Αναπαραστάσεις του «εαυτού» σε πεζογραφικά κείμενα γυναικών της νεοελληνικής λογοτεχνίας: Μ. Αξιώτη, Μ. Λυμπεράκη, Τ. Γκρίτση-Μιλλιέξ, Ά. Ζέη

Representations of the “self” in prose writing by women of Modern-Greek literature: M. Axioti, M. Lymberaki, T. Gkritsi-Milliex, A. Zei (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ
  3. Δημιουργική Γραφή (ΔΓΡ)
  4. 21 Μαρτίου 2021 [2021-03-21]
  5. Ελληνικά
  6. 72
  7. Βασιλειάδης, Βασίλης
  8. Βασιλειάδης, Βασίλης | Ιακωβίδου, Σοφία
  9. αυτοβιογραφία, μυθιστόρημα, αυτοαναπαράσταση, γυναικείο υποκείμενο, εαυτός, παιδική και εφηβική ηλικία | autobiography, fiction, novel, self-representation, female subject, self, childhood and adolescence
  10. 45
  11. 11
  12. Πίνακας εξωφύλλου: Norman Rockwell, Triple Self-Portrait (1960)
    • Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει και συγκρίνει πεζογραφικά έργα Ελληνίδων συγγραφέων, τα οποία θεματοποιούν τη διαμόρφωση της ταυτότητας του γυναικείου υποκειμένου μέσα από τη διαδικασία της αυτοαναπαράστασης. Πρόκειται για τα έργα: "Δύσκολες νύχτες" της Μέλπως Αξιώτη, "Τα ψάθινα καπέλα" της Μαργαρίτας Λυμπεράκη, "Σε πρώτο πρόσωπο" της Τατιάνας Γκρίτση-Μιλλιέξ και "Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο" της Άλκης Ζέη. Η επιλογή των συγκεκριμένων έργων βασίστηκε στις ομοιότητές τους αφενός ως προς το περιεχόμενο, εφόσον αναφέρονται στην παιδική και νεανική ηλικία γυναικείων προσώπων, αφετέρου ως προς τη μορφή, καθώς υιοθετούν βασικά χαρακτηριστικά του αυτοβιογραφικού λόγου. Η εργασία διαρθρώνεται σε δύο μέρη, το θεωρητικό και το δημιουργικό. Στην πρώτη ενότητα του θεωρητικού μέρους παρουσιάζονται βασικές πληροφορίες για τη ζωή και το έργο των τεσσάρων συγγραφέων και ειδικότερα για τα προς εξέταση πεζογραφικά έργα. Στη δεύτερη ενότητα, μετά από μία σύντομη εισαγωγή εξετάζεται η σχέση των έργων τόσο με την αυτοβιογραφία όσο και με το μυθιστόρημα, καθώς η διασύνδεση αυτή λειτουργεί καθοριστικά για τη μέθοδο και το αποτέλεσμα της αυτοαναπαράστασης. Στόχος είναι να αποκαλυφθεί ότι τα συγκεκριμένα πεζογραφήματα, αξιοποιώντας με δημιουργικό τρόπο και σε διαφορετικό βαθμό τα χαρακτηριστικά και τις τεχνικές του αυτοβιογραφικού είδους, διαρρηγνύουν στην πραγματικότητα τα όρια μεταξύ αυτοβιογραφίας και μυθοπλασίας. Στην τρίτη ενότητα επιλέγονται τέσσερις θεματικές περιοχές (παιδική ηλικία, πρόσωπα και χρόνος, μητέρα και γραφή, έμφυλα στερεότυπα) ως κοινή βάση μίας συγκριτικής ανάλυσης των έργων και στην τέταρτη παρουσιάζονται τα συμπεράσματα. Ως θεωρητικό υπόβαθρο μελέτης αξιοποιήθηκε κυρίως η λογοτεχνική θεωρία αναφορικά με την αυτοβιογραφία, συνδυασμένη ως έναν βαθμό με την ψυχαναλυτική και φεμινιστική κριτική. Το δημιουργικό μέρος αφορά τη συγγραφή πρωτότυπων κειμένων ποικίλου είδους (αυτοβιογραφία, ημερολόγιο, επιστολογραφία) κατά το πρότυπο του αυτοβιογραφικού λόγου. Μέσα από την εναλλαγή αυτών των κειμένων, που παρουσιάζουν παρόμοια θεματική και αντίστοιχους προβληματισμούς με τα προς εξέταση έργα, επιχειρείται αφενός μία συνομιλία με το είδος, αφετέρου η κατάθεση μίας σύγχρονης εκδοχής της γυναικείας γραφής για τον «εαυτό».
    • This thesis examines prose works written by Greek women, which pose the formation of female subject’s identity through the procedure of self-representation. It concerns the following works: "Dyskoles nychtes" (Δύσκολες νύχτες) by Melpo Axioti, "Ta psathina kapela" (Τα ψάθινα καπέλα) by Margarita Lymberaki, "Se proto prosopo" (Σε πρώτο πρόσωπο) by Tatiana Gkritsi-Milliex and "Me molyvi faber noumero dyo" (Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο) by Alki Zei. The choice of these specific works was based upon their similarities concerning both their context, as they all refer to women’s childhood and youth, and their form, as they all adopt basic characteristics of autobiographical prose writing. This thesis is structured in two parts, the theoretical and the creative one. In the first chapter of the theoretical part, there is presented basic information about the lives and works of the four female writers and more specifically about the texts that are to be studied. In the second chapter, after a short introduction, these works are being analyzed, not only as autobiographies but also as novels, since this connection (between autobiography and novel) functions determinedly towards the method and the result of self-representation. The aim is to reveal the fact that these specific literary texts actually break the limits between autobiography and fiction, by deploying the characteristics and techniques of autobiographical style in a creative and variable way. In the third chapter, four thematic fields are chosen (childhood, people and time, mother and writing, sex stereotypes) as a basis for the comparative analysis of these texts. In the fourth chapter, conclusions are presented. As a theoretical background base of this study, mainly the literary theory was deployed in relation to autobiography, being combined ‒up to a certain degree‒ with psychoanalytic and feminist criticism. The creative part concerns the writing of original texts of various kinds (autobiography, diary, letter writing), according to the autobiographical model. Through the alternation of these texts, which bear similar thematic and equivalent concern towards the literary works to be studied, there is not only an attempt to converse with this genre, but also a submission of a modern version of women’s writing about self.
  14. Hellenic Open University
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.