second language teaching | translanguaging | Modern Greek | adult language education
1
4
73
5 tables and 9 figures
Η χρήση άλλων γλωσσών στη διδασκαλία και εκμάθηση ξένης γλώσσας αποτελεί μια διαδικασία που αποφεύγεται (μερικές φορές μάλιστα απογορεύεται) από την εποχή του Great Reform στη γλωσσική διδασκαλία και ειδικά υπό την επιρροή του Direct Method (Howatt, 1984; Hall & Cook, 2012). Παρ’όλα αυτά, το ζήτημα έχει προκαλέσει αρκετές συζητήσεις τα τελευταία χρόνια και η διδασκαλία στη βάση “μονόγλωσσων μεθόδων” έχει αμφισβητηθεί τόσο από την πρακτική εντός της τάξη όσο και από τη μετατόπιση προς νέες θεωρητικές κατευθύνσεις. Πρώτα απ’όλα, πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι οι καθημερινές πρακτικές των καθηγητών εμπεριέχουν τη χρήση και άλλων γλωσσών εκτός της γλώσσας διδασκαλίας (Hall & Cook, 2012). Παράλληλα, οι εκπαιδευτικοί φαίνεται να αισθάνονται ενοχές όταν χρόνος από το μάθημα αφιερώνεται στις μητρικές γλώσσες των μαθητών (Copland & Neokleous, 2011).
Επιπλέον, νέες τάσεις στον τομέα της κοινωνιογλωσσολογίας, της γλωσσικής εκπαίδευσης και της εκμάθησης δεύτερης γλώσσας έχουν διευρύνει την αντίληψή μας για τη πολυγλωσσικότητα, η οποία εμπερικλείει τις ικανότητες που εμφανίζονται από ολόκληρο το σύνολο των πολυγλωσσικών δυνατοτήτων του ομιλητή (Douglas Fir Group, 2016; Garcia, 2009). Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η διαγλωσσικότητα ως παιδαγωγική πρακτική, αναφέρεται στις στρατηγικές και εφαρμογές που χρησιμοποιούνται από τους πολύγλωσσους μαθητές, οι οποίοι επωφελούνται από ένα ενιαίο σύστημα αποτελούμενο από διάφορα γλωσσικά και πολιτισμικά στοιχεία, τα οποία τους βοηθούν να δημιουργήσουν νόημα, να διαπραγματευτούν και να αποκτήσουν δεξιότητες και γνώσεις (Garcia & Wei, 2014; Tsokalidou, 2016).
Η Gkaintartzi et al. (2015) μελέτησαν τις απόψεις των καθηγητών σε Ελληνικά σχολεία, σχετικά με τις μητρικές γλώσσες των μαθητών τους και φάνηκε ότι περίπου οι μισοί από αυτούς θεώρησαν τις γλώσσες αυτές ως εμπόδιο στην προσπάθεια των μαθητών να μάθουν την νέα ελληνική. Από όσα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, καμιά έρευνα σε αυτό το πλαίσιο δεν επικεντρώθηκε στην γλωσσική εκπαίδευση ενηλίκων. Η προκείμενη έρευνα προσπαθεί να ρίξει φώς προς αυτή την κατεύθυνση. Πιο συγκεκριμένα, εξετάζει τις απόψεις και πρακτικές καθηγητών της νέας ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας, σχετικά με την εμφάνιση και χρήση άλλων γλωσσών εκτός της ελληνικής στις καθημερινές εκπαιδευτικές πρακτικές. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν με τη χρήση online ερωτηματολογίου που περιείχε ανοιχτού και κλειστού τύπου ερωτήσεις. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι καθηγητές δεν ενθαρρύνουν τη χρήση άλλων γλωσσών στα μαθήματά τους. Παρ’όλα αυτά, συχνά χρησιμοποιούν και άλλες γλώσσες μέσα στην τάξη, ενώ ακόμη μαθαίνουν βασικές λέξεις και εκφράσεις από της μητρικές γλώσσες των μαθητών τους. Οι συμμετέχοντες ανέφεραν συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπου η εναλλαγή γλωσσών είναι ωφέλιμη ή απαραίτητη, ενώ περιπτώσεις όπου η διαγλωσσικότητα θεωρείται ως εμπόδιο στην εκμάθηση της δεύτερης γλώσσας, επίσης, παρουσιάζονται.
Λέξεις κλειδιά: διδασκαλία δεύτερης γλώσσας, νέα ελληνική γλώσσα, διαγλωσσικότητα, γλωσσική εκπαίδευση ενηλίκων.
The use of languages other than the target one in the process of teaching and learning a second
language has been viewed as a practice to be avoided (in some cases even banned), ever since the
time of the “Great Reform” in language teaching and especially under the influence of the Direct
Method (Howatt, 1984; Hall & Cook, 2012). However, the issue has generated a lot of
discussion in recent years and ‘monolingual teaching’ has been challenged by both practice and
shifting theoretical perspectives. Firstly, an abundance of studies has shown that teachers’ daily
practice includes the use of other languages (Hall & Cook, 2012). At the same time, teachers
seem to experience feelings of guilt when classroom time is devoted to the students’ mother
tongues (Copland & Neokleous, 2011).
Moreover, recent trends in the fields of sociolinguistics as well as second language acquisition
and education have broadened our perception of multilingualism as the competences that emerge
from the whole sum of a speaker’s multilanguage capacities (Douglas Fir Group, 2016; Garcia,
2009). In this context, translanguaging, as a pedagogical practice, refers to the strategies and
practices used by multilingual learners who take advantage of one unitary system consisting of
several cultural and linguistic components that assist them in constructing and negotiating
meaning and acquiring skills and knowledge (Garcia & Wei, 2014; Tsokalidou, 2016).
In the Greek context, Gkaintartzi et al. (2015) have investigated the school teachers’ views
about their students’ heritage languages and found that almost half of them viewed these
languages as an obstacle in the students’ effort to learn Modern Greek. To the best of our
knowledge, no research has focused on adult language education. This study aims to shed some
light in this direction. It investigates the views held and practices followed by teachers of adult
L2 learners of Modern Greek, with regard to the presence and utilization of languages other than
the target one in their daily practice. Data were collected through an online questionnaire,
containing both close and open-ended questions. Results indicate that teachers tend not to
encourage the use of other languages in their lessons. However, they usually apply other
languages except for Greek in the classroom and they even learn some basic phrases in the
students’ native languages. Many participants have reported specific purposes, where switching
between several languages is beneficial or even necessary, while situations where
translanguaging is believed to be an obstacle to second language acquisition are also presented.
Keywords: second language teaching, Modern Greek, translanguaging, adult language
education
Διαγλωσσικότητα στη Διδασκαλία της Νέας Ελληνικής σε Ενήλικες: Απόψεις και Πρακτικές των Καθηγητών. Περιγραφή: VasileiadiDimitraMaria-Thesis-501598_v6.pdf (pdf)
Book Reader Άδεια: Attribution-NoDerivatives 4.0 Διεθνές Πληροφορίες: LRM Master's Thesis Μέγεθος: 3.7 MB
Διαγλωσσικότητα στη Διδασκαλία της Νέας Ελληνικής σε Ενήλικες: Απόψεις και Πρακτικές των Καθηγητών. - Identifier: 71258
Internal display of the 71258 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)