Η μεταφορά έργων της νεοελληνικής λογοτεχνίας στη μεγάλη οθόνη. Τεχνικές και παραδείγματα δημιουργικής κινηματογραφικής προσαρμογής (adaptation).

Adapting Modern Greek Literature for the big screen. Techniques and examples of creative adaptations. (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Γουρνά, Ελένη
  3. Δημιουργική Γραφή (ΔΓΡ)
  4. 18 Ιουλίου 2020 [2020-07-18]
  5. Ελληνικά
  6. 86
  7. Τερζής, Νίκος
  8. Ιωσηφέλης, Παναγιώτης | Βλαβιανού, Αντιγόνη
  9. λογοτεχνία | κινηματογράφος | σενάριο | διασκευή | ελληνικός κινηματογράφος | εναλλακτική αφήγηση
  10. 2
  11. 43
  12. 11
  13. 0
    • Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνηθεί η διαδικασία μεταφοράς ενός λογοτεχνικού έργου στον κινηματογράφο, δηλαδή η διαδικασία μεταγραφής του σε σενάριο. Αρχικά, ανιχνεύεται η σχέση ανάμεσα στη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο και, δεδομένου ότι πρόκειται για δύο αφηγηματικές τέχνες, επισημαίνονται οι αναλογίες μεταξύ τους, αλλά και οι διαφορές τους, με κυριότερη τα διαφορετικά εκφραστικά μέσα που χρησιμοποιούν, καθώς η λογοτεχνία αφηγείται με λέξεις, ενώ ο κινηματογράφος, κατά κύριο λόγο, με εικόνες. Στη συνέχεια, μελετώνται οι βασικές αρχές και τεχνικές διασκευής ενός λογοτεχνικού έργου. Διαπιστώνεται ότι η διασκευή ποικίλλει από την πιστή μεταφορά, που προτιμά ο αφηγηματικός κινηματογράφος, ως την ελεύθερη δημιουργική απόδοση του πρωτότυπου κειμένου, την οποία επιχειρεί συνήθως ο μοντέρνος ποιητικός κινηματογράφος. Κατά τη διαδικασία της μεταφοράς, ο δημιουργός θα χρειαστεί να προχωρήσει σε διάφορες αλλαγές, που αφορούν την πλοκή, τη δομή, τους χαρακτήρες και τις συγκρούσεις των ηρώων, αλλά και τις αφηγηματικές λειτουργίες και τεχνικές. Αφού παρουσιαστούν συνοπτικά οι θεωρητικές προσεγγίσεις για την κινηματογραφική μεταφορά ενός λογοτεχνικού κειμένου, διερευνάται η παρουσία της λογοτεχνίας στον ελληνικό κινηματογράφο. Γίνεται αναφορά στις ελληνικές ταινίες που βασίστηκαν σε λογοτεχνικά έργα και διακρίνονται οι πιο δημιουργικές προσπάθειες από τις απλές μεταφορές. Επιχειρείται, στη συνέχεια, μια συγκριτική μελέτη δύο ταινιών με τη λογοτεχνική τους πηγή. Πρόκειται για τις ταινίες Σκλάβοι στα δεσμά τους (2008) του Τώνη Λυκουρέση και Τα οπωροφόρα της Αθήνας (2010) του Νίκου Παναγιωτόπουλου. Συμπεραίνεται ότι η πρώτη αφορά μια πιστή μεταφορά του μυθιστορήματος του Κωνσταντίνου Θεοτόκη, ενώ η δεύτερη μια δημιουργική προσπάθεια απόδοσης με οπτικοακουστικά μέσα του υβριδικού αυτοαναφορικού κειμένου του Σωτήρη Δημητρίου. Στο δημιουργικό μέρος της εργασίας παρουσιάζεται ένα σενάριο για ταινία μικρού μήκους, που αποτελεί διασκευή του διηγήματος «Ακόμα;» του Κωνσταντίνου Θεοτόκη. Κατά τη διαδικασία μεταγραφής του λογοτεχνικού κειμένου σε σενάριο εφαρμόστηκαν στην πράξη τα ευρήματα του θεωρητικού μέρους της εργασίας.
    • The purpose of this dissertation is to examine the process of adapting literary work for the cinema, that is the process of turning it into a script. Firstly the relation between literature and the cinema is traced, taking into consideration that both are narrative forms, their similarities are pointed out but also their differences, mostly the use of different means of expressions since literature narrates through words, whereas the cinema basically through images. Subsequently, the basic principles and techniques of adapting literary work are examined. It is concluded that adaptation varies from an exact reproduction which is preferred in narrative films, to a free-style creative form of the original text which is usually adopted by modern poetic films. Throughout the process of adaptation the creator will have to proceed to several changes regarding the plot, the structure, the characters and the conflicts among them, as well as the narrative functions and techniques. After a short presentation of the theoretical approaches concerning the adaptation of literary work into a film, the presence of literature in the Greek cinema is examined. There is reference to Greek films based on literary work and the more creative projects are mentioned in contrast to plain ones. Next, a comparative study of two films with their literary sources is attempted. The films are Slaves in their chains (2008) by Tony Likouresis and The fruit bearing trees of Athens (2010) by Nikos Panagiotopoulos. It is concluded that the first one is an exact adaptation of Kostadinos Theotokis’ novel, whereas the second one is a creative approach with audiovisual means of Sotiri Dimitriou’s hybrid self-referential text. In the creative part of the assignment the scenario of a short film is presented, which is adaptation of Kostadinos Theotokis’ short novel “Not yet?”. The findings of the theoretical part of the assignment were applied throughout the process of adaptation.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.