«Τα κοινά και το κίνημα της Νέας Αυτοδιοίκησης: Θεσμοί και συμμετοχικές διαδικασίες στις περιπτώσεις των Ιταλικών πόλεων της Μπολόνια και της Νάπολης»

"The Commons and the New Municipalism movement: Institutions and participatory procedures in the Cases of the Italian Cities of Bologna and Naples" (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Ρογδάκης, Νικόλαος
  3. Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία (ΚΑΟ)
  4. 19 Φεβρουαρίου 2022 [2022-02-19]
  5. Ελληνικά
  6. 91
  7. Κοτσακά Καλαϊτζιδάκη, Θεοδώρα
  8. Κιουπκιολής, Αλέξανδρος | Αρβανιτίδης, Πασχάλης
  9. Ηγεμονία των κοινών | Hegemony of the commons | Αστικά κοινά | Urban commons | Συνεργατική Πόλη | Co- City | Αστικές κοινωνικές χρήσεις | Urban civic uses | Κανονισμός της Μπολόνια | Bologna Regulation | Μετασχηματισμός του τοπικού κράτους | Local state transformation | Αστικά κοινωνικά κινήματα | Urban social movements
  10. 2
  11. 8
  12. 79
  13. 0
    • Περίληψη Το κίνημα της νέας αυτοδιοίκησης είναι ένα εκκολαπτόμενο παγκόσμιο κοινωνικό κίνημα που στοχεύει να μεταμορφώσει δημοκρατικά τους τοπικούς κρατικούς θεσμούς και να κοινωνικοποιήσει την πολιτική, προσβλέποντας στον οριζόντιο διαμοιρασμό της εξουσίας. Προέκυψε ως επακόλουθο της υποβάθμισης της κοινωνικής ζωής στα αστικά περιβάλλοντα, εξαιτίας της νεοφιλελεύθερης λιτότητας, των δημοκρατικών ελλειμμάτων και των αυξανόμενων κοινωνικών ανισοτήτων. Το κίνημα αυτό ερμηνεύει τον αστικό χώρο και το τοπικό κράτος ως στρατηγικά σημεία εισόδου για την ανάπτυξη ευρύτερων πρακτικών μετασχηματιστικής κοινωνικής αλλαγής. Η επανάκαμψη της συζήτησης γύρω από τα κοινά, συνιστά εννοιολογικό θεμέλιο πάνω στο οποίο στηρίζεται το κίνημα τη νέας αυτοδιοίκησης. Το κίνημα αυτό, επαναχάραξε τα όρια των κοινών, διευρύνοντάς τα και παρεμβαίνοντας περαιτέρω σε δύο επίπεδα: την πολιτική οργάνωση του συλλογικού υποκειμένου της αλλαγής, και την εμπλοκή με τους θεσμούς με στόχο την ανασυγκρότησή τους προς την κατεύθυνση των κοινών. Στο πλαίσιο αυτής της εργασίας θα εξεταστεί μια ξεχωριστή στρατηγική που χρησιμοποιεί το κίνημα της νέας αυτοδιοίκησης, σε μια προσπάθεια του τελευταίου να ανοίξει έναν πολιτικό αγώνα στη δημόσια σφαίρα προσανατολισμένου συνολικά στα κοινά. Έχει αναπτυχθεί την προηγούμενη δεκαετία στις ιταλικές πόλεις από έναν ιδιαίτερο συνασπισμό τοπικών διοικήσεων, πρωτοβουλιών των πολιτών και νομικών. Το «Μοντέλο της Μπολόνια» και «ο Ναπολιτάνικος τρόπος» είναι δύο παραλλαγές αυτής της στρατηγικής. Η εργασία αυτή σκοπεύει να τις ερευνήσει και να τις αξιολογήσει κριτικά ως προς την προώθηση των αστικών κοινών προς την κατεύθυνση του δημοκρατικού μετασχηματισμού των θεσμών και της ενδυνάμωσης των πολιτών. Το επιχείρημα είναι ότι οι δυο παραλλαγές διαφέρουν μεταξύ τους σε σημαντικά σημεία. Μια βασική διαφορά είναι ότι η πρώτη οδηγεί την διαδικασία από τα πάνω και είναι περισσότερο συμβιβαστική σε σχέση με τη δεύτερη. Ωστόσο, και οι δύο παραλλαγές ανοίγουν διαδικασίες κοινωνικής καινοτομίας και βαθύτερου εκδημοκρατισμού που υπόσχονται και προσφέρουν δυνατότητες για μια αλλαγή προσανατολισμένη στα κοινά.
    • Abstract The new municipalism movement is an emerging global social movement that aims to democratically transform local state institutions and socialize politics, looking forward to the horizontal sharing of power. It arose as a result of the deterioration of social life in urban environments, due to neoliberal austerity, democratic deficits and growing social inequalities. This movement interprets the urban space and the local state as strategic entry points for the development of broader practices of transformative social change. The resurgence of the debate around the commons is the conceptual foundation on which the new municipalism movement is based. This movement redefined the boundaries of the commons, expanding them and further intervening on two levels: the political organization of the collective subject of change, and the involvement with the institutions in order to reconstruct them in the direction of the commons. In the framework of this work, a distinct strategy used by the new municipalism movement will be examined, in an attempt by the latter to open a political struggle in the public sphere oriented to the commons as a whole. It has developed over the past decade in Italian cities by a unique coalition of local governments, citizens' initiatives and lawyers. The "Bologna Model" and the "Neapolitan Way" are two variants of this strategy. This paper intends to research and evaluate them critically in terms of promoting urban commons towards democratic transformation of institutions and empowerment of citizens. The argument is that the two variants differ from each other in important respects. A key difference is that the former leads the process from above and is more compromising than the latter. However, both variants open up processes of social innovation and deeper democratization that promise and offer potential for commons-oriented change.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.