Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να διερευνηθεί αναλυτικά ο τρόπος με τον οποίο πραγματοποιείται η μεταφορά ενός μυθιστορήματος/νουβέλας στη θεατρική σκηνή. Η μεταφορά αυτή αφορά τη μεταγραφή ενός υπάρχοντος κειμένου, συνήθως αναγνωρισμένου στο κοινό ή αποκαλούμενου κλασικού, σε μία νέα μορφή που ακολουθεί τους κανόνες και τις πρακτικές της δραματικής τέχνης.
Στο θεωρητικό κομμάτι ερευνάται η σχέση μυθιστορήματος/νουβέλας και δραματικού κειμένου, η οποία φανερώνει την αλληλεπίδραση των δύο αυτών μορφών τέχνης ενώ παράλληλα, αναφέρονται οι διαφορές και οι ομοιότητες τους. Στη συνέχεια, γίνεται προσπάθεια ορισμού της έννοιας «μεταφορά», η καταγραφή των ειδών της και περιγράφονται οι δυσκολίες της διαδικασίας αυτής.
Ακολουθεί η ανάλυση της νουβέλας Έβδομο Ρούχο της Ευγενίας Φακίνου όσον αφορά την υπόθεση, τους χαρακτήρες, το περιεχόμενο και το ιστορικό πλαίσιο του κειμένου. Στο δημιουργικό κομμάτι, η νουβέλα αυτή, ακολουθώντας τα θεωρητικά ευρήματα της παρούσας εργασίας θα μεταφερθεί σε δραματικό κείμενο.
The aim of this work is to analyze the way a novel is adapted for the stage. This transformation involves the transcription of an already well known and popular or “classic” existing text, in a new form that follows the rules and practices of dramatic art.
The theoretical part of this study explores the relationship between the novel and the dramatic text, revealing the interaction of these two forms of art whilst at the same time examining their differences and similarities. It then proceeds in discussing the definition of the concept of 'adaptation', and the forms it may take and the difficulties that might be encountered during the process of adapting a novel for the stage.
In the second part of this study the novel The Seventh Cloth (Έβδομο Ρούχο) by Eugenia Fakinou (Ευγενία Φακίνου) is presented and analyzed discussing the characters, the content and the historical context of the text.
Λογοτεχνικός/Θεατρικός λόγος: Μεταφορά (adaptation) επί σκηνής της νουβέλας "το έβδομο ρούχο" της Ευγενίας Φακίνου