Η παρούσα εργασία πραγματεύεται την εμπλοκή του στρατού, και ειδικότερα των αξιωματικών, στην πολιτική ζωή της Ελλάδας την περίοδο από το 1909 έως τις αρχές του 1918. Για μισό περίπου αιώνα, από το 1862 και την έκπτωση του Όθωνα, ο στρατός δεν είχε αναμιχθεί στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Η ήττα του 1897 και τα άλυτα εθνικά προβλήματα στο μεταίχμιο του αιώνα θα δημιουργήσουν μια δύσκολη κατάσταση όπου ο παλαιός πολιτικός κόσμος δεν θα μπορέσει να αντεπεξέλθει. Το Κίνημα στο Γουδί είναι η πρώτη καθαρά στρατιωτική επέμβαση από τη δημιουργία του ελληνικού κράτους, που έφερε στην επιφάνεια νέες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, οι οποίες θα πρωταγωνιστήσουν τα επόμενα χρόνια στην πολιτική ζωή της χώρας. Ο Εθνικός Διχασμός που θα ακολουθήσει, με αφορμή τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι η σύγκρουση των νέων αυτών δυνάμεων, με ηγέτη τον Βενιζέλο, εναντίον των παλαιών και συντηρητικών δυνάμεων, που θα συσπειρωθούν πίσω από τον βασιλιά Κωνσταντίνο τον Α΄. Σε αυτή την σύγκρουση, οι αξιωματικοί δεν μπορούσαν να μείνουν αμέτοχοι, καθώς όσα διακυβεύονταν ήταν πολύ μεγάλα και καθόρισαν τη δημιουργία του Ελληνικού κράτους σχεδόν όπως το ξέρουμε σήμερα. Η περιγραφή των γεγονότων αρχίζει από το τέλος του 19ου αιώνα, σε μια προσπάθεια να γίνουν κατανοητά τα προβλήματα αλλά και τα γεγονότα πριν την εκδήλωση του Κινήματος της 15ης Αυγούστου 1909. Η διακυβέρνηση από τους πολιτικούς, υπό την απειλή μιας νέας επέμβασης από τον στρατό, θα οδηγήσει σε αδιέξοδο, που θα λύσει ο ερχομός του Βενιζέλου. Η παρουσίαση των γεγονότων που οδήγησαν στον Εθνικό Διχασμό -στο δεύτερο μέρος της εργασίας- θα βοηθήσει τον αναγνώστη να κατανοήσει την δεύτερη επέμβαση του στρατού, που εκδηλώθηκε με το κίνημα της Εθνικής Άμυνας, στη Θεσσαλονίκη, τον Αύγουστο του 1916. Τέλος, η περιγραφή της διάσπασης του σώματος των αξιωματικών επιχειρεί να κάνει κατανοητό ότι ο διχασμός θα δημιουργήσει βαθιά τραύματα στην ελληνική κοινωνία, που δεν θα την αφήσουν ανεπηρέαστη σε όλη τη διάρκεια του Μεσοπολέμου.

This paper deals with the involvement of the army, and in particular of officers, in the political life of Greece in the period from 1909 to the beginning of 1918. For almost half a century, since 1862 and the deposition of Otto, the army had not been involved in the political affairs of the country. The defeat of 1897 and the unresolved national problems at the turn of the century would create a difficult situation in which the old political world would not be able to cope. The Goudi coup was the first purely military intervention since the creation of the Greek state, which brought to the surface new political and social forces that would play a leading role in the political life of the country in the years to come. The National Schism that would follow, on the occasion of the First World War, would be the clash of these new forces, led by Venizelos, against the old and conservative forces that would rally behind King Constantine I. In this conflict, the officers could not remain uninvolved, as the stakes were very high and determined the creation of the Greek state almost as we know it today. The description of the events starts from the end of the 19th century, in an attempt to understand the problems and the events before the movement of August 15, 1909. Governance by the politicians, under the threat of a new intervention by the army, will lead to a deadlock, which will be solved by the arrival of Venizelos. The presentation of the events that led to the National Schism - in the second part of the paper - will help the reader to understand the second intervention of the army, manifested in the National Defence movement, in Thessaloniki, in August 1916. Finally, the description of the split in the officer corps attempts to make it clear that the split would create deep wounds in Greek society, which would not leave it unaffected throughout the interwar period.