Το θέμα του μη ανθρώπινου ζώου σε έργα γυναικών συγγραφέων της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Μια οικοφεμινιστική προσέγγιση.

The subject of the non-human animal in the works of women writers in modern Greek literature. An ecofeminist approach. (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Ταγκαλάκη, Ανδριάνα
  3. Δημιουργική Γραφή (ΔΓΡ)
  4. 17 Ιουλίου 2021 [2021-07-17]
  5. Ελληνικά
  6. 104
  7. Δασκαλά, Ευαγγελία
  8. Βασιλειάδης, Βασίλης | Βλαβιανού Δετζώρτζη, Αντιγόνη
  9. μη ανθρώπινο ζώο | non-human animal | κακοποίηση | cruelty | γυναικεία καταπίεση | oppression of woman | οικοφεμινισμός | ecofeminism | σεξισμός | sexism | ειδισμός | speciesism | ανδροκεντρικός πολιτισμός | androcentric civilization | ταυτότητα | identity | θύμα | victim | αποκάλυψη | revelation
  10. 16
  11. 14
  12. 0
    • Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η ερμηνεία του μη ανθρώπινου ζώου σε λογοτεχνικά έργα νεοελλήνων γυναικών συγγραφέων υπό το πρίσμα του οικοφεμινισμού. Πιο συγκεκριμένα, στο πρώτο μέρος της εργασίας, μετά την αποσαφήνιση δύο βασικών όρων (του «μη ανθρώπινου ζώου» και του «ειδισμού») και την παρουσίαση σύγχρονων φιλοσοφικών θεωριών για το μη ανθρώπινο ζώο, γίνεται η προσπάθεια ανάλυσης της παρουσίας των μη ανθρώπινων ζώων με σκοπό την ανάδειξη της στάσης του ανθρώπινου ζώου προς το μη ανθρώπινο ζώο σε έργα νεοελλήνων γυναικών συγγραφέων. Ακολουθώντας τη θεωρητική προσέγγιση του οικοφενισμού, επιχειρείται να αναδειχθεί πώς σε συγκεκριμένα έργα γυναικών συγγραφέων (της Έλλης Αλεξίου, της Ζυράννας Ζατέλη, της Λιλής Ζωγράφου, της Γαλάτειας Καζαντζάκη, της Λιλίκας Νάκου, της Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου, της Νατάσσας Μπλιάτσου, της Άντζελας Δημητρακάκη, της Ελένης Χατζίνα-Φακάλου, της Ιωάννας Ντούμπρου και της Χριστίνας Καράμπελα) διακρίνεται η καταπίεση που υφίστανται η γυναίκα και το μη ανθρώπινο ζώο εντός του ανδροκεντρικού πολιτισμού. Η γυναίκα, ενσυναισθανόμενη και εκδηλώνοντας συμπάθεια προς το μη ανθρώπινο ζώο, αναπτύσσει μια ιδιαίτερη σχέση μαζί του, καθώς και οι δύο είναι θύματα των κυρίαρχων δομών. Μέσα στα στενά όρια του πολιτισμού, ο οποίος έχει δημιουργηθεί σύμφωνα με τις αρχές του ανδρικού φύλου, η γυναίκα και το μη ανθρώπινο ζώο θεωρούνται ως «Άλλος». Οι ανάγκες τους αποτιμώνται ως υποδεέστερες από αυτές των ανδρών και συνεπώς είτε δε γίνονται αισθητές είτε δεν αντιμετωπίζονται με τον πρέποντα σεβασμό. Η αλληλεγγύη, η φροντίδα, η στοργή και η αγάπη που αναπτύσσονται μεταξύ της γυναίκας και του μη ανθρώπινου ζώου αποτελούν τους μηχανισμούς αντιμετώπισης κάθε είδους βίας και κακομεταχείρισης από το ανδροκεντρικό σύστημα. Προκειμένου να μην τεθούν εκτός του πολιτισμού, η γυναίκα και το μη ανθρώπινο ζώο με τη δημιουργία ισχυρών δεσμών μεταξύ τους υπονομεύουν την ταυτότητα που τους επιβάλλεται από τους άνδρες. Τα κείμενα, όσα εξετάζονται στο πλαίσιο της παρούσας εργασίας των νεοελλήνων γυναικών συγγραφέων, προβάλλουν μια νέα αποκαλυπτική ταυτότητα των μη ανθρώπινων ζώων και των γυναικών με σκοπό την αντικατάσταση της ήδη υπάρχουσας, η οποία ανταποκρίνεται στην ανδρική αντίληψη και για τους δύο. Αντίθετα από την υποστηρικτική σχέση μεταξύ της γυναίκας και του μη ανθρώπινου ζώου, στα εν λόγω διηγήματα γίνεται φανερή η σεξιστική ανδρική συμπεριφορά προς τη γυναίκα και αντίστοιχα η ειδιστική ανδρική συμπεριφορά προς το μη ανθρώπινο ζώο. Ο σεξισμός και ο ειδισμός, λοιπόν, δέχονται κριτική από τις γυναίκες συγγραφείς, οι οποίες μέσω της διεισδυτικής κριτικής ματιάς τους σχολιάζουν έμμεσα την πραγματική θέση του μη ανθρώπινου ζώου και της γυναίκας στον ανθρωποκεντρικό και συνάμα ανδροκεντρικό κυρίαρχο πολιτισμό. Στο δεύτερο μέρος της εργασίας παρουσιάζεται μεταφρασμένο στα ελληνικά το άρθρο της φεμινίστριας κριτικού Marian Scholtmeijer από τον συλλογικό τόμο, Animals and Women. Feminist Theoretical Explorations (1995) των Carol J. Adams & Josephine Donovan, στο οποίο αρκετές μελετήτριες διερευνούν το ζήτημα της γυναίκας και του μη ανθρώπινου ζώου.
    • The aim of this dissertation is the interpretation of the non-human animal in the literary works of modern Greek women writers according to the principles of ecofeminism. More specifically, in the first part of the dissertation, after the clarification of the two main definitions (“non-human animal” and “speciesism”) and the projection of contemporary theories of the non-human animal, the analysis of the representation of non-human animals is attempted in the works of modern Greek woman writers in order to emphasize on the attitude of the human animal towards the non-human animal. Following ecofeminism, we will examine how modern Greek short stories of women writers (of Elli Alexiou, of Ziranna Zateli, of Lili Zografou, of Galatia Kazantzaki, of Lilika Nakou, of Alexandra Papadopoulou, of Natassa Mpliatsou, of Angela Dimitrakaki, of Helen Hatsina-Fakalou, of Joanna Doubrou and of Christina Karabela) show the oppression that woman and non-human animal sustain in the androcentric civilization. The woman, empathized and sympathized with the non-human animal, build a special relationship with it, as both are victims of the dominance of institutions. In the narrow limits of civilization, that is constructed by the principles of male, woman and non-human animal are conceived as “Other”. Their needs, we will see, are considered as subordinate to those of men, and so neither become noted nor are confronted with the due respect. The solidarity, the care, the affection and the love, that are developed between woman and non-human animal are the coping mechanisms to every kind of violence and cruelty of the androcentric system. In order not to be excluded from the civilization, woman and non-human animal, by building solid ground relationships between them, subvert the imposed by men identity. Many short stories of modern Greek women writers feature a new revealing identity of the non-human animals and women in order to replace the existing one, that is responsive to the male awareness of both. Contrary to the supportive relationship between woman and non-human animal, the sexist behavior of man towards the woman and the speciesist behavior of man towards the non-human animal are revealed in these short stories. Thus, sexism and speciesism are criticized by the women writers of modern Greek literature, who via their penetrative and critical gaze point out the real place of the non-human animal and the woman in the context of the anthropocentric and androcentric as well dominant civilization. In the second part of this dissertation, we present the translation of Marian Scholtmeijer’s essay of the collection, Animals and Women. Feminist Theoretical Explorations (1995) of Carol J. Adams & Josephine Donovan, in which all the women contributors explore the matter of woman and of the non-human animal.
  14. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.