Η αποδοχή του «άλλου» στην «πόλη των σκύλων» - Ανάλυση της φιλοξενίας και της αποδοχής του ξένου στην ταινία «Dogville» του Lars Fon Trier - Ομοιότητες και αντιστίξεις με την ταινία «Τραγούδια από τον δεύτερο όροφο» του Roy Andersson

The acceptance of "the other" in the "city of dogs" - Analysis of the hospitality and the acceptance of the foreigner in Lars Von Trier's Dogville (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Kakari, Aspasia
  3. Δημιουργική Γραφή (ΔΓΡ)
  4. 30 Ιουνίου 2020 [2020-06-30]
  5. Ελληνικά
  6. 76
  7. Iosifelis, Panagiotis
  8. Skopeteas , Ioannis | Vlavianou, Antigoni
  9. Lars Von Trier | Dogville | cinema | κινηματογράφος | hospitality | φιλοξενία | αποδοχή | acceptance | ξένος | foreigner | Roy Andersson | Songs from the second floor | σενάριο | movie script
  10. 7
  11. 11
  12. 0
    • Στην παρούσα εργασία επιχειρείται η αφηγηματική και αισθητική ανάλυση του Dogville, της ανατρεπτικής ταινίας του Δανού σκηνοθέτη Lars Fon Trier, με έμφαση στην ερμηνεία της φιλοξενίας και της αποδοχής του «άλλου». Η ταινία, που είναι ένα από τα πιο σημαντικά έργα του πολυβραβευμένου δημιουργού, αποτελεί ένα κοινωνικό πείραμα για το πώς η κοινωνία εκμεταλλεύεται και περιθωριοποιεί τους πιο αδύναμους και πώς αυτή η βία επιστρέφει τελικά στην ίδια την κοινωνία. To Dogville αφηγείται την εμπειρία μιας εσωτερικά εκτοπισμένης γυναίκας που αναζητά καταφύγιο σε μια μικρή πόλη στις ΗΠΑ την εποχή της μεγάλης ύφεσης, για να μετατραπεί σταδιακά στον αποδιοπομπαίο τράγο της κοινότητας, ενισχύοντας το συλλογικό ναρκισσισμό των κατοίκων «της πόλης των σκύλων», που βγάζουν το χειρότερο εαυτό τους μπροστά στην ευαλωτότητά της. Πρόκειται για ένα πολύ διαφορετικό αντιρατσιστικό δράμα, μια ιδιαίτερης αισθητικής υβριδική ταινία με έντονες επιρροές από από το θέατρο και τη λογοτεχνία, που σχολιάζει την αποδόμηση της κοινωνίας, προσκαλώντας τον θεατή να πάρει θέση απέναντι στα ηθικά διλήμματα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα. Ο αντικομφορμιστής δημιουργός υιοθετεί την υλιστική προσέγγιση για να μας δείξει μέσα από μια πολυεπίπεδη τραγωδία εκδίκησης γεμάτη συμβολισμούς, πώς όταν οι κοινωνικές σχέσεις οικονομοποιούνται, προστίθεται μια ακόμη διάσταση στην πάλη των αντιθέτων: η πάλη ανάμεσα σε καταπιεστές και καταπιεσμένους. Ο εικονοκλάστης Trier επιλέγει έναν «αντι-ξένο» ήρωα στο πρόσωπο μιας όμορφης, λευκής και πλούσιας γυναίκας, όχι για να εστιάσει στις τερατώδεις δυνατότητες της άνευ όρων φιλοξενίας, όπως προτείνει η ανάγνωση του Adam Atkinson, αλλά στους μηχανισμούς κυριαρχίας που επιτρέπουν την άνευ ορίων εκμετάλλευση των φιλοξενούμενων όπως είναι οι ξένοι μετανάστες στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες. Τέλος, η σύνθετη αυτή παραβολή του Lars Fon Trier για τις σκοτεινότερες πτυχές της ανθρώπινης φύσης ερμηνεύεται σε αντιπαραβολή με τη σουρεαλιστική, επίσης αντιρατσιστική, κωμικοτραγωδία Τα τραγούδια από τον δεύτερο όροφο του Σουηδού σκηνοθέτη Roy Andersson, που πραγματεύεται την κοινωνική κατάρρευση και την αλλοτρίωση των σχέσεων στις σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες της μάζας. Παρουσιάζονται οι ομοιότητες και οι αντιστίξεις ανάμεσα στις δυο ταινίες-σταθμό στο έργο των δυο πιο σημαντικών σύγχρονων Σκανδιναβών σκηνοθετών που θεωρούνται, επίσης, δυο από τους σημαντικότερους δημιουργούς του σύγχρονου Ευρωπαϊκού κινηματογράφου.
    • The present dissertation offers a narrative and aesthetic analysis of Lars Von Trier’s subversive film Dogville, with an emphasis on the interpretation of hospitality and the acceptance of the "other". The film, which is one of the most important works of the award-winning Danish director, is a social experiment on how society exploits and marginalizes its weakest members and how this violence eventually returns to society itself. Dogville tells the story of an internally displaced woman seeking refuge in a small town in the United States at the time of the Great Depression who gradually becomes the scapegoat of the community reinforcing the collective narcissism of the inhabitants of the “dog city” that show their worst self in the face of her vulnerability. It is a very different anti-racist drama of a particular aesthetic, a hybrid film with strong influences from theater and literature, commenting on the deconstruction of society and inviting the viewer to confront the moral dilemmas that plague humanity. The anti-conformist director in his multi-layered revenge tragedy adopts a materialist approach to show that economisation of social relations adds another dimension to the struggle of opposites: the struggle between oppressors and oppressed. Contrasting Adam Atkinson's reading on the monstrous possibilities of unconditional hospitality, it is argued that the iconoclast screenwriter chooses an "anti-foreign" hero in the face of a beautiful, white and rich woman to focus on the domination mechanisms that allow the unlimited exploitation of guests such as foreign immigrants in today’s western societies. Last, exploring the similarities and counterpoints between Lars Von Trier’s complex parable about the darkest aspects of human nature and Roy Andersson’s surrealist, anti-racist, tragicomedy Songs from the second floor about social decay and alienation in modern capitalist mass societies, this dissertation presents a comparative analysis of the two break-through films of the two most important contemporary Scandinavian film-makers who are also considered to be two of the most important directors of modern European cinema.
  14. Attribution-NoDerivatives 4.0 Διεθνές