Η συμβολή των οπτικών πηγών και της νέας τεχνολογίας στην ανάπτυξη ιστορικού γραμματισμού και η αξιοποίησή τους στο σχεδιασμό διδακτικού σεναρίου στο δημοτικό σχολείο

Τhe contribution of optical sources and new technology in the development of historical literacy and their use in curriculum design in elementary school (english)

  1. MSc thesis
  2. Σάλλακα, Θεοδοσία
  3. Δημόσια Ιστορία (ΔΙΣ)
  4. 15 March 2020 [2020-03-15]
  5. Ελληνικά
  6. 71
  7. Μαντζαρίδου , Αρχοντούλα
  8. Πυρπυρής , Παναγιώτης | Αθανασιάδης, Χάρης
  9. ιστορικός γραμματισμός | historical literacy | oπτικός γραμματισμός | optical literacy | Κατοχή | Occupation | ιστορική σκέψη | historical thinking
  10. 62
  11. 8
  12. Περιέχει πίνακες, εικόνες,φωτογραφίες,χάρτες,
  13. Μνημεία της Λήθης. Ίχνη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου στην Ελλάδα και στην Ευρώπη/Άννα Δρουμπούκη
    • Οι προσπάθειες εκσυγχρονισμού του περιεχομένου και της διδασκαλίας της σχολικής Ιστορίας στην Ελλάδα ανέκαθεν πυροδοτούσαν έντονους δημόσιους διαλόγους και αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε ιστορικούς, εκπαιδευτικούς, πολιτικούς και εκπροσώπους άλλων φορέων. Η έκδοση των Νέων Προγραμμάτων Σπουδών για την Ιστορία στην Α΄θμια και τη Β΄θμια εκπαίδευση συνδέεται με τη διεύρυνση των πεδίων της σύγχρονης ιστοριογραφίας, αλλά και με πρωτοποριακές πρακτικές, οι οποίες προέρχονται από διάφορες ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες. Οι τεχνολογικές και πολιτιστικές αλλαγές των τελευταίων δεκαετιών, καθώς και η δυναμική παρουσία της Δημόσιας Ιστορίας επιβάλλουν την προσαρμογή της σχολικής Ιστορίας στα νέα δεδομένα, εφόσον πλέον το Διαδίκτυο και τα ΜΜΕ αποτελούν σε μεγάλο ποσοστό τους κυρίαρχους φορείς ιστορικής γνώσης, αλλά ταυτόχρονα πηγές ιστορικής παραπληροφόρησης και προπαγάνδας. Με ποιους τρόπους οι εκπαιδευτικοί θα καλλιεργήσουν την ιστορική σκέψη και κρίση των μαθητών για την αποφυγή φαινομένων ιστορικής χειραγώγησης και ανακύκλωσης ενός στερεοτυπικού εθνοκεντρικού μοντέλου; Με την ανάπτυξη των κατάλληλων δεξιοτήτων οπτικού, ψηφιακού, ιστορικού γραμματισμού, προκειμένου οι μαθητές να μπορούν να κρίνουν και να αξιολογούν πρωτογενείς και δευτερογενείς ιστορικές πηγές, πρώτα ως μαθητές, και αργότερα ως πολίτες ενός δημοκρατικού κράτους Οι εκπαιδευτικοί καλούνται πλέον να διδάξουν τη σχολική Ιστορία με σύγχρονες παιδαγωγικές μεθόδους και διαθεματικές, βιωματικές δραστηριότητες ενεργητικής μάθησης, με βάση μια πλουραλιστική προσέγγιση και με γνώμονα μια πολύπλευρη ιστορική κατανόηση.Ταυτόχρονα οι μαθητές ανακαλύπτουν πως ένα από τα ζητούμενα της σύγχρονης ιστοριογραφίας αφορά την εύρεση τρόπων διδασκαλίας της σχολικής Ιστορίας με ευχάριστες, συνεργατικές πρακτικές οι οποίες προσιδιάζουν με τις αντίστοιχες πρακτικές της ιστορικής έρευνας. Εξίσου σημαντική είναι και η τοποθέτηση ιστορικών αλλά και επιστημόνων, προερχόμενων από πεδία συναφή με την Ιστορία, σύμφωνα με τους οποίους η σχολική Ιστορία δεν πρέπει να γράφεται με τρόπο ο οποίος ενθαρρύνει τη στείρα απομνημόνευση και άκριτη αποδοχή των ιστορικών συμπερασμάτων, αλλά αντίθετα να αποτελεί αφετηρία προβληματισμού και περαιτέρω διερεύνησης από τους μαθητές. Οι προσπάθειες εκσυγχρονισμού του περιεχομένου και της διδασκαλίας της σχολικής Ιστορίας στην Ελλάδα ανέκαθεν πυροδοτούσαν έντονους δημόσιους διαλόγους και αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε ιστορικούς, εκπαιδευτικούς, πολιτικούς και εκπροσώπους άλλων φορέων. Η έκδοση των Νέων Προγραμμάτων Σπουδών για την Ιστορία στην Α΄θμια και τη Β΄θμια εκπαίδευση συνδέεται με τη διεύρυνση των πεδίων της σύγχρονης ιστοριογραφίας, αλλά και με πρωτοποριακές πρακτικές, οι οποίες προέρχονται από διάφορες ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες. Οι τεχνολογικές και πολιτιστικές αλλαγές των τελευταίων δεκαετιών, καθώς και η δυναμική παρουσία της Δημόσιας Ιστορίας επιβάλλουν την προσαρμογή της σχολικής Ιστορίας στα νέα δεδομένα, εφόσον πλέον το Διαδίκτυο και τα ΜΜΕ αποτελούν σε μεγάλο ποσοστό τους κυρίαρχους φορείς ιστορικής γνώσης, αλλά ταυτόχρονα πηγές ιστορικής παραπληροφόρησης και προπαγάνδας. Με ποιους τρόπους οι εκπαιδευτικοί θα καλλιεργήσουν την ιστορική σκέψη και κρίση των μαθητών για την αποφυγή φαινομένων ιστορικής χειραγώγησης και ανακύκλωσης ενός στερεοτυπικού εθνοκεντρικού μοντέλου; Με την ανάπτυξη των κατάλληλων δεξιοτήτων οπτικού, ψηφιακού, ιστορικού γραμματισμού, προκειμένου οι μαθητές να μπορούν να κρίνουν και να αξιολογούν πρωτογενείς και δευτερογενείς ιστορικές πηγές, πρώτα ως μαθητές, και αργότερα ως πολίτες ενός δημοκρατικού κράτους Οι εκπαιδευτικοί καλούνται πλέον να διδάξουν τη σχολική Ιστορία με σύγχρονες παιδαγωγικές μεθόδους και διαθεματικές, βιωματικές δραστηριότητες ενεργητικής μάθησης, με βάση μια πλουραλιστική προσέγγιση και με γνώμονα μια πολύπλευρη ιστορική κατανόηση.Ταυτόχρονα οι μαθητές ανακαλύπτουν πως ένα από τα ζητούμενα της σύγχρονης ιστοριογραφίας αφορά την εύρεση τρόπων διδασκαλίας της σχολικής Ιστορίας με ευχάριστες, συνεργατικές πρακτικές οι οποίες προσιδιάζουν με τις αντίστοιχες πρακτικές της ιστορικής έρευνας. Εξίσου σημαντική είναι και η τοποθέτηση ιστορικών αλλά και επιστημόνων, προερχόμενων από πεδία συναφή με την Ιστορία, σύμφωνα με τους οποίους η σχολική Ιστορία δεν πρέπει να γράφεται με τρόπο ο οποίος ενθαρρύνει τη στείρα απομνημόνευση και άκριτη αποδοχή των ιστορικών συμπερασμάτων, αλλά αντίθετα να αποτελεί αφετηρία προβληματισμού και περαιτέρω διερεύνησης από τους μαθητές.
    • The efforts to modernize the content and teaching of school history in Greece have always triggered intense public debate and controversy among historians, educators, politicians and representatives of other bodies. Τhe publication of new curricula in primary and secondary education is linked to the broadening of the fields of contemporary historiography, but also to pioneering practices from various humanities and social sciences. The technological and cultural changes of recent decades, as well as the dynamic presence of public history, necessitate the adaptation of school history to the new circumstances, where the internet and the media are dominant forms of historical knowledge, but at the same time sources of historical misunderstanding and propaganda. In what ways will teachers cultivate student’s historical thinking and judgement to avoid the phenomena of historical manipulation and recycling of a stereotypical ethnocentric model? By developing appropriate visual, digital, historical literacy skills so that students can judge and evaluate primary and secondary sources, first as students and later as citizens of a democratic state. Teachers are now called upon to teach school history with modern pedagogical methods and interdisciplinary, experiential learning activities, based on a pluralistic approach and based on multi- faceted historical understanding. At the same time, students discover that one of the tasks of contemporary historiography is to find ways of teaching school history with pleasant collaborative practices that are in line with respective practices of historical research. Equally important is the viewpoint of historians and scholars in the fields of history who argue that school history should not be written in a way that encourages sterile memorization and unconsidered acceptance of historical conclusions, but instead become a starting point for reflection and further exploration by the students.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.