Τo έργο του συγγραφέα Έντγκαρ Άλαν Πόε υπήρξε μοναδικό στο χώρο της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Η ζωή του επισφραγίστηκε από το θάνατο των αγαπημένων του ανθρώπων, πράγμα που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο συγγραφικό του έργο. Ήδη από τα παιδικά του χρόνια, βίωσε τις τραυματικές απώλειες της μητέρας και του πατέρα του αλλά και τα επόμενα χρόνια, θα βιώσει την απώλεια της συζύγου του. Πέθανε νέος, σε ηλικία 40 ετών, ταλαιπωρημένος από την ψυχική ασθένεια και τη χρήση ουσιών. Η ματαιότητα, η θλίψη και η οδύνη είναι τα στοιχεία που ενδύουν το λογοτεχνικό του έργο με τρόπο ευφυή και αριστοτεχνικό. Ο αναγνώστης βουτά βαθιά μέσα στη ψυχή του συγγραφέα ενώ ταυτόχρονα αναμετριέται με καταστάσεις πρωτόγνωρης έντασης, όπως η απολυτότητα του έρωτα, οι σατανικές συμπτώσεις, ο φόβος του θανάτου, η νοσταλγία, το απόκρυφο όνειρο. Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε μίλησε με τόλμη για τα πάθη που τρέφονται μέσα σε εφιαλτικά τοπία και από γυναίκες, χαρισματικές και ασθενικές, από φιγούρες τρομακτικές αλλά παράλληλα γοητευτικές, που δύσκολα κανείς τις εγκαταλείπει. Κατά τη διάρκεια της αφήγησης συμβαδίζει κανείς μαζί τους, ακολουθώντας τον συγγραφέα που τις οδηγεί σε μονοπάτια που αναζητούν τη λύτρωση.
Η Μαρία Βοναπάρτη, ψυχαναλύτρια η ίδια και μαθήτρια του Φρόιντ, έγραψε ένα εκτεταμένο έργο, το «Έντγκαρ Άλαν Πόε, Ψυχαναλυτική Μελέτη», εμπνευσμένο από το έργο του Πόε, που αποτελεί σημαντική συμβολή στο χώρο της ψυχανάλυσης. Η μετουσίωση, για την οποία έχει μιλήσει εκτενώς ο Φρόιντ, δηλαδή η έκφραση των παρορμήσεων με κοινωνικά αποδεκτούς τρόπους, συνιστά έναν ασφαλή τρόπο επεξεργασίας βιωμάτων, που ομοιάζει με το φανταστικό κόσμο του παιχνιδιού των παιδιών. Πρόκειται για μια διαδικασία που σταματά με την ενηλικίωση και την οποία συνεχίζουν με επιτυχία μόνο οι καλλιτέχνες..
Ο Πόε, βιώνοντας την απώλεια της μητέρας του, μετουσίωνε την οδύνη του σ΄έναν φανταστικό κόσμο με πρωταγωνίστριες γυναίκες - λεπτεπίλεπτες, αδύναμες και χλωμές- που ανήκουν σε έναν άλλο κόσμο. Οι γυναικείες μορφές στα λογοτεχνικά κείμενα του Πόε -- όπως η Βερενίκη, η Μορέλα, η Ελεονόρα, η Σεχραζάτ, η Λιγεία, όλες τους χαρισματικές αλλά ασθενικές και ετοιμοθάνατες --συνομιλούν με το υποσυνείδητο του Πόε και κραυγάζουν την απώλεια, όπως κραυγάζει το Κοράκι στο ποίημα «Ποτέ πια».
The work of the author Edgar Allan Poe is unique in the field of world literature. His life was sealed by the death of his loved ones, which played a decisive role in his writing. Already from his childhood, he experienced the traumatic losses of his mother and father, as well as, in the following years, he will experience the loss of his wife. He died young, at the age of 40, suffering from mental illness and substance use. Vanity, sadness and pain are the elements that unite his literary work in an intelligent and masterful way. The reader dives deep into the author's soul while at the same time confronted with situations of unprecedented intensity, such as the absoluteness of love, satanic coincidences, fear of death, nostalgia, the occult dream. Edgar Allan Poe spoke boldly about passions nurtured in nightmarish landscapes and by women, charismatic and sick, by figures scary but at the same time charming, that one can hardly leave. During the narration one walks with them, following the author who leads them on paths that seek redemption.
Maria Bonaparte, a psychoanalyst herself and a student of Freud, wrote an extensive work, "Edgar Allan Poe, Psychoanalytic Study", inspired by Poe's work, which is an important work in the field of psychoanalysis. Transfiguration, about which Freud has spoken extensively, that is, the expression of impulses in socially acceptable ways, is a safe way of processing experiences, resembling the imaginary world of children's play. This is a process that stops with adulthood, and which is successfully continued only by artists. Poe, experiencing the loss of his mother, transformed his pain into an imaginary world starring women - thin, weak and pale - belonging to another world. The female characters in Poe's literary texts - such as Berenice, Morella, Eleonora, Sehrazat, Ligia, all charismatic but sick and dying - converse with Poe's subconscious and scream at loss of a loved one, as crow screams in his poem "Never again".
Ο μυστηριώδης κόσμος του Έντγκαρ Άλλαν Πόε το βίωμα, η μετουσίωση και το λογοτεχνικό έργο Περιγραφή: Διπλωματική Εργασία - Γεωργία Βέττα.pdf (pdf)
Book Reader Άδεια: Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές Πληροφορίες: Ο μυστηριώδης κόσμος του Έντγκαρ Άλλαν Πόε το βίωμα, η μετουσίωση και το λογοτεχνικό έργο Μέγεθος: 0.5 MB
Ο μυστηριώδης κόσμος του Έντγκαρ Άλλαν Πόε το βίωμα, η μετουσίωση και το λογοτεχνικό έργο - Identifier: 73403
Internal display of the 73403 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
Ο μυστηριώδης κόσμος του Έντγκαρ Άλλαν Πόε το βίωμα, η μετουσίωση και το λογοτεχνικό έργο