Φωτοπαιχνιδίσματα: πως η αλληλεπίδραση του φωτός με το παιχνίδι γίνεται μέσο βιωματικής μάθησης και αντίληψης για παιδιά προσχολικής ηλικίας.

Playing with light: how interacting with light while playing becomes a mean of experiential learning for preschool children. (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Ξηρουχάκη, Παναγιώτα
  3. Σχεδιασμός Φωτισμού (ΣΦΠ)
  4. 27 Σεπτεμβρίου 2020 [2020-09-27]
  5. Ελληνικά
  6. 167
  7. Αντωνακάκη, Θεοδώρα
  8. Αντωνακάκη, Θεοδώρα | Σκανδάλη, Χριστίνα
  9. παιδί | φως | παιχνίδι | προσχολική ηλικία | βιωματική μάθηση
  10. 2
  11. 24
  12. 121
  13. Περιέχει : 17 πίνακες, 0 διαγράμματα, 132 εικόνες
    • Τι συμβαίνει όταν το φως γίνεται παιχνίδι; Κατά πόσο το φως ως παιχνίδι μπορεί να αποτελέσει ένα βιωματικό μέσο εκμάθησης, να διαμορφώσει συμπεριφορές και να μετασχηματίσει τις αρχικές ιδέες και αντιλήψεις που έχουν ήδη τα παιδιά; Ποια μπορεί να είναι τα αποτελέσματα ενός τέτοιου παιχνιδιού; Η παρούσα ερευνητική εργασία προσπαθεί να απαντήσει σε αυτά και σε παρόμοια ερωτήματα. Η παιγνιώδης μάθηση αποτελεί βασικό εργαλείο στα χέρια των εκπαιδευτικών, ιδιαίτερα για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Το φως επηρεάζει τη διάθεση και τον τρόπο με τον οποίο ένα παιδί παίζει, αλληλεπιδρά και αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του. Στο πλαίσιο αυτό, η παρούσα εργασία μελετά τους τρόπους με τους οποίους το φως μπορεί να αποτελέσει μέρος αυτής της παιδαγωγικής στρατηγικής, δίνοντας κίνητρα στα παιδιά για δραστηριοποίηση, εκμάθηση, απελευθέρωση της φαντασίας τους. Αρχικά, θεωρήθηκε αναγκαίο να υπάρξει ένα θεωρητικό υπόβαθρο με το οποίο θα μελετηθούν οι παράμετροι αυτής της έρευνας. Μία από αυτές είναι το φως και κατά συνέπεια η όραση, η οποία αποτελεί σημαντικό εργαλείο ως μέσο αντίληψης και γνωστικής ανάπτυξης κατά τα πρώτα χρόνια της ανθρώπινης ζωής. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δέχονται μια τεράστια ποσότητα γνώσεων μέσω των βιωματικών εμπειριών τους τις οποίες αδυνατούν να συγκροτήσουν, για αυτό το λόγο αναλύθηκαν η σημασία και οι βιωματικές αντιλήψεις που έχουν περί φωτός, σκιάς και σκοταδιού. Έπειτα, κρίθηκε απαραίτητη η ανάλυση της φιλοσοφίας, των χαρακτηριστικών, και οφελών του παιχνιδιού καθώς και των στοιχείων που θα πρέπει να εμπεριέχει ένα παιχνίδι προκειμένου να επιτευχθεί μέσω αυτού η παιγνιώδης μάθηση. Στη συνέχεια ερευνήθηκαν οι παιδαγωγικές προσεγγίσεις του Reggio Emilia, Friedrich Froebel και Maria Montessori, στις οποίες η παιγνιώδης μάθηση παίζει καθοριστικό ρόλο και βρίσκεται στο επίκεντρο της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Σε επόμενο στάδιο, έχοντας πλέον ως βάση τη θεωρία που προαναφέρθηκε, έγινε παρουσίαση και ανάλυση παραδειγμάτων που αφορούσαν το παιχνίδι με το φως. Σε άλλα κυρίαρχο ρόλο παίζει η σκιά, σε άλλα οι αντανακλάσεις, τα πρίσματα, ενώ αναλύονται και παιχνίδια με τα οποία γίνεται πρόσμειξη χρωμάτων χρησιμοποιώντας εργαλεία όπως φακούς, χρωματικά φίλτρα και επιτραπέζιους προβολείς. Παρουσιάζονται επίσης ορισμένα installations στα οποία το φως παίζει καθοριστικό ρόλο και πως αυτά μπορούν να δώσουν έναυσμα για παιχνίδι και γνώση. Σε κάθε ένα από αυτά αναλύεται ο τρόπος παιχνιδιού καθώς και το τι αναμένεται να μάθουν τα παιδιά μέσα από αυτό. Στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζεται ένα πείραμα που διεξάχθηκε σε 8 παιδιά προσχολικής ηλικίας 3-6 ετών. Στόχος του πειράματος ήταν η προσπάθεια εφαρμογής των όσων είχαν προ μελετηθεί, σχεδιάζοντας ένα πείραμα με θέμα το «ουράνιο τόξο», το οποίο αποτελούνταν από μια σειρά δραστηριοτήτων και παιχνιδιών με φως με σκοπό την αξιολόγηση της συμβολής του παιχνιδιού με φως και της διδακτικής παρέμβασης ως μέσα εκμάθησης και αποκόμισης γνώσης. Αρχικά, μελετώνται οι βιωματικές αντιλήψεις (ή η άγνοια) που έχουν τα παιδιά για το ουράνιο τόξο με την μέθοδο των προσωπικών συνεντεύξεων. Στη συνέχεια, τους ζητείται να σχεδιάσουν ένα ουράνιο τόξο βασιζόμενα στις γνώσεις που ήδη έχουν. Στο στάδιο αυτό (καθώς το πείραμα γίνεται ανά ζευγάρια παιδιών), τα παιδιά αρχίζουν και συζητούν μεταξύ τους το θέμα «ουράνιο τόξο», ανταλλάσσουν γνώμες και απόψεις και βοηθούν το ένα το άλλο. Έπειτα, μέσω ενός παραμυθιού, εξηγείται στα παιδιά το τι είναι ουράνιο τόξο. Μετά από αυτό το στάδιο, τα παιδιά παίζουν με πρίσματα και παράγουν ουράνια τόξα τόσο με φυσικό όσο και με τεχνητό φως. Η διαδικασία αυτή τα ενθουσιάζει. Ύστερα, γίνεται και η αντίθετη λειτουργία της ανάλυσης του φωτός, με την προσθετική μείξη χρωμάτων με την χρήση φακών. Τέλος, τίθενται εκ νέου ερωτήσεις στα παιδιά για το ουράνιο τόξο, το πώς δημιουργείται, τα χρώματά του, κ.λπ. Τα συμπεράσματα, τα προβλήματα και οι προοπτικές όλης της έρευνας αναλύονται στο πέμπτο κεφάλαιο, όπου γίνεται η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων του πειράματος, κατά πόσο άλλαξαν οι αρχικές ιδέες και αντιλήψεις που είχαν πριν το πείραμα τα παιδιά, και διαπιστώνεται πως το θεωρητικό υπόβαθρο και η προετοιμασία ενός πειράματος - παιχνιδιού αποτελούν βασικά εργαλεία για αυτόν που διεξάγει το πείραμα - παιχνίδι. Το παιχνίδι με το φως σε συνδυασμό με τη διδακτική παρέμβαση μπορεί να προσφέρει στα παιδιά τόσο χαρά και ευχαρίστηση όσο και γνώση.
    • What happens when light becomes a game? What may be the results of such a game? Can light as a game become a mean of experiential learning, construct behavioral patterns and affect a child’s perception? The current diploma thesis tries to answer these questions. Playful learning is a crucial tool in the hands of educators, especially for preschool and primary school children. Light affects their mood and the way they are playing, interact and understand the world around them. In this context, there will be analyze how to implement light in playful learning, incentivizing children to be more active, to learn, to set free of their imagination. In order for all of the above to be achieved, vision was studied as a means of perception of the world, as well as how the children understand concepts like light, shadow, darkness. Consequently, it was necessary to analyze playful learning and its benefits in children’s development, as well as presenting different pedagogical methods where playful learning has a major role. The third chapter, refers to different kinds of games with light. In some of them, the key component is shadow, in others the reflections, the use of prisms, or mixing light colors. There is also a presentation of several installations, in which light plays a significant role. In each of these games, there is an analysis of their construct as well as a reference to what we expect children to learn. The fourth chapter consists of an experiment on children from 3 to 6 years old. The goal of the experiment is for children to learn about light analysis and the phenomenon of rainbow through playing. At the beginning, through personal interviews we test their knowledge (or ignorance) on rainbows. Then, we ask them to draw a rainbow based on their preexisting knowledge. At this point (the children are working in couples), they start to discuss about rainbows, to “trade” knowledge and to help each other. The next stage consists of a narrative, through which children learn about the nature of rainbows. Afterwards, they play with prisms and learn how to “produce” rainbows with natural and artificial light. At this point, they are quite excited. In the end, there are follow-up questions testing the knowledge that they acquired through the whole process about rainbows, how they are created, what are their colors. In the last chapter, there is an analysis of the diploma results. The conclusions, problems and perspectives of the whole research are analyzed in the fifth chapter, where the results of the experiment are evaluated, whether the initial ideas and perceptions that the children had before the experiment have changed. Τhe theoretical background and preparation of an experiment - game are basic tools for the one who conducts the experiment - game. Playing with light combined with teaching intervention can offer children both joy and pleasure as well as knowledge.
  15. Attribution-NoDerivatives 4.0 Διεθνές