύπτει πως η εφαρμογή της ψηφιακής αφήγησης συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στην εμπέδωση της γνώσης της Ιστορίας που αποκτούν οι μαθητές. Βελτιώθηκε η κατανόηση της Ιστορίας σε μεγάλο βαθμό στην πειραματική ομάδα καθώς και τα κίνητρα σε σχέση με την ομάδα ελέγχου παρέχοντας ευκαιρίες για δημιουργικές δραστηριότητες δημιουργώντας έναν κόσμο ομαδικής εργασίας και συνεργασίας.
As our era is marked by the explosion of Information Technology and New Technologies, pupils of all ages are offered new possibilities to narrate stories with educational content using multimedia applications (Serafeim and Fesakis, 2010). Generally, digital media and games are particularly attractive to children by spending much of their daily life. That is why the learning bodies are interested in using them for more effective classroom teaching (Marcuses and Fesakis, 2014). This diploma thesis explores the use of the digital narrative in the teaching of History and its effectiveness in acquiring historical knowledge, even in duration.
Initially, the concept of narrative is described and its relationship to teaching and learning is presented. The pedagogical value of storytelling in teaching is mentioned. Then there is the storytelling in the digital age and the relation of History to narration. Then, the school is related to New Technologies, the term "digital narrative" is described, the oral and digital narratives are compared, and the steps and ways of creating a digital story are described. Reference is also made to the tools that can be used to create a digital story. Finally, reference is made to the teaching methodology of History and its teaching methods, New Technologies are associated with History and the relationship of digital narration and History is studied through the History of the Third Primary. Thus, as part of this work, digital narrative was used as a means of teaching in order to ascertain the duration and actual assimilation of knowledge after the use of digital history. The process was conducted in two classes. In one, traditional teaching was applied to the history lesson in the same way that it would be presented in their schoolbook, and the other lesson was through the digital narrative where the students created their own digital stories based on sources they were given. Students of the experimental group presented the Photo Story 3 tool. Students explored the tool and were given the opportunity to learn it well enough. The pupils' knowledge was evaluated in both cases and the final conclusions are presented in the paper which show that the implementation of the digital narrative contributes to a great extent to the consolidation of the knowledge of History acquired by the students. The understanding of History was greatly improved in the experimental group as well as the incentives in relation to the control team, providing opportunities for creative activities creating a world of teamwork and collaboration.
Εφαρμογές της Ψηφιακής Αφήγησης στη διδασκαλία της Ιστορίας της Γ' Δημοτικού