Η αντιπολεμική φωνή του Ευριπίδη μέσα από τραγικές ηρωίδες: Ανδρομάχη, Εκάβη, Ελένη, Ιφιγένεια

  1. MSc thesis
  2. ΛΥΜΠΕΡΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
  3. Δημιουργική Γραφή (ΔΓΡ)
  4. 19 Φεβρουαρίου 2022 [2022-02-19]
  5. Ελληνικά
  6. 69
  7. ΦΥΛΑΚΤΑΚΗ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ
  8. Ευριπίδης | Τραγωδία | Γυναίκες | Θεατές | Πόλεμος
  9. 24
  10. 12
  11. 0
    • Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να μελετηθεί ο πόλεμος, τα αίτια και τα αποτελέσματά του μέσα από γυναικείες φωνές στο έργο του Ευριπίδη. Συγκεκριμένα, μέσα από τις ηρωίδες Ανδρομάχη, Εκάβη, Ελένη και Ιφιγένεια στις ομότιτλες τραγωδίες του Ευριπίδη, καθώς και στην τραγωδία Τρωάδες ανιχνεύεται η παθολογία του Πελοποννησιακού πολέμου, όπως ο ποιητής και οι σύγχρονοί του πολίτες πολιτικοί και πνευματικοί άνθρωποι βίωσαν όλο το διάστημα που διήρκεσε η αδελφοκτόνα αυτή σύγκρουση. Αρχικά, περιγράφεται το πολιτικό, πνευματικό και κοινωνικό πλαίσιο της εποχής που ο μεγάλος τραγικός συγγράφει και διδάσκει τα θεατρικά του έργα, ώστε να αναδειχθούν οι επιρροές του, καθώς και οι παράγοντες που διαμόρφωσαν την πολιτική του ιδεολογία, αλλά και την αντίληψη της πραγματικότητας της εποχής του που αλλάζει λόγω των συνθηκών. Στη συνέχεια, γίνεται αναφορά στην αντιμετώπιση του γεγονότος του πολέμου από τον ποιητή, καθώς και στη θέση που κατέχει το γυναικείο φύλο στις τραγωδίες του. Στη μελέτη περιπτώσεων, μέσα από το προφίλ των συγκεκριμένων ηρωίδων παρακολουθούμε την αντανάκλαση των ιστορικών και κοινωνικοπολιτικών γεγονότων και των πρωταγωνιστών τους στη δημόσια ζωή, όπως ο Ευριπίδης τα αντιλήφθηκε και ο θεατής της εποχής του ως αποδέκτης και συμμέτοχος σε αυτά τα προσέλαβε. Το δημιουργικό μέρος περιλαμβάνει ένα θεατρικό έργο με θέμα τη σύγχρονη κοινωνική πολεμική που δέχονται κάποιες γυναικείες ομάδες που θεωρούνται περιθωριακές. Πρόκειται για τη δημόσια διαπόμπευση, τον αποκλεισμό και την εκμετάλλευση εκδιδόμενων γυναικών ως φορέων ανίατων μεταδιδόμενων ασθενειών. Αφορμή για το έργο υπήρξε η εξαναγκαστική υγειονομική εξέταση, η δημοσιοποίηση των προσωπικών στοιχείων, η βίαιη προσαγωγή και κράτηση με την κατηγορία της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης 29 ιερόδουλων γυναικών τον Απρίλιο του 2012.
    • The purpose of this paper is to study the reasons and results of war through the voices of women in Euripides work. More specifically, through the characters of Andromache, Hecuba, Elene and Iphigeneia of the homonymous Euripides' tragedies, as well as in the tragedy Troyan Women, the Peloponnesian war pathology is detected in the way the poet and the contemporary citizens, politicians and academics lived through it. At first the political, academic and social frame of the time, in which the great tragic poet writes and teaches his own work, is described, so that we can see his influences and the factors that modeled his political ideology as well as his understanding of the reality around him which is constantly changing due to the circumstances. Thereafter, a description of how the poet treats the war, as well as the status that the female gender holds in his tragedies is given. Upon studying specific cases through these female heroines’ profiles, we observe the impact that the historical and sociopolitical events and their corresponding protagonists had in the people's lives, through Euripides’ viewpoint but also through the spectator’s viewpoint, both as a recipient and a participant. The creative part of the paper includes a theatrical play about the modern social warfare inflicted on some women groups which are considered to be on the edge of society. It is about the public humiliation, the exclusion and the imprisonment of prostitutes for having untreatable and transmittable diseases. The reason for writing this theatrical play was the compulsory hygienic examination, the public disclose of personal information, the violent arrest and finally the lockup of 29 prostitutes in April 2012, which were prosecuted for “serious and intentional body harm”.
  13. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.