Ο σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να διερευνήσει τη θέση των Νεοελληνικών διαλέκτων στην εκπαιδευτική διαδικασία, καθώς και τον βαθμό που αυτές αξιοποιούνται σύμφωνα με τα ΑΠΣ και ΔΕΠΠΣ στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Επίσης, περιγράφονται δύο σενάρια διδασκαλίας με τα οποία μπορούν να ενταχθούν οι γλωσσικές ποικιλίες στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του δημοτικού σχολείου από τις μικρότερες τάξεις. Οι διάλεκτοι θα αποτελέσουν το μεθοδολογικό εργαλείο όχι μόνο για τη γλωσσική διδασκαλία αλλά και για τη γνώση της πολιτιστικής κληρονομιάς που αυτές φέρουν. Η γλώσσα για κάθε τόπο αποτελεί ένα στοιχείο συνεκτικό και κεντρικό του πολιτισμού του, δεν μπορεί όμως να μελετηθεί ξεχωριστά από την ευρύτερη σύνθετη έννοια του τελευταίου. Η πνευματική παραγωγή, το θέατρο, η λογοτεχνία, η μουσική, τα ήθη και τα έθιμα, οι παραδόσεις (προφορικές ή γραπτές), η γαστρονομία, η σχέση του κάθε τόπου με τη φύση και τους ανθρώπους του έχουν άμεση σχέση με τη γλώσσα. Η γλώσσα είναι ο πολιτισμός, η ιστορία και η ταυτότητα κάθε τόπου και δεν αποτελεί ένα απλό επικοινωνιακό εργαλείο. Είναι ο τρόπος που ο καθένας μας συλλαμβάνει, επεξεργάζεται και εκφράζει τον κόσμο του. Με βάση τα παραπάνω επιχειρείται στην παρούσα εργασία να δοθούν κάποια σενάρια διδασκαλίας που παρουσιάζουν τον διαλεκτικό λόγο ως φορέα πολιτισμού του κάθε τόπου. Έτσι παρά την ελάχιστη παρουσία διαλεκτικών ποικιλιών στα σχολικά εγχειρίδια του δημοτικού δίνεται μια ιδέα ώστε αυτές να συμπεριληφθούν με τρόπο συστηματικό στην εκπαιδευτική διαδικασία.
The purpose of this diploma thesis is to explore the position of Modern Greek dialects in the educational process, as well as the extent that they are used accordance with the Educational Analytical Programs and the Interdisciplinary Educational Programs in primary education. There are also two teaching scenarios, where the language varieties can join the elementary school's educational program from the lower grades. The dialects will be the methodological tool not only for linguistic teaching but also for the knowledge of the cultural heritage they bring. The language for every place is a coherent and central element of its culture, but it cannot be studied separately from the wider complex notion of the civilization. Spiritual production, theater, literature, music, customs, traditions (oral or written), gastronomy, the relationship between each place with its nature and people, are directly related to language. The language is the culture, history and identity of each place and is not a simple communication tool. It is the way that everyone of us conceives, processes and expresses his world. Based on the above, in this thesis, some teaching scenarios present the dialect language as a culture body of each place. Thus, despite the minimum presence of dialectical speech in primary school textbooks, it is attempted to give an idea in order to include dialects with systematic method in the educational process.
Διδακτικά σενάρια για την αξιοποίηση των διαλεκτικών ποικιλιών της Νεοελληνικής γλώσσας στην Α΄βάθμια εκπαίδευση