Ο ελληνικός κινηματογράφος έζησε στιγμές δόξας κυρίως τη δεκαετία του 1960. Η παραγωγή ταινιών της εποχής απεικονίζει σε μεγάλο βαθμό την πραγματικότητα της εποχής. Η Μεταπολίτευση, η κυριαρχία της τηλεόρασης, οι νέες αξίες και πρότυπα αλλά και ο Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος θα γίνουν η αιτία να κλείσει ένας κύκλος και να ανοίξει ένας άλλος: αυτός της αναπαραγωγής των ταινιών αυτών, μέσω κυρίως της τηλεόρασης και της σχετικά πρόσφατης κοινωνιολογικής και κοινωνιογλωσσικής ανάλυσης τους. Στην παρούσα διπλωματική εργασία διερευνάται η ελληνική ταινία του 1965 ‘Η γυνή να φοβήται τον άνδρα’ σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γεωργίου Τζαβέλλα από μια κοινωνιογλωσσολογική σκοπιά. Θα προσπαθήσουμε να συνεισφέρουμε από αυτή τη σκοπιά στη μελέτη των έμφυλων αναπαραστάσεων στα πολυτροπικά κείμενα μαζικής κουλτούρας για ενήλικες. Ο σκηνοθέτης βραβεύτηκε με το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ του Σικάγο. Η ταινία ήρθε 13η σε αριθμό εισιτηρίων τη χρονιά που προβλήθηκε και είναι από τις πιο επιτυχημένες ταινίες της εποχής αλλά και σε όλη την ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Από τότε έχει προβληθεί πολλές φορές στην ελληνική τηλεόραση, κάθε φορά καθηλώνοντας πολύ μεγάλο αριθμό τηλεθεατών. Επίσης έχει παιχθεί αρκετές φορές και στο θέατρο αφού και η ίδια βασίζεται σε θεατρικό έργο γραμμένο από τον ίδιο το σεναριογράφο και σκηνοθέτη. Η ανάλυση τεσσάρων σκηνών μας έδειξε ότι ενώ ο κεντρικός γυναικείος χαρακτήρας προσπαθεί να καταρρίψει τα παραδοσιακά έμφυλα στερεότυπα στο τέλος καταλήγει να τα αναπαράγει δεχόμενη την κυρίαρχη θέση του άνδρα.
Greek cinema saw glorious moments, especially in the 1960s. The production of films of this era is a reflection, to a great extent, of the reality of the era. The Political Transition, the dominance of television, the new values and standards, as well as the New Greek Cinema will be the reason for a circle to close and a new one to open: that of the reproduction of these films, mainly through television, and their relatively recent sociological and sociolinguistic analysis. This dissertation investigates the Greek film of 1965 "Woman to Fear the Man" written and directed by George Tzavellas from a sociolinguistic point of view. We will try to contribute from this point of view to the study of gender representations in the multimodal texts of mass culture for adults. The director was awarded the Chicago Film Festival directing award. The film was the 13th in number of tickets in the year that was screened and is one of the most successful films of the time and throughout the history of Greek cinema. Since then it has been screened on Greek television many times, every time capturing a very large number of viewers. It has also been played several times in the theater as it is based on a play written by the screenwriter and director himself. The analysis of four scenes showed us that while the central female character is trying to break the traditional gender stereotypes in the end she ends up reproducing them by accepting the dominant position of the man.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Κριτική Ανάλυση λόγου της ταινίας 'η γυνή να φοβήται τον άνδρα' και διδακτική πρόταση γραμματισμού Περιγραφή: std503066_ΑΝΔΡΕΑΝΙΔΗΣ_ΑΝΤΩΝΙΟΣ.pdf..pdf (pdf)
Book Reader Μέγεθος: 1.0 MB
Κριτική Ανάλυση λόγου της ταινίας 'η γυνή να φοβήται τον άνδρα' και διδακτική πρόταση γραμματισμού - Identifier: 72519
Internal display of the 72519 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)