«Ο Α՛ λιβυκός εμφύλιος (17/02-23/10/2011) στον ελληνικό Τύπο»

"The First Libyan Civil War (17 / 02-23 / 10/2011) in the Greek Press" (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΣΦΗΚΑ, ΑΡΙΑΝΝΑ
  3. Σύγχρονες Δημοσιογραφικές Σπουδές (ΣΔΣ)
  4. 21 Μαρτίου 2021 [2021-03-21]
  5. Ελληνικά
  6. 60
  7. Πολίτης, Περικλής
  8. Πολίτης, Περικλής | Χρονάκη, Δέσποινα
  9. Λιβυκός εμφύλιος | Καντάφι | libyan civil war | Gaddafi
  10. 1
  11. 38
  12. 29
  13. 0
    • Ο εμφύλιος πόλεμος της Λιβύης το έτος 2011, απεικονίστηκε από πολλούς ερευνητές ως το ιδανικότερο για την εποχή παράδειγμα μιας λαϊκής εξέγερσης για την ανατροπή μιας διεφθαρμένης δικτατορίας με σκοπό τη προάσπιση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας. Με αφετηρία μία ιστορική ανασκόπηση από την ιταλοκρατία και την οθωμανοκρατία της περιοχής της Λιβύης, σκιαγραφείται όλο το ιστορικό παρασκήνιο μέχρι το Φεβρουάριο του 2011 που ξεκίνησε ο σκληρός εμφύλιος πόλεμος. Εκτός από τους εξεγερμένους Λίβυους πολίτες και τον αντίπαλό τους Καντάφι, στον πόλεμο λαμβάνουν μέρος σαν θεατές μεν, αλλά αποτυπώνοντας όλο τον ιστορικό ρου, οι πολεμικοί ανταποκριτές, αναλύεται ο ρόλος τους και ο σκοπός τους ως προς ένα πολεμικό γεγονός. Επίσης, «το φαινόμενο του CNN», αναλύεται στο πλαίσιο του πολέμου, ως προς τη διαμόρφωση της εικόνας ενός έθνους, που ελλείψει άλλων τύπων πληροφοριών, η δημοσιογραφία συχνά είναι η μόνη πηγή και έτσι γίνεται ισχυρή μέσω αυτού του φαινομένου. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη των αναπαραστάσεων του εμφυλίου πολέμου στον ελληνικό τύπο μέσα από το κομματικό τρίπτυχο του κέντρου, της δεξιάς και της αριστεράς που αντιπροσωπεύει η κάθε προς εξέταση εφημερίδα. Το αποτέλεσμα της έρευνας είναι, ότι οι δύο εφημερίδες Καθημερινή και Ελευθεροτυπία, παρόλο που εκπροσωπούν διαφορετικές ιδεολογίες, σε ότι αφορά το θέμα του πολεμικού γεγονότος συμφωνούσαν στο ότι ο Καντάφι ήταν ένας ανελέητος δικτάτορας που ταλαιπώρησε το λιβυκό λαό, στοχεύοντας στο ατομικό του συμφέρον, και όχι του κοινωνικού συνόλου. Παρόλο που και οι οι δύο εφημερίδες παρουσίασαν τα γεγονότα χωρίς μεγάλες αποκλίσεις, η Καθημερινή ήταν η μόνη εφημερίδα που είχε πιο εμπεριστατωμένο και με μεγαλύτερη ανάλυση υλικό λόγω του απεσταλμένου δημοσιογράφου της, σε αντίθεση με τις άλλες δύο, την Ελευθεροτυπία και το Ριζοσπάστη. Τέλος, ο Ριζοσπάστης στο περιεχόμενό του από την άλλη, βρισκόταν σε μεγάλη απόσταση από τις δύο πρώτες καθώς οι ιδέες του ως άκρως αριστερές καθρέπτισαν και το δημοσιογραφικό περιεχόμενο του λιβυκού εμφυλίου που ήταν αρκετά φτωχό ως προς την ανάλυση και ανάδειξη του εμφυλίου πολέμου.
    • Libya's civil war in 2011 has been hailed by many scholars as the most ideal example of a popular uprising to overthrow a corrupt dictatorship in defense of basic human rights and democracy. Starting with a historical review of the Italian and Ottoman rule in the region of Libya, the whole historical background is outlined until February 2011, when the fierce civil war began. Apart from the rebellious Libyan people and their opponent Gaddafi, they take part in the war as spectators, but by capturing the entire historical course, the war correspondents analyze their role and purpose in relation to a war event. Also, the "CNN phenomenon" is analyzed in the context of war, in terms of shaping the image of a nation, which in the absence of other types of information, journalism is often the only source and thus becomes strong through this phenomenon. The purpose of this paper is to study the representations of the civil war in the Greek press through the party triptych of the center, the right and the left represented by each newspaper to be examined. The result of the investigation is that the two newspapers "Kathimerini" and "Eleftherotypia", although representing different ideologies, in terms of the war event agreed that Gaddafi was a ruthless dictator who tormented the Libyan people, targeting the of interest, not of society as a whole. Although both newspapers presented the events without major discrepancies, the daily was the only newspaper that had more thorough and highly analyzed material due to its correspondent correspondent, unlike the other two, the free press and the radical. Finally, the radical in its content, on the other hand, was a long way from the first two as his ideas as far-left reflected the journalistic content of the Libyan civil war, which was quite poor in the analysis and promotion of the civil war.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.