1.Ο υποκειμενικός χρόνος στον κινηματογράφο. Φιλμικές αναπαραστάσεις της προσωπικής μνήμης και του ονείρου. Η περίπτωση των έργων «Άγριες φράουλες», I. Bergman και «Ο Καθρέφτης», A. Tarkovsky 2.Πρωτότυπο σενάριο: Η στάχτη που μένει

  1. MSc thesis
  2. ΤΣΙΤΟΥΡΑ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ
  3. Δημιουργική Γραφή (ΔΓΡ)
  4. 16 Μαρτίου 2019 [2019-03-16]
  5. Ελληνικά
  6. 108
  7. ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
  8. ΣΚΟΠΕΤΕΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ | ΚΑΡΓΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
  9. Χρόνος, Διάρκεια, Στιγμή, Όνειρο, Μνήμη, Μοντάζ, Tarkovsky, Bergman
  10. 33
  11. 9
  12. Περιέχει: εικόνες
    • Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να καταδειχθεί ο ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο ο κινηματογράφος, αποτελώντας κατεξοχήν μορφή ανακατασκευής του χρόνου, ενσωματώνει στοιχεία διαφορετικών φιλοσοφικών θεωριών για τη φύση του χρόνου, της μνήμης και του ονείρου. Στο θεωρητικό μέρος θα γίνει μία συνοπτική εξέταση της κινηματογραφικής θεωρίας προκειμένου, μέσα από την περιγραφή των σύγχρονων φιλοσοφικών προσεγγίσεων του χρόνου και της επενέργειάς του στη μνήμη και τα όνειρα, να διερευνηθεί η διαλεκτική αλληλεπίδραση ανάμεσα στη στιγμή και τη διάρκεια, στη συνέχεια και την ασυνέχεια, στην πραγματικότητα και την ψευδαίσθηση. Υπόθεση της συγκεκριμένης εργασίας, είναι πως η αντίληψη κάθε δημιουργού για το χρόνο συμπαρασύρει ολόκληρη την κινηματογραφική κατασκευή, αποτελώντας τελικά το βασικό συνεκτικό παράγοντα, χάρη στον οποίο εξασφαλίζεται η οργανική ενότητα μορφής και περιεχομένου. Για το γενικό αυτό σκοπό επιλέχτηκε να πραγματοποιηθεί η συνεξέταση των εκφραστικών μέσων και των μεθόδων δύο φιλμ που θα μπορούσαν να ερμηνευτούν μέσα από το πρίσμα σύγχρονων φιλοσοφικών θεωρήσεων του χρόνου. Κεντρικός προβληματισμός ήδη από τα πρώτα στάδια συγγραφής της εργασίας, ήταν το σώμα ταινιών το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί αντιπροσωπευτικό για τις ανάγκες μίας τέτοιας μελέτης. Με το δεδομένο μάλιστα ότι υπάρχουν πολλές και κάθε είδους φιλμικές αποτυπώσεις του χρόνου, θεωρήθηκε από τη γράφουσα ότι το προς μελέτη επιλεγόμενο δείγμα θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο για τα γενικεύσιμα συμπεράσματα μίας διπλωματικής εργασίας. Επιλέχτηκαν τελικά δύο μνημειακές ταινίες (Οι Άγριες Φράουλες του I.Bergman και ο Καθρέφτης του Α.Tarkovsky), που θεωρήθηκε ότι με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική τους αποτελούν μοναδικές μορφές ανάπλασης του χρόνου και αναδεικνύουν τις δυνατότητες του μέσου. Αυτό που αναμένεται να διαφανεί από τη συγκριτική μελέτη των δύο φιλμ, είναι ότι ο χρόνος δεν είναι απλά μία γεωμετρική μεταβλητή που αποτυπώνεται μέσα από συμπαγή αισθητηριοκινητικά σχήματα, αλλά ένα εύπλαστο υλικό με το οποίο συγκροτείται η ιδιαιτερότητα του κινηματογραφικού σύμπαντος του κάθε δημιουργού. Πιο συγκεκριμένα, θα υποστηριχτεί ότι ο τρόπος της κινηματογραφικής αφήγησης στις δύο ταινίες, παρά το ότι πηγάζει από διαφορετικές αντιλήψεις των δημιουργών τους για τη φύση του χρόνου, καθώς o ένας τον αντιλαμβάνεται ως σχετιζόμενο με τη στιγμή ενώ ο άλλος με τη διάρκεια, σε κάθε περίπτωση αναδεικνύει μέσα από τη δομή, τους χαρακτήρες, το μοντάζ και την απόδοση της άυλης φύσης των μνημονικών και ονειρικών εικόνων, την έννοια του υποκειμενικού, βιωμένου χωροχρόνου. Στο τελευταίο μέρος της εργασίας παρατίθεται ένα πρωτότυπο σενάριο, το οποίο, μέσα από την ιστορία ενός άντρα που ταξιδεύει για να αποτεφρώσει τη σορό του πατέρα του, αναδεικνύει τα ζητήματα του θεωρητικού μέρους. Το συγκεκριμένο σενάριο είναι το πρώτο επεισόδιο μιας multiplot/multicharacter κατασκευής με τον τίτλο «Θέμα χρόνου», που περιλαμβάνει ακόμα δύο σενάρια γραμμένα από άλλους δημιουργούς. Και τα τρία σενάρια υποβάλλονται στον ίδιο κύκλο διπλωματικών εργασιών σε αυτό το εξάμηνο.
    • The aim of this MA thesis is to illustrate the particular way in which cinema, as a medium which reconstructs time, incorporates elements of different philosophical theories about the nature of time, memory and dream. In the first part of the thesis, a concise examination of cinematographic theory will be made, in order to explore, through the description of modern philosophical approaches to time and its effect on memory and dreams, the dialectic interaction between time and duration, continuity and discontinuity, reality and illusion. The hypothesis of this thesis is that each artist's perception of time affects the film’s structure, ultimately being the main cohesive factor that ensures the unity of form and content. For this general purpose it was considered appropriate to comparatively examine the formal and structural elements of two films, which could be interpreted in the light of contemporary philosophical views of time. A central concern at the earliest stages of writing this MA thesis, was the selection of films which could be considered representative for the needs of such a study. Given the fact that there are many and various film depictions of time, it was considered that the selected samples would play a decisive role for the generalizable conclusions of an MA thesis. Two monumental films (I.Bergman's Wild Strawberries and A.Tarkovsky's Mirror) were eventually selected, as they are considered to be unique forms of time redevelopment and highlight the potential of cinematic art. What is expected to emerge from the comparative study of the two films is that time is not just a geometric variable imprinted through solid sensory-motor schemata, but a malleable material used by the filmmaker to shape his/her unique cinematic universe. In particular, it will be argued that although the narration of the two films stems from their creators’ different perceptions of the nature of time (as one perceives time as related to the moment and the other as related to duration), in each case, the structure, characters, editing and the rendering of the intangible nature of memories and dream images emphasize the notion of subjective, experienced space-time. In the last part of this thesis an original script is presented, which, through the story of a man travelling to cremate his father's body, highlights the issues of the theoretical part. The screenplay is the first episode of a multiplot / multicharacter composition titled "A Matter of Time", which includes two more scripts written by different authors. All three scenarios constitute parts of three different theses submitted in the current semester.
  14. Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές