Κάνοντας Δημόσια Ιστορία: Ο Παγασητικός ως πεδίο μνήμης μέσα από μια ιστιοπλοϊκή περιήγηση.

  1. MSc thesis
  2. Χατζηνικολάου, Μαρία-Ανδρομάχη
  3. Δημόσια Ιστορία (ΔΙΣ)
  4. 21 Μαρτίου 2021 [2021-03-21]
  5. Ελληνικά
  6. 40
  7. Χαραλαμπίδης, Μενέλαος
  8. Αθανασιάδης, Θεοχάρης | Αντωνίου, Αντώνης
  9. Δημόσια Ιστορία | Δημόσια Τέχνη | Μνήμη | Ταυτότητα | Βιοματική Δράση | Εικαστική Παρέμβαση | Ιστορική Κουλτούρα
  10. 2
  11. 30
  12. 21
  13. 0
    • Αυτή η εργασία αφορά τη δράση Ιστορίες και η θέαση του “άλλου”. Στόχος είναι να αναδειχτεί ότι η τέχνη μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εργαλείο για την επίτευξη των σκοπών της δημόσιας ιστορίας. Έτσι και αλλιώς πολλοί καλλιτέχνες πραγματεύονται με το δικό τους τρόπο κοινωνικο-ιστορικά θέματα. Για το σκοπό αυτό προηγείται καλλιτεχνική έρευνα για την ανεύρεση και ερμηνεία πηγών και πληροφοριών. Στο πρώτο μέρος αναλύεται η έννοια της μνήμης, και του ρόλου της στη διαμόρφωση της ταυτότητας. Στη συνέχεια περιγράφεται η σχέση της μνήμης με το χώρο. Επίσης εξετάζεται πώς αυτά συνδέονται με την ιστορική κουλτούρα. Κατόπιν παρουσιάζεται η δημόσια ιστορία και η σημασία της προφορικής ιστορίας ως εργαλείο της. Τέλος εξετάζεται η χρησιμότητα της τέχνης, στην ενίσχυση της δημόσιας ιστορίας και των δράσεών της. Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζεται η δράση, που αποτελούσε παράλληλη καλλιτεχνική δραστηριότητα στο συνέδριο Αρχαιολογικοί Διάλογοι. Αρχικά έγινε έρευνα σε αρχεία και συνεντεύξεις που καταγράφηκαν ηχητικά. Βασικό στοιχείο της δράσης ήταν ταξίδια με ιστιοπλοϊκά σκάφη από το Βόλο στο νησί Τρίκερι του Παγασητικού και πίσω. Εν πλω, ακούγονταν αποσπάσματα μαρτυριών χωρισμένα σε θεματικές ενότητες. Στα ενδιάμεσα διαστήματα γίνονταν συζητήσεις με τους συμμετέχοντες και υπήρχαν αποσπάσματα των έντυπων τεκμηρίων που μπορούσαν να μελετήσουν. Η κορύφωση ήταν μία εικαστική δράση στο μοναστήρι του Τρίκερι, που υπήρξε τόπος εξορίας. Η επιστροφή αξιοποιήθηκε για συζήτηση και «αναστοχασμό». Για όλα τα ταξίδια έγινε οπτικοακουστική τεκμηρίωση που χρησιμοποιήθηκε μαζί με τα προϊόντα της έρευνας σε μία εγκατάσταση παρουσίασης της δράσης, την ημέρα έναρξης του συνεδρίου. Η ανταπόκριση του κοινού ήταν εξαιρετική. Η εφαρμογή καλλιτεχνικών πρακτικών έδρασε θετικά στην εμπειρία. Ο συνδυασμός μεθοδολογιών δημόσιας ιστορίας και τέχνης φαίνεται να είναι μία βέλτιστη πρακτική. Επίσης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε διδακτικά πλαίσια και ειδικότερα στην άτυπη και μη τυπική εκπαίδευση. Για την παρουσίαση της δράσης κατασκευάστηκε ιστοσελίδα, που είναι προσβάσιμη από το σύνδεσμο: https://www.artspirators.com/istories-kai-i-theasi-toy-alloy
    • This work discusses the project Stories and the view of the “other”. I aim to show that art can be a useful tool in achieving the goals of public history. Artists address sociohistorical issues anyway, in their own manner. To this end they conduct artistic research to discover and interpret sources and information. In the first part I analyse the concept of memory and its role in the formation of identity. Then I describe the relationship between memory and space. I also consider the connection of these concepts to historical culture. Furthermore, I present public history and the importance of oral history as a tool to the former. Finally, I examine the effectiveness of art in empowering public history and relevant projects. In the second part I present the project that constituted a parallel artistic intervention to the Archaeological Dialogues conference. Initially, I and my partners researched archives and conducted interviews which we recorded. The project comprised sailing boat excursions from Volos to the Island of Trikeri in the Pagasetic Gulf and back. At sea, we played fragments of the interviewees’ testimonials separated in thematic categories. During the intervals we had discussions with the participants, and there were copies of archival documents for them to explore. The climax was an artistic intervention in the monastery of Trikeri, a former place of exile. The return trip was a time for reflective discussion. We documented the excursion audio-visually and we used the resulting material for a presentational installation on the starting day of the conference. The public reception was exceptional. The application of artistic practices enhanced the experience. The combination of public history and art methodologies seems to be a best practice. I might also be used in didactic settings, particularly non-formal and informal. For the presentation of the project, we created a web page, accessible from the following link: https://www.artspirators.com/istories-kai-i-theasi-toy-alloy
  14. Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές