Οι επιπτώσεις που ακολούθησαν την οικονομική κρίση της τελευταίας δεκαετίας σε κοινωνικό επίπεδο αλλά και η σημαντική οικολογική επιβάρυνση που έχει προκαλέσει ο σύγχρονος ρυθμός παραγωγής, κατανάλωσης και ανάπτυξης, κάνουν την πρόταση της αποανάπτυξης πιο επίκαιρη από ποτέ. Η αποανάπτυξη σε θεωρητικό πλαίσιο αποτελεί ένα εναλλακτικό σχέδιο που προτείνει την αναδόμηση της οικονομίας και τον περιορισμό της κατανάλωσης αλλά και της παραγωγής. Θέτει ως κύριο άξονα τον σεβασμό προς την φύση και τον άνθρωπο και ζητά την αυτοοργάνωση και τη δημοκρατική διακυβέρνηση των κοινωνιών με σεβασμό και συνεργασία.
Οι οικοκοινότητες συνιστούν την πρακτική έκφραση αυτής της πρότασης. Αποτελούν κινηματικά εγχειρήματα που προτείνουν κοινωνική αναδιοργάνωση με σκοπό την επιστροφή στον φυσικό τρόπο ζωής, ενώ θέτουν ως στόχο την ενεργειακή και διατροφική τους αυτονομία. Αφού αρχικά αναφέρονται ορισμένα παραδείγματα οικοκοινοτήτων από όλο τον κόσμο, τα οποία έχουν επιτύχει έως τώρα την ανάπτυξη αλλά και τη βιωσιμότητα τους, στη συνέχεια εξετάζονται παράλληλα με τα παραδείγματα από την Ελλάδα.
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να εξεταστούν οι άξονες πάνω στους οποίους οι οικοκοινότητες αναπτύσσονται αλλά και να διερευνηθεί αν και κατά πόσο επιτυγχάνουν τους στόχους τους. Εξετάζεται τέλος ο τρόπος με τον οποίο αλληλεπιδρούν με το ευρύτερο ανθρωπογενές και φυσικό περιβάλλον.
Contemporary modes of capitalist development have caused a significant ecological burden due to the pursue of increasing rates of production, consumption and economic growth. That is why the suggestion of degrowth is more timely than ever
Degrowth in a theoretical context is an alternative plan that proposes the reconstruction of the economy along with the reduction of consumption and production. It sets respect for nature and humanity as its main focus and calls for practices of self-organisation and democratic governance of societies with mutual respect and cooperation.
Eco-communities partly constitute an implantation of dergowth’s principles. They are projects that propose social reorganization that allows their members to re-negotiate their relation with the natural environment, while pursuing energy and nutritional autonomy. Through the exploration of several eco-communities from all over the world, which have so far achieved their development and sustainability, the goal of this work is to examine the axes on which eco-communities are developing upon and the extent to which they meet their objectives. Finally, weight is given on their interactions with the wider anthropogenic and natural environment.
Οικοκοινότητες και Χωρική Ανάπτυξη Διατροφική & Ενεργειακή Αυτονομία Description: Δημακοπούλου Ανδρομάχη - Οικοκοινότητες και Χωρική Ανάπτυξη(3).pdf (pdf)
Book Reader Licence: Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 4.0 Διεθνές Info: κυρίως σώμα διπλωματικής Size: 3.0 MB
Οικοκοινότητες και Χωρική Ανάπτυξη Διατροφική & Ενεργειακή Αυτονομία - Identifier: 71499
Internal display of the 71499 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)