This present study is an attempt to delve further into the environment of the modern classroom of our times. A classroom where the teacher has to come up against students of different cultural backgrounds, speaking different languages and having various levels of literacy. The modern classroom can be characterized as a diverse environment that has many valuable things to offer despite the hurdles it may seem to have. As time goes by we observe an ever-increasing diversity of students in our educational systems. This change is taking place so steadily and progressively that it has been estimated that by the year 2056 minority students will be more in the overall student population. (Henry, 1990:30) Despite the rapid increase of diverse educational environments teachers seem not to be well prepared to deal with this phenomenon and unaware of the benefits such an environment has to offer. Up until now, educators, schools and the whole curriculum have designed to serve and help classrooms with homogeneity. But times have changed. How prepared is the system to welcome diverse students, take advantage of them and enrich the learning experience? Teachers from Greece and various others English speaking countries will be interviewed about the challenges and the benefits of such an environment so as to have a deeper insight of how the two different aspects see the matter. For the purpose of the survey data were collected through an online questionnaire, containing both close and open-ended questions. Results indicate that there are some worth mentioning differences between Greek teachers and teachers teaching abroad, especially concerning the matter of translanguaging, since teachers in Greece allow the use of a second language in a class in various circumstances while teachers abroad stick to the target language. However, we see that the majority of the foreign teachers have had some kind of training concerning intercultural education while in Greece teachers have not been yet so familiar with the specific training.
Αυτή η παρούσα μελέτη είναι μια προσπάθεια να ερευνήσουμε περαιτέρω το περιβάλλον της σύγχρονης τάξης της εποχής μας. Μια τάξη στην οποία ο δάσκαλος πρέπει να αντιμετωπίσει μαθητές διαφορετικών πολιτιστικών υποβάθρων, να μιλούν διαφορετικές γλώσσες και να έχουν διάφορα επίπεδα αλφαβητισμού. Η σύγχρονη τάξη μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα διαφορετικό περιβάλλον που έχει πολλά πολύτιμα πράγματα να προσφέρει παρά τα εμπόδια που φαίνεται να έχει. Με το πέρασμα του χρόνου παρατηρούμε μια συνεχώς αυξανόμενη ποικιλία μαθητών στα εκπαιδευτικά μας συστήματα. Αυτή η αλλαγή λαμβάνει χώρα τόσο σταθερά και προοδευτικά που εκτιμάται ότι μέχρι το έτος 2056 οι μειονοτικοί μαθητές θα είναι περισσότεροι στο συνολικό μαθητικό πληθυσμό. (Henry, 1990: 30) Παρά την ταχεία αύξηση των διαφορετικών εκπαιδευτικών περιβαλλόντων, οι εκπαιδευτικοί δεν φαίνεται να είναι καλά προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν αυτό το φαινόμενο και να αγνοούν τα οφέλη που έχει ένα τέτοιο περιβάλλον. Μέχρι τώρα, εκπαιδευτικοί, σχολεία και ολόκληρο το πρόγραμμα σπουδών έχουν σχεδιαστεί για να εξυπηρετούν και να βοηθούν τις τάξεις με ομοιογένεια. Αλλά οι καιροί έχουν αλλάξει. Πόσο προετοιμασμένο είναι το σύστημα για να καλωσορίζει διαφορετικούς μαθητές, παίρνοντας οφέλη από αυτούς, εμπλουτίζοντας τη μαθησιακή εμπειρία; Καθηγητές από την Ελλάδα και διάφορες άλλες αγγλόφωνες χώρες θα μιλήσουν για τις προκλήσεις και τα οφέλη ενός τέτοιου περιβάλλοντος, ώστε να έχουμε μια βαθύτερη εικόνα για το πώς βλέπουν οι δύο διαφορετικές πτυχές το θέμα. Για τους σκοπούς της έρευνας, τα δεδομένα συλλέχθηκαν μέσω ενός διαδικτυακού ερωτηματολογίου, το οποίο περιείχε ερωτήσεις τόσο κλειστού όσο και ανοιχτού τύπου. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των Ελλήνων δασκάλων και των εκπαιδευτικών που διδάσκουν στο εξωτερικό, ειδικά όσον αφορά το ζήτημα της μετάφρασης, καθώς οι εκπαιδευτικοί στην Ελλάδα επιτρέπουν τη χρήση μιας δεύτερης γλώσσας σε μια τάξη σε διάφορες περιστάσεις, ενώ οι εκπαιδευτικοί στο εξωτερικό τηρούν τη γλώσσα-στόχο. Ωστόσο, βλέπουμε ότι η πλειοψηφία των ξένων εκπαιδευτικών είχαν κάποιο είδος κατάρτισης σχετικά με τη διαπολιτισμική εκπαίδευση, ενώ στην Ελλάδα οι εκπαιδευτικοί δεν ήταν ακόμη εξοικειωμένοι με τη συγκεκριμένη κατάρτιση.