Η Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία συνδέεται ιστορικά με τα κινήματα αμφισβήτησης του καπιταλισμού. Αποτέλεσε, ήδη από τον 19ο αιώνα, αναπόσπαστο τμήμα των αγώνων της εργατική τάξης, αφενός να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της εξάπλωσης του βιομηχανικού καπιταλισμού και της αυτορυθμιζόμενης αγοράς, αφετέρου να οικοδομήσει μια νέα κοινωνία που να εξυπηρετεί τις δικές της ανάγκες. Από τα τέλη του 19ου αιώνα και έπειτα, με ελάχιστες αλλά αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, επικράτησαν στο εργατικό κίνημα απόψεις που συνέδεαν την κοινωνική αλλαγή με την κατάληψη της κρατικής εξουσίας ενώ οι ιδέες της εργατικής αυτοδιαχείρισης υποχώρησαν. Ωστόσο, η αποτυχία τόσο του σοβιετικού μοντέλου που ακολουθήθηκε στην Ανατολική Ευρώπη, όσο και αυτού της σοσιαλδημοκρατίας στη Δυτική, θα επαναφέρει στο προσκήνιο, μετά τη δεκαετία του 1960, τη συζήτηση για τη σχέση της ΚΑΟ με τη μετάβαση σε έναν κοινωνικο-οικονομικό σχηματισμό πέρα από τον καπιταλισμό. Τα εγχειρήματα της ΚΑΟ, λόγω των αρχών που διέπουν τη λειτουργία τους και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους θα θεωρηθούν πυλώνες μιας τέτοιου είδους μετάβασης στο πλαίσιο μιας διαδικασίας δημιουργίας του νέου κόσμου στις ρωγμές που δημιουργούνται στον παλιό. Ταυτόχρονα, επανέρχονται σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο τα ερωτήματα για τη σχέση της ΚΑΟ με το καπιταλιστικό κράτος και την πολιτική εξουσία. Η ανάπτυξη των συνεταιριστικών εγχειρημάτων είναι απαραίτητο να αποτελέσει προτεραιότητα των κινημάτων που ενδιαφέρονται για τον ριζικό κοινωνικοοικονομικό μετασχηματισμό. Ωστόσο, για να καταστεί αυτός ο στόχος εφικτός χρειάζεται να συνδυαστεί με την οικοδόμηση συσχετισμών δύναμης και μέσα στους θεσμούς, ξεκινώντας από το επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπως στην περίπτωση της Βαρκελώνης, έως και την κεντρική κυβέρνηση. Οι διαφορετικές πολιτικές παραδόσεις, εκείνες που στηρίζουν τις αλλαγές στην παρέμβαση από τα πάνω, σε θεσμικό επίπεδο, για να αλλάξουν τους κανόνες εντός των οποίων λειτουργεί ο καπιταλισμός, και εκείνες που επιδιώκουν τη δημιουργία, από τα κάτω, νέων χειραφετητικών οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων, χρειάζεται να προσεγγίζονται όχι ως ανταγωνιστικές αλλά ως συμπληρωματικές.
The Social and Solidarity Economy is historically linked to movements challenging capitalism. It has been, since the 19th century, an integral part of the struggles of the working class, on the one hand to face the consequences of the spread of industrial capitalism and the self-regulating market, and on the other to build a new society that serves its own needs. From the end of the 19th century onwards, with few but notable exceptions, views associating social change with the seizure of state power prevailed in the labor movement, while the ideas of workers' self-management/self-governance declined. However, the failure of both the Soviet model followed in Eastern Europe, and that of social democracy in Western Europe, brought back to the forefront, after the 1960s, the debate over the relationship between the SSE and the transition to a socio-economic formation beyond capitalism. The projects of SSE, due to the principles that govern their operation and their special characteristics, were considered pillars of such a transition as part of the process of building the new world in the cracks created in the old. At the same time, questions about the relationship of the SSE to the capitalist state and political power resurface, at a theoretical and practical level. It is imperative that the development of cooperative ventures becomes a priority for movements interested in radical socio-economic transformation. However, for this to be achieved, it needs to be combined with the building of power relations within institutions, starting from the level of local government, as in the case of Barcelona, and up to the level of the central government. The different political traditions, those that support changes in intervention from above at the institutional level to change the rules within which capitalism operates, and those that seek to create, from below, new emancipatory economic and social relations, need to be approached not as competitive but as complementary.
Η ανάπτυξη της ΚΑΟ ως τμήμα μιας στρατηγικής για τον κοινωνικό μετασχηματισμό – Η περίπτωση της Βαρκελώνης Περιγραφή: 510487 ΚΩΣΤΟΛΙΑΣ ΝΙΚΟΣ.pdf (pdf)
Book Reader Άδεια: Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές Μέγεθος: 1.0 MB
Η ανάπτυξη της ΚΑΟ ως τμήμα μιας στρατηγικής για τον κοινωνικό μετασχηματισμό – Η περίπτωση της Βαρκελώνης - Identifier: 71392
Internal display of the 71392 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
Η ανάπτυξη της ΚΑΟ ως τμήμα μιας στρατηγικής για τον κοινωνικό μετασχηματισμό – Η περίπτωση της Βαρκελώνης