Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως αντικείμενο μελέτης της την αξιοποίηση του κινηματογράφου στη διδακτική της λογοτεχνίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Στο ερευνητικό μέρος της εργασίας επιχειρείται κατ’ αρχάς η διερεύνηση των προτιμήσεων των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, προκειμένου να προσδιοριστούν τα λογοτεχνικά και κινηματογραφικά προϊόντα που διαμορφώνουν την αισθητική τους παιδεία. Διαπιστώνεται η αναγκαιότητα ένταξης του οπτικοακουστικού εγγραμματισμού στους εκπαιδευτικούς στόχους, η οποία υποστηρίζεται από τις αρχές της κριτικής θεωρίας της Σχολής της Φραγκφούρτης, της απελευθερωτικής παιδαγωγικής του Paulo Freire, της μετασχηματίζουσας μάθησης του Mezirow και της πολλαπλής Νοημοσύνης του Gardner. Στη συνέχεια τονίζεται η συμβολή της κινηματογραφικής αφήγησης στον οπτικοακουστικό εγγραμματισμό των μαθητών και η σχέση του με τη λογοτεχνική αφήγηση και προτείνεται ένα τριμερές μοντέλο προσέγγισης της κινηματογραφικής ταινίας [με εφαρμογή στη μικρού μήκους ταινία Toyland (Spielzeugland, 2007)] στηριζόμενο στο μεθοδολογικό εργαλείο του Perkins και στη θεωρία της πρόσληψης του Jauss.
Όσον αφορά το δημιουργικό μέρος της εργασίας, παρουσιάζεται ένα σενάριο που σκοπό έχει να «συνομιλήσει» με τους θεματικούς κύκλους του βιβλίου της Γ’ Λυκείου Λογοτεχνία Φάκελος υλικού-Δίκτυα Κειμένων και επιχειρεί να αναδείξει κάποια από τα στοιχεία αφήγησης στον κινηματογράφο που αναλύθηκαν στο ερευνητικό μέρος.
The subject of this Master’s Thesis is the use of film in the teaching of literature in secondary education.
In the theoretical section of the thesis we initially attempt a survey of the secondary education students’ preferences, in order to determine the predominant literary and cinematographic products that shape their aesthetic culture. The need for audiovisual literacy emerges as a principal goal of the educational system, a fact which is supported by several researchers and schools of thought such as the Critical Theory of the Frankfurt School, Paulo Freire’s Liberatory Pedagogy, Jack Mezirow’s Theory of Transformative Learning and Howard Gardner’s Theory of Multiple Intelligences. There follows a research on the value of studying film narrative for the achievement of audiovisual literacy as well as the relation between cinematic and literary narrative structure, leading to the proposal of a specific three-step method for approaching a film in a literature class (accompanied with an indicative application using the 2007 short film “Toyland”), influenced by both David Perkins’ methodological tool and the Reception Theory of Hans Robert Jauss.
The creative section of the thesis consists of an original screenplay, especially written with the aim of directly relating to the thematic areas included in the official syllabus of the third high-school grade in the current Greek educational system. The screenplay also attempts to serve as a useful case study, highlighting some of the structural and formal elements of film narrative studied in the theoretical part.
Αξιοποιώντας τον Κινηματογράφο στη διδακτική της Λογοτεχνίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση