Είναι μεγάλη σε όγκο και ποιότητα η ιστοριογραφική παραγωγή, αναμφισβήτητα, για τους βλάχους στη σημερινή βαλκανική χερσόνησο. Από τον 19ο αιώνα έως και σήμερα, ιστορικοί διαφορετικών εθνοτήτων, προσπάθησαν να αναδείξουν με ιδιαίτερη επιτυχία την ιστορική πορεία αυτής της «υπερτοπικής» και «υπερεθνικής ομάδας», και τη συμβολή της στη διαμόρφωση της ιστορίας της βαλκανικής χερσονήσου. Ωστόσο μέσα σε αυτή τη μεγάλη πληθυσμιακά ομάδα, υπήρχαν και υποομάδες, που δεν έτυχαν της ανάλογης μελέτης, αν και τουλάχιστον για διακόσια χρόνια μετακινούνταν με τα αιγοπρόβατά τους σε έκταση που περιλαμβάνεται σήμερα στα εθνικά- κράτη της Ελλάδας, της Αλβανίας, και της Δημοκρατίας της Β. Μακεδονίας, στα πλαίσια της νομαδικής κτηνοτροφίας που ασκούσαν. Μία από αυτές τις ομάδες βλαχόφωνων που δεν έτυχαν της ανάλογης μελέτης είναι οι αποκαλούμενοι από τους άλλους Ελληνες «Αρβανιτόβλαχοι», ενώ οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται “Rrămanj” ή “Rremeni”.
Στην παρούσα εργασία επιχειρήθηκε να αποτυπωθεί η συλλογική μνήμη για τους Αρβανιτόβλαχους μέσα από την ιστοριογραφία και τον δημόσιο λόγο. Παρουσιάστηκαν οι θεωρίες για την καταγωγή τους και οι χώροι εγκατάστασης και δραστηριοποίησής τους. Αναφέρθηκαν οι σχέσεις τους με τους άλλους βλάχους και τους μη βλαχόφωνους γείτονες τους. Έγινε προσπάθεια να παρουσιασθούν και να ερμηνευθούν οι ιδιαίτερες μορφές της κοινωνικής οργάνωσης τους και η πολιτιστική τους παραγωγή. Παρουσιάστηκαν οι βιβλιογραφικές αναφορές για την εθνοτική τους ένταξη. Στο δεύτερο μέρος της εργασίας επιχειρήθηκε να παρουσιαστούν οι παραπάνω πτυχές στον σημερινό δημόσιο λόγο των συλλογών τους στο ελληνικό κράτος αλλά και στο εξωτερικό.
The historiographical production for the Vlachs in the present-day Balkan Peninsula is undoubtedly large in volume and quality. From the 19th century until today, historians of different ethnicities have tried with great success to highlight the historical course of this "supra-local" and "supranational group", and its contribution to shaping the history of the Balkan Peninsula.
. However, within this large population group, there were subgroups that did not receive a similar study, although for at least two hundred years they moved with their sheep and goats to an extent that is currently included in the nation-states of Greece, Albania, and the Republic of N. Macedonia, in the context of the nomadic livestock they practiced. One of these groups of Vlachs who did not receive a similar study are the so-called "Arvanitovlachs" by the other Greeks, while they call themselves "Rrămanj" or "Rremeni".
In the present work, an attempt was made to capture the collective memory of the Arvanitovlachs. Through historiography and public discourse. The theories about their origin and the places of their installation and activity were presented. Their relations with other Vlachs and their non-Vlach-speakingneighborswerementioned.An attempt was made to present and interpret the particular forms of their social organization and their cultural production. Bibliographic reports on their ethnic integration were presented. In the second part of the work, an attempt was made to present the above aspects in the current public discourse of their collections in the Greek state and abroad.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
«Οι Αρβανιτόβλαχοι: μεταξύ ιστοριογραφίας και δημόσιου λόγου» Περιγραφή: 508209_ΣΤΑΤΟΣ_ΝΙΚΟΛΑΟΣ.pdf (pdf)
Book Reader Πληροφορίες: ΚΥΡΙΟ ΣΩΜΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗΣ Μέγεθος: 0.9 MB
«Οι Αρβανιτόβλαχοι: μεταξύ ιστοριογραφίας και δημόσιου λόγου» - Identifier: 6536
Internal display of the 6536 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)