Ο Θίασος του Θόδωρου Αγγελόπουλου στη συγκυρία της πρώιμης μεταπολιτευτικής περιόδου και η συμβολή του στη διαμόρφωση της ιστορική μνήμης.

The Travelling Players (O Thiasos-original title) by Theo Angelopoulοs in the context of the early period of the regime change in Greece and its contribution to the formation of the historical memory. (english)

  1. MSc thesis
  2. ΜΠΡΑΒΟΥ, ΧΡΙΣΤΙΝΑ
  3. Δημόσια Ιστορία (ΔΙΣ)
  4. 21 March 2021 [2021-03-21]
  5. Ελληνικά
  6. 98
  7. Λεμονίδου, Έλλη
  8. Κάουα, Αβράαμ | Παληκίδης, Άγγελος
  9. Θίασος | The Travelling Players | Θόδωρος Αγγελόπουλος | Theo Angelopoulοs | Εμφύλιος πόλεμος | Civil War | ιστορική μνήμη | historical memory | ελληνικός κινηματογράφος | Greek cinema | τραυματικό παρελθόν | traumatic past
  10. 128
  11. 14
  12. Περιέχει: φωτογραφίες
    • Η παρούσα εργασία εξετάζει την απήχηση της εμβληματικής ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου Θίασος (1975) στη συγκυρία της πρώιμης μεταπολίτευσης, τη ζωηρή εντύπωση και τις ποικίλες αντιδράσεις που προκάλεσε η κυκλοφορία της και τη συμβολή της στη διαμόρφωση της ιστορικής μνήμης. Αρχικά, γίνεται μνεία στον ρόλο του κινηματογράφου ως φορέα δημόσιας Ιστορίας και στη δύσκολη διαχείριση αμφιλεγόμενων πτυχών της δεκαετίας του '40 από την ευρωπαϊκή κινηματογραφική παραγωγή, ενώ, κατόπιν διαπιστώνεται ότι οι ιδιαίτερες συνθήκες της ελληνικής κοινωνίας από το τέλος του Εμφυλίου πολέμου έως την κατάρρευση της δικτατορίας των συνταγματαρχών, η πολιτική αστάθεια, η επικρατούσα ιδεολογία της εθνικοφροσύνης, ο αποκλεισμός των ηττημένων του Εμφυλίου, αλλά και η αυστηρή λογοκρισία κατέστησαν ακόμα πιο προβληματική την αναπαράσταση του πρόσφατου τραυματικού παρελθόντος από τον ελληνικό εμπορικό κινηματογράφο. Ακολουθεί η ανάλυση του Θιάσου, του οποίου η παραγωγή πραγματοποιήθηκε μέσα στο ανανεωτικό κλίμα του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου και στις δύσκολες συνθήκες της δικτατορίας. Με τη θεατρικότητα και τη μπρεχτική αποστασιοποίηση, η ταινία επιδίωξε την ανάπτυξη κριτικής στάσης του θεατή απέναντι στο παρελθόν, ενώ η τολμηρή οπτική της, η ανάδειξη, δηλαδή, της συλλογικής μνήμης και κυρίως της εκδοχής των ηττημένων του Εμφυλίου, την έφερε σε ρήξη με την επικρατούσα ιδεολογία και μνήμη. Η απαγόρευση της επίσημης εκπροσώπησης του Θιάσου στο φεστιβάλ Καννών από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, το 1975 –παρά την αναμφίβολη πορεία εκδημοκρατισμού της πολιτικής ζωής– η ενθουσιώδης υποδοχή της ταινίας στις Κάννες και η προβολή της στο εσωτερικό της χώρας προκάλεσαν πλήθος αντιφατικών δημοσιευμάτων στον Τύπο, πυροδοτώντας δημόσιες αντιπαραθέσεις. Η έντονη απήχηση του Θιάσου στην εποχή του και ο απόηχος που άφησε έως σήμερα, όπως διαπιστώνεται από δημοσιεύματα των εφημερίδων, συνεντεύξεις και ποικίλα αφιερώματα, καθιστούν σημαντική τη συμβολή του στην επαναπροσέγγιση και αποκατάσταση των απωθημένων πλευρών του παρελθόντος.
    • This paper examines the impact of the emblematic film by Theodoros Angelopoulos “The Travel-ling Players” (O Thiasos-original title, 1975) in the context of the early period of the regime change in Greece, the vivid impression and the various reactions caused by its release and its contribution to the review of the historical memory. Initially, a reference is made to the role of cinema as a body of the public history and the difficult management of the controversial aspects of the 1940s by the European film production, while, it is consequently found that the special conditions of the Greek society, since the end of the Civil War until the collapse of the Colonels' dictatorship, the political instability, the prevailing ideology of nationalism, the exclusion of the defeated of the Civil War, but also the strict censorship, made even more problematic the repre-sentation of the recent past by the Greek commercial cinema. Whereupon, we find the analysis of the film «Thiasos», the production of which took place within the refreshing environment of the flourishing New Greek Cinema and the difficult conditions of the dictatorship. With theatri-cality and the Brecht's distancing effect, the film sought the viewer's critical attitude towards the past, while its daring perspective, the emergence of the collective memory, but mainly the ver-sion of the defeated of the Civil War, led it to a rupture with the prevailing ideology and memory. The ban on the official representation of «Thiasos» at the Cannes Film Festival by Konstantinos Karamanlis, in 1975, despite the unequivocal progress of democratization of the political life, the enthusiastic welcoming of the film in Cannes and the screening of it inside the country limits caused a number of contradictory publications of the Press, triggering public con-troversies. The intense appeal of «Thiasos» in its time and its impact made ever since to the pre-sent day, as evidenced by press reports, interviews, and a variety of information, make its contri-bution to the rapprochement of the traumatic past and the restoration of its repressed aspects very important.
  14. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.