Η παρούσα μελέτη στηρίχθηκε σε προηγούμενες έρευνες σχετικά με τις δυσκολίες που προκύπτουν κατά την αξιολόγηση της Δυσλεξίας σε μαθητές με διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο. Η ερευνητική υπόθεση βασίστηκε στο ερώτημα που αφορά στην αποτελεσματικότητα των σύγχρονων μεθόδων αξιολόγησης σε αυτές τις περιπτώσεις. Μια μελέτη περίπτωσης με δεκαεπτά συνεντεύξεις πραγματοποιήθηκε σε Κ.Ε.Σ.Υ. Η επιλογή των συμμετεχόντων έγινε βάσει της ειδικότητάς τους και της εμπειρίας τους ως αξιολογητές στα πλαίσια του Κ.Ε.Σ.Υ. Ειδικότητες που συμπεριλήφθηκαν στην έρευνα ήταν κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι, λογοθεραπευτές, νηπιαγωγοί, δάσκαλοι και φιλόλογοι. Όλοι οι συμμετέχοντες είχαν προηγούμενη εμπειρία στην αξιολόγηση μαθητών με διαφορετικό κοινωνιο-γλωσσικό υπόβαθρο. Ημιδομημένες συνεντεύξεις σχεδιάστηκαν σύμφωνα με τρία ερευνητικά ερωτήματα ώστε να αξιολογηθεί α) τι πιστεύουν οι αξιολογητές για τον αντίκτυπο που έχει το διαφορετικό κοινωνιο-γλωσσικό υπόβαθρο των μαθητών στην αξιοπιστία της αξιολόγησης, β) ποιες είναι οι αντιλήψεις τους σχετικά με την αξιοπιστία και την πολιτισμική ευαισθησία των σύγχρονων διαγνωστικών μεθόδων και γ) ποιες είναι οι στάσεις τους ως προς την πολιτισμικά ευαίσθητη αξιολόγηση. Ακολούθησε η απομαγνητοφώνηση όλων των συνεντεύξεων και η ανάλυσή τους σύμφωνα με τα προαναφερθέντα ερωτήματα. Επιλογή φωτογραφιών των εν λόγω διαγνωστικών τεστ συμπεριλήφθηκαν στην εργασία προκειμένου να γίνει πιο κατανοητό το περιεχόμενό τους από τον αναγνώστη. Τα βασικά μοτίβα της έρευνας οδήγησαν σε συμπεράσματα αναφορικά με τις απόψεις και στάσεις των συμμετεχόντων. Σύμφωνα με αυτές, οι αξιολογητές που αμφισβητούν την αξιοπιστία των σύγχρονων μεθόδων αξιολόγησης της Δυσλεξίας, τείνουν να αποδίδουν τις δυσκολίες των μαθητών όχι μόνο στο γλωσσικό και οικογενειακό υπόβαθρό τους αλλά και στις μεθόδους εκπαίδευσής τους. Παρουσιάζουν μεγαλύτερη ετοιμότητα στην προσαρμογή των μεθόδων αξιολόγησης που χρησιμοποιούν και εκφράζουν θετική στάση προς πολιτισμικά ευαίσθητες μεθόδους αξιολόγησης. Παράλληλα, θεωρούν πιο ασφαλείς δείκτες της Δυσλεξίας τις επιδόσεις σε μη-λεκτικές ψυχομετρικές κλίμακες, στην περίπτωση μαθητών με διαφορετικό κοινωνιο-γλωσσικό υπόβαθρο. Επίσης, προτείνουν ότι πολιτισμικά ευαίσθητες αξιολογικές μέθοδοι θα έπρεπε να στηρίζονται σε δεξιότητες οπτικο-κινητικού συντονισμού, αναγνωστικής ευχέρειας και φωνολογικής ενημερότητας και στις δύο γλώσσες, μέσα από την αξιολόγηση πολιτισμικά συναφών κειμένων και ψευδολέξεων. Η παρούσα μελέτη περίπτωσης θα μπορούσε να οδηγήσει σε περαιτέρω ερευνητικές συζητήσεις αναφορικά με τις πολιτικές αξιολόγησης σε διεπιστημονικό επίπεδο.
The current study was founded on previous research concerning the challenges when assessing dyslexia in diverse groups' educational needs. The research hypothesis was based upon the question concerning the effectiveness of current dyslexia assessment methodologies in the case of culturally diverse students. A case study with seventeen interviews was conducted in C.E.C.S. institutes. Participants were selected according to their specialty and working experience in the field of dyslexia assessment within the C.E.C.S. The specialties included were social workers, psychologists, speech therapists, preschool, primary school teachers and high school teachers. All of them had previous experience assessing students with diverse socio-lingual backgrounds. Semi structured interviews were designed according to the three research questions aiming to assess a) what do educators believe about the effect students' diverse socio-lingual background has on the validity of the assessment, b) what are their views on the validity and cultural responsiveness of current assessment methodologies, and c) which are their attitudes towards culturally responsive assessment methodologies. All interviews were transcribed and coded according these main research questions. Consistent patterns deriving from the interviews were presented and discussed. Selected images presenting assessment scales mentioned by the participants were incorporated in the essay. These images aim to illustrate the tests’ content and provide a better understanding to the reader. The main patterns of the research lead to conclusions concerning the educators' views and attitudes. According to these, educators who question the validity of current dyslexia assessment strategies, tend to attribute bilingual students' difficulties not only on their linguistic and family background but also on current instruction methods. They are ready to accommodate assessment methodologies and express positive attitudes towards culturally responsive assessment. These educators consider that the culturally diverse students’ performance in non-verbal psychometric tests are safer dyslexia indicators. Moreover, they suggest that culturally responsive educational assessments should be based on visual motor skills testing, reading rate and phonological awareness in both languages through culturally relevant texts and nonsense words reading tasks. This case studycould lead to a potential shift in the ideology of assessment through interdisciplinary discourses.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Στάσεις και αντιλήψεις εκπαιδευτικών για την πολιτισμικά ευαίσθητη αξιολόγηση της Δυσλεξίας σε μαθητές με διαφορετικό κοινωνιογλωσσικό υπόβαθρο Περιγραφή: std_502120_Koulosousa_Frideriki.pdf (pdf)
Book Reader Μέγεθος: 2.0 MB
Στάσεις και αντιλήψεις εκπαιδευτικών για την πολιτισμικά ευαίσθητη αξιολόγηση της Δυσλεξίας σε μαθητές με διαφορετικό κοινωνιογλωσσικό υπόβαθρο - Identifier: 71312
Internal display of the 71312 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)