Η παρούσα εργασία διερευνά τον ρόλο της επιμέλειας εκθέσεων τέχνης στο σύγχρονο μουσειακό και καλλιτεχνικό περιβάλλον, με έμφαση στις θεωρητικές προσεγγίσεις, τις εξελισσόμενες επιμελητικές πρακτικές και τη συμβολή των ψηφιακών μέσων. Εξετάζονται θεωρητικά μοντέλα όπως το μοντέλο των ανταγωνιστικών αξιών της Pat Villeneuve, καθώς και έννοιες όπως η «visitor-centered» και η «edu-curation» επιμέλεια, που ενισχύουν τη συμμετοχικότητα και τον παιδαγωγικό χαρακτήρα των εκθέσεων. Αναλύονται επίσης μορφές επιμέλειας ανάλογα με το είδος της τέχνης (ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία) και η επίδραση των τεχνολογιών, όπως τα διαδραστικά πολυμέσα και η ψηφιακή επιμέλεια, στη μουσειακή εμπειρία. Η εργασία αναδεικνύει την επιμέλεια ως μια διατομεακή πρακτική με παιδαγωγικό, αισθητικό και κοινωνικό χαρακτήρα και προτείνει κατευθύνσεις για μελλοντική έρευνα, μεταξύ των οποίων η ενσωμάτωση τεχνητής νοημοσύνης και οι «εφήμερες» μορφές έκθεσης.

This thesis explores the role of curating European art exhibitions within the contemporary museum and artistic landscape, focusing on theoretical frameworks, evolving curatorial practices, and the contribution of digital media. It examines models such as Pat Villeneuve’s competing values framework and concepts like visitor-centered and edu-curation, which promote participatory and pedagogical approaches to exhibition-making. The study also analyzes curatorial strategies tailored to different art forms (painting, sculpture, photography), and the impact of technologies such as interactive multimedia and digital curation on the museum experience. The findings highlight curation as an interdisciplinary practice encompassing aesthetic, educational, and social dimensions. Future research directions are suggested, including the integration of artificial intelligence and the curatorial challenges posed by ephemeral and pop-up exhibitions.