«Πολεοδομικές και δημογραφικές όψεις της ιστορίας της Κατερίνης τον 20ο αιώνα»

  1. MSc thesis
  2. ΜΠΑΖΑΚΟΥ, ΜΑΡΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
  3. Δημόσια Ιστορία (ΔΙΣ)
  4. 21 March 2021 [2021-03-21]
  5. Ελληνικά
  6. 44
  7. ΓΙΑΝΝΙΤΣΙΩΤΗΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ
  8. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ, ΘΕΟΧΑΡΗΣ | ΤΕΝΕΚΕΤΖΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
  9. Κατερίνη | δημογραφία | πολεοδομία | προσφυγικοί συνοικισμοί, | Σχέδιο Πόλεως, | Katerini | demography | urban planning | refugee settlements | City Plan
  10. 31
  11. 0
  12. Περιέχει: εικόνες 12
    • Στο επίκεντρο της παρούσας διπλωματικής εργασίας τίθενται η ιστορίας της πόλης της Κατερίνης, κατά τον 20ο αιώνα. Διερευνάται θεωρητικά, σε ιστορικό κυρίως πλαίσιο, η ονομασία της πόλης, η μορφή της, τόσο σε άποψη δημογραφίας και σύσταση του πληθυσμού της, όσο και πολεοδομικά, με την ύπαρξη σχετικών εικόνων με τα σχέδια πόλεως. Ο πληθυσμός της πόλης της Κατερίνης, έχει τις ρίζες του στους πρόσφυγες που ήρθαν στην περιοχή το 1922, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και εγκαταστάθηκαν σε διάφορα σημεία της πόλης, δημιουργώντας περισσότερο οργανωμένες συνοικίες. Επόμενο θέμα που θα αναλυθεί, είναι οι ονομασίες, και οι μετονομασίες, οδών, κομβικών δρόμων κυρίως, μέσα στο πλαίσιο της εξέλιξης της πόλης, και του πολεοδομικού της χαρακτήρα την περίοδο του 1980. Την περίοδο αυτήν γίνεται προσπάθεια εξύμνησης του ηρωικού παρελθόντος της χώρας, με αποτέλεσμα τα νέα ονόματα να έχουν και αυτά ιστορικό χαρακτήρα. Στο τρίτο μέρος της εργασίας, γίνονται αναφορές στην δημόσια μνήμη, με την έννοια των μνημείων. Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα αποτελούν δύο ηρωικές μορφές αναγνωρισμένες από της πηγές και τη βιβλιογραφία, οι οποίες δεν ήταν «ντόπιες», δεν ήταν η καταγωγή τους από την πόλη της Κατερίνης, παρόλα αυτά έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο σε αγώνες για την ανεξαρτησία σε δύο διαφορετικές περιόδους. Η πρώτη είναι η μορφή του Γ. Ολυμπίου, που έδρασε στο τέλος του 19ου αιώνα και τιμήθηκε αργότερα, και η δεύτερη είναι η μορφή του Δ. Σβορώνου, που έδρασε στις αρχές του 20ου αιώνα, και συνέβαλε στην απελευθέρωση της πόλης από τους Οθωμανούς. Μνημεία και αγάλματα είναι στημένα σε κομβικά σημεία της πόλης και του ευρύτερου νομού, αφού αποτελούν σημεία δημόσιας μνήμης. Συνάγεται λοιπόν μέσα από την διπλωματική εργασία, πως η πόλη της Κατερίνης, εξελίχθηκε πολεοδομικά, ανά δεκαετία, ενώ παράλληλα αυξήθηκε πληθυσμιακά με τον ερχομό των προσφυγικών πληθυσμών. Από κώμη, χωρίς ρυμοτομία και σωστούς δρόμους, έγινε πόλη, με πολεοδομικό σύστημα, με τους δρόμους και τις συνοικίες της.
    • The focus of this dissertation is the history of the city of Katerini, during the 20th century. The name of the city is examined theoretically, mainly in a historical context, its form, both in terms of demographics and composition of its population, as well as urban planning, with the existence of relevant images with the city plans. The population of the city of Katerini, has its roots in the refugees who came to the area in 1922, after the Catastrophe of Asia Minor and settled in various parts of the city, creating more organized neighborhoods. The next topic that will be analyzed is the names, and the renaming, of streets, main roads mainly, in the context of the development of the city, and its urban character in the period 1980. During this period an attempt is made to glorify the heroic past of the country, as a result, the new names also have a historical character. In the third part of the dissertation, references are made to public memory, in the sense of monuments. Typical examples are two heroic figures recognized by the sources and the literature, who were not "locals", were not originally from the city of Katerini, yet they played a very important role in struggles for independence in two different periods. The first is the figure of G. Olympios, who acted at the end of the 19th century and was later honored, and the second is the figure of D. Svoronos, who acted at the beginning of the 20th century, and contributed to the liberation of the city from the Ottomans. Monuments and statues are erected at key points of the city and the wider prefecture, as they are points of public memory. It is therefore concluded through the diploma thesis, that the city of Katerini, developed urbanely, every decade, while at the same time it increased in population with the arrival of the refugee populations. From a village, without road planning and proper streets, it became a city, with an urban system, with its streets and neighborhoods.
  14. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.