αρχαία ελληνική | νέα ελληνική | διδασκαλία | ξένη γλώσσα | διδακτική πρόταση | Ancient Greek | Modern Greek | teaching | didactic proposal | foreign language
56
11
Περιέχει εικόνες στις σελίδες 49-54.
Αντικείμενο μελέτης στην παρούσα εργασία είναι αφενός η θέση των αρχαίων ελληνικών στο εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας και αφετέρου ο τρόπος με τον οποίο διδάσκεται το συγκεκριμένο μάθημα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ειδικότερα, εξετάζεται το φαινόμενο της γλωσσικής αλλαγής, ενώ σχολιάζονται κριτικά ποικίλοι μύθοι που έχουν διαμορφωθεί και διαδίδονται γύρω από την ελληνική γλώσσα εξαιτίας της μη αποδοχής της γλωσσικής αλλαγής. Οι εν λόγω μύθοι είναι υπεύθυνοι για τη διαμόρφωση στάσεων και αντιλήψεων για την ίδια τη γλώσσα και την κατασκευή συγκεκριμένων ιδεολογημάτων, όπως ο ενιαίος χαρακτήρας της ελληνικής και η ανωτερότητα της αρχαίας ελληνικής. Αυτό, όμως, έχει αντίκτυπο στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό του κράτους και εξαιτίας αυτού διερευνώνται οι λόγοι για τους οποίους η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών θεωρείται εξιδανικευμένη μορφή γνώσης σε σύγκριση με τη νέα ελληνική, η οποία στη συνείδηση πολλών ομιλητών δεν έχει το ίδιο γόητρο με την αρχαία. Για τον σκοπό αυτό, ύστερα από μία ιστορική αναδρομή εξετάζονται τόσο η μέθοδος, με την οποία το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών διδάσκεται στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο, όσο και τα γνωστικά οφέλη που μέσω αυτής αποκομίζει το μαθητικό κοινό. Δείχνεται, ακόμη, για ποιους λόγους κρίνεται αναποτελεσματική η μέθοδος που ακολουθείται κατά τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών από το πρωτότυπο στη σύγχρονη εποχή και προτείνεται ένα νέο μοντέλο διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών. Η πρωτοτυπία αυτού του εκπαιδευτικού μοντέλου εντοπίζεται στο γεγονός πως η αρχαία ελληνική αντιμετωπίζεται ως ξένη/δεύτερη γλώσσα και η διδασκαλία της βασίζεται στις αρχές της διδακτικής των ξένων γλωσσών. Έτσι λοιπόν, αφού ληφθούν υπόψη ποικίλοι περιορισμοί εξαιτίας της φύσης της αρχαίας ελληνικής, στην εναλλακτική διδακτική πρόταση που παρουσιάζεται, γίνεται προσπάθεια να δειχθεί πώς θα μπορούσε να βελτιωθεί η διδασκαλία του συγκεκριμένου μαθήματος για το μαθητικό κοινό συνδυάζοντας την επικοινωνιακή προσέγγιση με την κριτική ανάλυση κειμένων.
The topic of this study is on the place of Ancient Greek language in the educational system of Greece regarding secondary school. More specifically, language change is examined as well as several myths, which have been formed and disseminated concerning the Greek language, are criticized due to the non acceptance of the above mentioned change. These myths are responsible for the formation of concepts and notions of the language itself and the creation of specific convictions, such as the unique character of the Greek language and the superiority of Ancient Greek in comparison to Modern Greek. However, this has an impact on the educational planning of the country; because of that, tutoring of Ancient Greek is considered to be advanced knowledge compared to Modern Greek, which in many people’s mind is not regarded with the same value. For this purpose, after a historical retrospection of the method of teaching Ancient Greek, the current teaching method is tested in relation to the cognitive benefits provided to students. Furthermore, several reasons are pointed out regarding the way of teaching Ancient Greek through the original texts to the contemporary society and how ineffective it is, thus a new teaching model is suggested. The uniqueness of this way is construed by the principles of teaching foreign languages. Consequently, having taken all the factors into thorough consideration, an attempt is carried out in order to ameliorate the lesson and make it more attractive and interesting through a different approach. Τhis alternative didactic proposal is based on the communicative approach of language teaching and the critical discourse analysis.
Η Αρχαία Ελληνική ως Γ2: μία εναλλακτική πρόταση διδασκαλίας