Λογοτεχνία και Εικαστικές Τέχνες–δοχεία συγκοινωνούντα

Literature and the Visual Arts – communicating vessels (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Μαντοπούλου, Στυλιανή
  3. Δημιουργική Γραφή (ΔΓΡ)
  4. 14 Μαρτίου 2020 [2020-03-14]
  5. Ελληνικά
  6. 110
  7. Παλαιολόγος, Κωνσταντίνος
  8. Παλαιολόγος, Κωνσταντίνος | Νικολάου, Πασχάλης
  9. Λογοτεχνία | Εικαστικές Τέχνες | Δημιουργική Γραφή
  10. 1
  11. 40
  12. 2
  13. πίνακες ζωγραφικής, φωτογραφίες γλυπτών
    • Η παρούσα εργασία εστιάζει στη διερεύνηση και τον εντοπισμό περιπτώσεων κατά τις οποίες οι Εικαστικές Τέχνες τροφοδοτούν και πυροδοτούν τη δημιουργική παραγωγή Λογοτεχνίας, όπως και στην παράθεση συγκεκριμένων παραδειγμάτων μέσα από την Ιστορία της Τέχνης των δύο τελευταίων αιώνων (20ού και 21ου) που μας απασχολούν. Προσδοκώμενο αποτέλεσμα αυτής της διερεύνησης είναι να διαπιστωθεί εάν, πώς και κατά πόσο οι δύο Τέχνες, κατορθώνουν να λειτουργούν όχι συμπληρωματικά η μια της άλλης δημιουργώντας αδιαχώριστα δίπολα και σχέσεις εξάρτησης, μα κρατώντας η καθεμιά τη δική της αυτονομία και ιδιαίτερη γλώσσα, καθώς, αυτό που ουσιαστικότερα μοιράζονται, είναι τα κοινά αισθήματα και τη βαθιά ανθρώπινη ανάγκη του καλλιτέχνη οιουδήποτε χώρου να κατανοήσει, να ερμηνεύσει την εποχή του και να αναζητήσει τη θέση του σε αυτή, να αντέξει τον κόσμο, την ίδια του την ύπαρξη και να καταθέσει την αλήθεια του. Τελικός, μα και βασικός σκοπός της εργασίας, είναι η συγγραφή νέων και πρωτότυπων πεζών και ποιημάτων που θα εκκινούν από συγκεκριμένα εικαστικά έργα/αφορμές, από μια δημιουργό που, ανήκοντας και στους δύο χώρους Τέχνης, βιώνει τη βαθιά αίσθηση πως η τόσο διαφορετική, από αυτή της Λογοτεχνίας, «γλώσσα»/μέσο έκφρασης των Εικαστικών Τεχνών, μπορεί να λειτουργήσει ως πολύτιμο μέσο αποστασιοποίησης του λογοτέχνη από το έργο/τέχνη του, και τελικά να αποτελέσει τη λυδία λίθο της καλλιτεχνικής του μοναδικότητας, ωθώντας τον σε απαραίτητους επαναπροσδιορισμούς και σε νέα, σύγχρονα, ανεξάρτητα, γοητευτικά και δημιουργικά μονοπάτια γραφής.
    • The present thesis focuses on the investigation and detection of cases in which the Visual Arts supply and trigger the creative production of Literature, as well as on the exposition of specific examples through the History of Art during the last two centuries (20th and 21st) which are of interest to us. The expected outcome of this investigation is to ascertain if, how and to what extent the two Arts manage to function not in a supplementary manner through the creation of inseparable dipoles and dependencies, but in each one keeping its own autonomy and individual language, since, what they essentially share, are the mutual feelings and the profound human need of artists whatever their field to understand, interpret their time and also seek their place in it, enduring the world, themselves and testifying their truth. The final and, at the same time, main purpose of this thesis is the writing of new and novel prose and poetry which will have as a starting point specific visual works/motives, by a creator who, belonging to both fields of Art, deeply experiences that this so different from that of Literature “language”/means of expression of the Visual Arts, can function as a valuable means of distancing the writer from their work/art, and, finally, of becoming the touchstone of their artistic uniqueness, urging them towards necessary redefinitions and towards new, modern, independent, captivating and creative paths of writing.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.