Κοινά και Commons | Κοινωνείν και Commoning | Ομάδα και Group | Εμπιστοσύνη και Trust | Αυτοδιαχείριση και Self-Management | Αλληλοβοήθεια και Mutual Help | Πειθαρχία και Discipline
13
16
0
Αρχικό έναυσμα της εργασίας, ήταν η διερεύνηση της δυνατότητας ανάδειξης ενός νέου πεδίου, αυτού της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας (ΚΑΟ), σε έναν ιδιαίτερο κλάδο, όπως αυτός του Πολεμικού Ναυτικού (Π.Ν.) της Ελλάδας και κυρίως, η δυνατότητα επίτευξης κάθε μορφής συνεργασίας και ανταλλαγής γνώσεων μεταξύ αυτών. Στο πλαίσιο αυτό, αποφασίστηκε η εστίαση σε δύο κυρίως βασικά ζητήματα. Το πρώτο, αφορά την μελέτη των ομάδων του προσωπικού των Πολεμικών Πλοίων (Π.Π.), οι οποίες λειτουργούν με γνώμονα την κάθετη διαδικασία οργάνωσης και λήψεως αποφάσεων. Το δεύτερο, αφορά τον τρόπο με τον οποίο τα στελέχη του Π.Ν., αντιλαμβάνονται την ύπαρξη των «κοινών» στον χώρο εργασίας τους και πως επιδιώκουν να τα συντηρούν.
Για την διερεύνηση των δύο αυτών ζητημάτων, πραγματοποιήθηκε ποιοτική έρευνα, μέσω ημιδομημένων συνεντεύξεων σε Αξιωματικούς του Π.Ν., από την οποία εξήχθησαν πολύτιμα συμπεράσματα. Μερικά από αυτά είναι η συναίσθησή τους για την ύπαρξη «κοινών» στον χώρο εργασίας τους και η ανάγκη διατήρησης και ορθολογικής χρήσης αυτών, μέσα από την ευρύτερη και ομαλή συνεργασία των ομάδων τους. Επίσης διαπιστώθηκε πως μία ομάδα για να λειτουργεί σωστά και να πετυχαίνει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματά της, χρειάζεται να έχει κανόνες και πειθαρχία, χωρίς να ξεπερνούν τα όρια που τίθενται εντός αυτής. Επομένως, διαφαίνεται να έχει εμφανιστεί πληθώρα κινήτρων έρευνας, σχετικών με το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η ΚΑΟ, σε κλάδους που μέχρι σήμερα μοιάζουν απλησίαστοι και εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας.
Εν τέλει, εξήχθη το συμπέρασμα, πως τα κοινά στοιχεία που συνδέουν τη δομή και την οργάνωση του Π.Ν. με τις αρχές και τις αξίες της ΚΑΟ και των κοινών, ίσως είναι περισσότερα από όσα τους χωρίζουν. Πιο συγκεκριμένα, τόσο το Π.Ν. όσο και η ΚΑΟ, εστιάζουν στην σημασία που έχουν για τα μέλη των ομάδων τους, οι αρχές της αλληλεγγύης και της αμοιβαιότητας. Επίσης, τονίζουν την σημασία εκπαίδευσης των μελών τους και εκφράζουν από κοινού, τις ψυχολογικές δυσκολίες αυτών. Επιπροσθέτως, επισημαίνουν την αξία που έχουν για αυτούς τα «κοινά» και εκφράζουν κοινές αντιλήψεις για την ορθότερη διαχείρισή τους. Άξια αναφοράς, είναι η διαφορετικότητα αυτών των ομάδων, ως προς τον τρόπο διοίκησης των μελών τους.
Συνοψίζοντας, η σωστή και οργανωμένη ώσμωση ιδεών και εμπειριών μεταξύ του Π.Ν. και της ΚΑΟ, που θα προκύψει μέσα από την ανταλλαγή γνώσεων, εμπειριών καθώς και, μέσα από την επαναπροσέγγιση ορισμένων βασικών τους αρχών, θα μας δώσει την δυνατότητα βελτίωσης της συνολικής μας ευημερίας. Αυτό θα γίνει εφικτό, μόνο στην περίπτωση που το Π.Ν. και η ΚΑΟ, ανταλλάξουν και ενσωματώσουν τα θετικά στοιχεία που τους χαρακτηρίζουν. Τέλος, θέλουμε να πιστεύουμε ότι έχουμε πετύχει τον σκοπό μας και ευχόμαστε η παρούσα μελέτη, να αποτελέσει ένα πρώτο καλό βοήθημα σε όσους θα ήθελαν να περιπλανηθούν σε ανάλογα «μονοπάτια».
The initial trigger of the work, was to explore the possibility of emerging a new field, the Social and Solidarity Economy (SSE), in a particular sector, such as that of the Hellenic Navy (H.N.) and above all, the ability to achieve forms of co-operation and exchange of knowledge between them. In this context, it was decided to focus on two main key issues. The first, is the study of the personnel teams of the warships, which operate according to the vertical process of organization and decision making. The second, concerns the way in which the executives of the H.N., perceive the existence of "commons" in their workplace and how they seek to maintain them.
In order to investigate these two issues, qualitative research was carried out, through semi-structured interviews to officers of the H.N., from which valuable conclusions were drawn. Some of these are their consciousness about the existence of commons in their workplace and the need to preserve and rationalize them through the wider and smarter co-operation of their teams. It has also been found that a group, to function properly and to achieve its desired results needs to have rules and discipline, without going beyond the limits set in it. Therefore, there appears to have been a plethora of research incentives, related to the role that SSE can play, in sectors that so far seem to be unselfish and in a completely different philosophy.
Finally, it was concluded that, the common elements which are linking the structure and the organization of the H.N., with the principles and the values of the SSE and the commons, may be more than they divide them. In particular, both the H.N. as well as the SSE, focus on the importance for the members of their groups, the principles of solidarity and reciprocity. They also emphasize, the importance of educating their members and expressing together the psychological difficulties of them. In addition, they highlight the value they have for them the "commons" and express common ideas for better management. It is worth mentioning, the diversity of these groups, on how they manage their members.
To sum up, the correct and organized osmosis of ideas and experiences between the H.N. and the SSE, which will be resulted by the exchange of knowledge, experience, and, through the rapprochement of some of their basic principles, will enable us to improve our overall well-being. This will only can be feasible, if the H.N. and the SSE, exchange and incorporate, the positive elements that characterize them. Finally, we want to believe that we have achieved our purpose and wish the present study to be a first good aid to those who would like to wander on such 'paths'.